¹[] Ακολουθειτε την αγαπην· και ζητειτε μετα ζηλου τα πνευματικα, μαλλον δε το να προφητευητε.

¹Follow after love, and earnestly desire spiritual gifts, but especially that you may prophesy.

²Διοτι ο λαλων γλωσσαν αγνωριστον δεν λαλει προς ανθρωπους, αλλα προς τον Θεον· διοτι ουδεις ακουει αυτον, αλλα με το πνευμα αυτου λαλει μυστηρια·

²For he who speaks in another language speaks not to men, but to God; for no one understands; but in the Spirit he speaks mysteries.

³ο δε προφητευων λαλει προς ανθρωπους εις οικοδομην και προτροπην και παρηγοριαν.

³But he who prophesies speaks to men for their edification, exhortation, and consolation.

⁴Ο λαλων γλωσσαν αγνωριστον εαυτον οικοδομει, ο δε προφητευων την εκκλησιαν οικοδομει.

⁴He who speaks in another language edifies himself, but he who prophesies edifies the assembly.

⁵Θελω δε παντες να λαλητε γλωσσας, μαλλον δε να προφητευητε· διοτι ο προφητευων ειναι μεγαλητερος παρα ο λαλων γλωσσας, εκτος εαν διερμηνευη, δια να λαβη οικοδομην η εκκλησια.

⁵Now I desire to have you all speak with other languages, but rather that you would prophesy. For he is greater who prophesies than he who speaks with other languages, unless he interprets, that the assembly may be built up.

⁶[] Και τωρα, αδελφοι, εαν ελθω προς εσας λαλων γλωσσας, τι θελω σας ωφελησει, εαν δεν σας λαλησω η με αποκαλυψιν η με γνωσιν η με προφητειαν η με διδαχην;

⁶But now, brothers, The word for “brothers” here and where context allows may also be correctly translated “brothers and sisters” or “siblings.” if I come to you speaking with other languages, what would I profit you, unless I speak to you either by way of revelation, or of knowledge, or of prophesying, or of teaching?

⁷Και τα αψυχα, οσα διδουσι φωνην, ειτε αυλος ειτε κιθαρα, εαν δεν δωσωσι διακεκριμενους τους φθογγους, πως θελει γνωρισθη το αυλουμενον η το κιθαριζομενον;

⁷Even things without life, giving a voice, whether pipe or harp, if they didn’t give a distinction in the sounds, how would it be known what is piped or harped?

⁸Διοτι εαν η σαλπιγξ δωση φωνην ασαφη, τις θελει ετοιμασθη εις πολεμον;

⁸For if the trumpet gave an uncertain sound, who would prepare himself for war?

⁹Ουτω και σεις, εαν δεν δωσητε δια της γλωσσης φωνην ακαταληπτον, πως θελει γνωρισθη το λαλουμενον; διοτι θελετε λαλει εις τον αερα.

⁹So also you, unless you uttered by the tongue words easy to understand, how would it be known what is spoken? For you would be speaking into the air.

¹⁰Τοσα ειδη φωνων ειναι τυχον εν τω κοσμω, και ουδεν εξ αυτων ειναι ασημαντον.

¹⁰There are, it may be, so many kinds of sounds in the world, and none of them is without meaning.

¹¹Εαν λοιπον δεν γνωρισω την σημασιαν της φωνης, θελω εισθαι προς τον λαλουντα βαρβαρος και ο λαλων βαρβαρος προς εμε.

¹¹If then I don’t know the meaning of the sound, I would be to him who speaks a foreigner, and he who speaks would be a foreigner to me.

¹²Ουτω και σεις, επειδη εισθε ζηλωται πνευματικων, ζητειτε να περισσευητε εν αυτοις προς την οικοδομην της εκκλησιας.

¹²So also you, since you are zealous for spiritual gifts, seek that you may abound to the building up of the assembly.

¹³Δια τουτο ο λαλων γλωσσαν αγνωριστον ας προσευχηται δια να γεινη ικανος να διερμηνευη,

¹³Therefore let him who speaks in another language pray that he may interpret.

