Greek: Modern

World English Bible

Job

17

1[] Το πνευμα μου φθειρεται, αι ημεραι μου σβυνονται, οι ταφοι ειναι ετοιμοι δι' εμε.
1“My spirit is consumed. My days are extinct, And the grave is ready for me.
2Δεν ειναι χλευασται πλησιον μου; και δεν διανυκτερευει ο οφθαλμος μου εν ταις πικριαις αυτων;
2Surely there are mockers with me. My eye dwells on their provocation.
3Ασφαλισον με, δεομαι· γενου εις εμε εγγυητης πλησιον σου· τις ηθελεν εγγυηθη εις εμε;
3“Now give a pledge, be collateral for me with yourself. Who is there who will strike hands with me?
4Διοτι συ εκρυψας την καρδιαν αυτων απο συνεσεως· δια τουτο δεν θελεις υψωσει αυτους.
4For you have hidden their heart from understanding, Therefore you shall not exalt them.
5Του λαλουντος με απατην προς τους φιλους, και οι οφθαλμοι των τεκνων αυτου θελουσι τηκεσθαι.
5He who denounces his friends for a prey, Even the eyes of his children shall fail.
6Και με κατεστησε παροιμιαν των λαων· και ενωπιον αυτων κατεσταθην ονειδος.
6“But he has made me a byword of the people. They spit in my face.
7Και ο οφθαλμος μου εμαρανθη υπο της θλιψεως, και παντα τα μελη μου εγειναν ως σκια.
7My eye also is dim by reason of sorrow. All my members are as a shadow.
8Οι ευθεις θελουσι θαυμασει εις τουτο, και ο αθωος θελει διεγερθη κατα του υποκριτου.
8Upright men shall be astonished at this. The innocent shall stir up himself against the godless.
9Ο δε δικαιος θελει κρατει την οδον αυτου, και ο καθαρος τας χειρας θελει επαυξησει την δυναμιν αυτου.
9Yet shall the righteous hold on his way. He who has clean hands shall grow stronger and stronger.
10[] σεις δε παντες επιστραφητε, και ελθετε τωρα· διοτι ουδενα συνετον θελω ευρει μεταξυ σας.
10But as for you all, come on now again; I shall not find a wise man among you.
11Αι ημεραι μου παρηλθον, εκοπησαν οι σκοποι μου, αι επιθυμιαι της καρδιας μου.
11My days are past, my plans are broken off, as are the thoughts of my heart.
12Την νυκτα μετεβαλον εις ημεραν· το φως ειναι πλησιον του σκοτους.
12They change the night into day, saying ‘The light is near’ in the presence of darkness.
13Εαν προσμενω, ο ταφος ειναι η κατοικια μου· εστρωσα την κλινην μου εν τω σκοτει.
13If I look for Sheol as my house, if I have spread my couch in the darkness,
14Εβοησα προς την φθοραν, Εισαι, πατηρ μου· προς τον σκωληκα, Μητηρ μου και αδελφη μου εισαι.
14If I have said to corruption, ‘You are my father;’ to the worm, ‘My mother,’ and ‘my sister;’
15Και που τωρα η ελπις μου; και την ελπιδα μου τις θελει ιδει;
15where then is my hope? as for my hope, who shall see it?
16εις το βαθος του αδου θελει καταβη· βεβαιως θελει αναπαυθη μετ' εμου εν τω χωματι.
16Shall it go down with me to the gates of Sheol , or descend together into the dust?”