¹⁴διοτι εαν προσευχωμαι με γλωσσαν αγνωριστον, το πνευμα μου προσευχεται, αλλ' ο νους μου ειναι ακαρποφορητος.

¹⁴For if I pray in another language, my spirit prays, but my understanding is unfruitful.

¹⁵[] Τι πρεπει λοιπον; Θελω προσευχηθη με το πνευμα, θελω δε προσευχηθη και με τον νουν. Θελω ψαλλει με το πνευμα, θελω δε ψαλλει και με τον νουν.

¹⁵What is it then? I will pray with the spirit, and I will pray with the understanding also. I will sing with the spirit, and I will sing with the understanding also.

¹⁶Διοτι εαν δοξολογησης με το πνευμα, εκεινος οστις εχει ταξιν ιδιωτου πως θελει ειπει το αμην εις την ευχαριστιαν σου, μη εξευρων τι λεγεις;

¹⁶Otherwise if you bless with the spirit, how will he who fills the place of the unlearned say the “Amen” at your giving of thanks, seeing he doesn’t know what you say?

¹⁷Διοτι συ μεν καλως ευχαριστεις, ο αλλος ομως δεν οικοδομειται.

¹⁷For you most certainly give thanks well, but the other person is not built up.

¹⁸Ευχαριστω εις τον Θεον μου οτι λαλω πλειοτερας γλωσσας παρα παντας υμας·

¹⁸I thank my God, I speak with other languages more than you all.

¹⁹πλην εν τη εκκλησια πεντε λογους προτιμω να λαλησω δια του νοος μου, δια να κατηχησω και αλλους, παρα μυριους λογους με γλωσσαν αγνωριστον.

¹⁹However in the assembly I would rather speak five words with my understanding, that I might instruct others also, than ten thousand words in another language.

²⁰Αδελφοι, μη γινεσθε παιδια κατα τας φρενας, αλλα γινεσθε νηπια μεν εις την κακιαν, τελειοι ομως εις τας φρενας.

²⁰Brothers, don’t be children in thoughts, yet in malice be babies, but in thoughts be mature.

²¹[] Εν τω νομω ειναι γεγραμμενον οτι δι' ετερογλωσσων και δια ξενων χειλεων θελω λαλησει προς τον λαον τουτον, και ουδε ουτω θελουσι με εισακουσει, λεγει Κυριος.

²¹In the law it is written, “By men of strange languages and by the lips of strangers I will speak to this people. Not even thus will they hear me, says the Lord.” Isaiah 28:11-12

²²Ωστε αι γλωσσαι ειναι δια σημειον ουχι προς τους πιστευοντας, αλλα προς τους απιστους· η προφητεια ομως ειναι ουχι προς τους απιστους, αλλα προς τους πιστευοντας.

²²Therefore other languages are for a sign, not to those who believe, but to the unbelieving; but prophesying is for a sign, not to the unbelieving, but to those who believe.

²³Εαν λοιπον συνελθη η εκκλησια ολη επι το αυτο και λαλωσι παντες γλωσσας αγνωριστους, εισελθωσι δε ιδιωται η απιστοι, δεν θελουσιν ειπει οτι εισθε μαινομενοι;

²³If therefore the whole assembly is assembled together and all speak with other languages, and unlearned or unbelieving people come in, won’t they say that you are crazy?

²⁴Αλλ' εαν παντες προφητευωσιν, εισελθη δε τις απιστος η ιδιωτης, ελεγχεται υπο παντων, ανακρινεται υπο παντων,

²⁴But if all prophesy, and someone unbelieving or unlearned comes in, he is reproved by all, and he is judged by all.

²⁵και ουτω τα κρυπτα της καρδιας αυτου γινονται φανερα· και ουτω πεσων κατα προσωπον θελει προσκυνησει τον Θεον, κηρυττων οτι ο Θεος ειναι τωοντι εν μεσω υμων.

²⁵And thus the secrets of his heart are revealed. So he will fall down on his face and worship God, declaring that God is among you indeed.

²⁶[] Τι πρεπει λοιπον, αδελφοι; Οταν συνερχησθε, εκαστος υμων ψαλμον εχει, διδαχην εχει, γλωσσαν εχει, αποκαλυψιν εχει, ερμηνειαν εχει· παντα ας γινωνται προς οικοδομην.

²⁶What is it then, brothers? When you come together, each one of you has a psalm, has a teaching, has a revelation, has another language, has an interpretation. Let all things be done to build each other up.

²⁷Εαν τις λαλη γλωσσαν αγνωριστον, ας καμωσι τουτο ανα δυο η το περισσοτερον ανα τρεις και εκ διαδοχης, και εις ας διερμηνευη·

²⁷If any man speaks in another language, let it be two, or at the most three, and in turn; and let one interpret.

²⁸αλλ' εαν δεν ηναι διερμηνευτης, ας σιωπα εν τη εκκλησια, ας λαλη δε προς εαυτον και προς τον Θεον.

²⁸But if there is no interpreter, let him keep silent in the assembly, and let him speak to himself, and to God.

²⁹Προφηται δε ας λαλωσι δυο η τρεις, και οι αλλοι ας διακρινωσιν·

²⁹Let the prophets speak, two or three, and let the others discern.

³⁰εαν δε ελθη αποκαλυψις εις αλλον καθημενον, ο πρωτος ας σιωπα.

³⁰But if a revelation is made to another sitting by, let the first keep silent.

³¹Διοτι δυνασθε ο εις μετα τον αλλον να προφητευητε παντες, δια να μανθανωσι παντες και παντες να παρηγορωνται·

³¹For you all can prophesy one by one, that all may learn, and all may be exhorted.

³²και τα πνευματα των προφητων υποτασσονται εις τους προφητας·

³²The spirits of the prophets are subject to the prophets,

³³διοτι ο Θεος δεν ειναι ακαταστασιας, αλλ' ειρηνης. Καθως εν πασαις ταις εκκλησιαις των αγιων.

³³for God is not a God of confusion, but of peace. As in all the assemblies of the saints,

³⁴[] Αι γυναικες σας ας σιωπωσιν εν ταις εκκλησιαις· διοτι δεν ειναι συγκεχωρημενον εις αυτας να λαλωσιν, αλλα να υποτασσωνται, καθως και ο νομος λεγει.

³⁴let your wives keep silent in the assemblies, for it has not been permitted for them to speak; but let them be in subjection, as the law also says.

³⁵Αλλ' εαν θελωσι να μαθωσι τι, ας ερωτωσιν εν τω οικω τους ανδρας αυτων· διοτι αισχρον ειναι εις γυναικας να λαλωσιν εν εκκλησια.

³⁵If they desire to learn anything, let them ask their own husbands at home, for it is shameful for a woman to chatter in the assembly.

³⁶[] Μηπως απο σας εξηλθεν ο λογος του Θεου, η εις σας μονους κατηντησεν;

³⁶What? Was it from you that the word of God went out? Or did it come to you alone?

³⁷Εαν τις νομιζη οτι ειναι προφητης η πνευματικος, ας μαθη εκεινα τα οποια γραφω προς εσας, οτι ειναι εντολαι του Κυριου.

³⁷If any man thinks himself to be a prophet, or spiritual, let him recognize the things which I write to you, that they are the commandment of the Lord.

³⁸αλλ' εαν τις αγνοη, ας αγνοη.

³⁸But if anyone is ignorant, let him be ignorant.

³⁹Ωστε, αδελφοι, ζητειτε μετα ζηλου το προφητευειν, και το λαλειν γλωσσας μη εμποδιζετε·

³⁹Therefore, brothers, desire earnestly to prophesy, and don’t forbid speaking with other languages.

⁴⁰παντα ας γινωνται ευσχημονως και κατα ταξιν.

⁴⁰Let all things be done decently and in order.