1[] Εις τουτο ετι η καρδια μου τρεμει και εκπηδα απο του τοπου αυτης.
1“Yes, at this my heart trembles, and is moved out of its place.
2Ακουσατε προσεκτικως την τρομεραν φωνην αυτου και τον ηχον τον εξερχομενον εκ του στοματος αυτου.
2Hear, oh, hear the noise of his voice, the sound that goes out of his mouth.
3Αποστελλει αυτην υποκατω παντος του ουρανου και το φως αυτου επι τα εσχατα της γης.
3He sends it forth under the whole sky, and his lightning to the ends of the earth.
4Κατοπιν αυτου βοα φωνη· βροντα με την φωνην της μεγαλωσυνης αυτου· και δεν θελει στησει αυτα, αφου η φωνη αυτου ακουσθη.
4After it a voice roars. He thunders with the voice of his majesty. He doesn’t hold back anything when his voice is heard.
5Ο Θεος βροντα θαυμασιως με την φωνην αυτου· καμνει μεγαλεια, και δεν εννοουμεν.
5God thunders marvelously with his voice. He does great things, which we can’t comprehend.
6[] Διοτι λεγει προς την χιονα, γινου επι την γην· και προς την ψεκαδα και προς τον υετον της δυναμεως αυτου.
6For he says to the snow, ‘Fall on the earth;’ likewise to the shower of rain, and to the showers of his mighty rain.
7Κατασφραγιζει την χειρα παντος ανθρωπου· δια να γνωρισωσι παντες οι ανθρωποι το εργον αυτου.
7He seals up the hand of every man, that all men whom he has made may know it.
8Τοτε τα θηρια εισερχονται εις τα σπηλαια και κατασκηνουσιν εν τοις τοποις αυτων.
8Then the animals take cover, and remain in their dens.
9Εκ του νοτου ερχεται ο ανεμοστροβιλος, και το ψυχος εκ του βορρα.
9Out of its room comes the storm, and cold out of the north.
10Εκ του φυσηματος του Θεου διδεται παγος· και το πλατος των υδατων στερεουται.
10By the breath of God, ice is given, and the breadth of the waters is frozen.
11Παλιν η γαληνη διασκεδαζει την νεφελην· το φως αυτου διασκορπιζει τα νεφη·
11Yes, he loads the thick cloud with moisture. He spreads abroad the cloud of his lightning.
12και αυτα περιφερονται κυκλω υπο τας οδηγιας αυτου, δια να καμνωσι παν ο, τι προσταζει εις αυτα επι το προσωπον της οικουμενης·
12It is turned around by his guidance, that they may do whatever he commands them on the surface of the habitable world,
13καμνει αυτα να ερχωνται, η δια παιδειαν, η δια την γην αυτου, η δια ελεος.
13Whether it is for correction, or for his land, or for loving kindness, that he causes it to come.
14[] Ακροασθητι τουτο, Ιωβ· σταθητι και συλλογισθητι τα θαυμασια του Θεου.
14“Listen to this, Job. Stand still, and consider the wondrous works of God.
15Εννοεις πως ο Θεος διαταττει αυτα, και καμνει να λαμπη το φως της νεφελης αυτου;
15Do you know how God controls them, and causes the lightning of his cloud to shine?
16Εννοεις τα ζυγοσταθμισματα των νεφων, τα θαυμασια του τελειου κατα την γνωσιν;
16Do you know the workings of the clouds, the wondrous works of him who is perfect in knowledge?
17Δια τι τα ενδυματα σου ειναι θερμα, οταν αναπαυη την γην δια του νοτου;
17You whose clothing is warm, when the earth is still by reason of the south wind?
18Εξηπλωσας μετ' αυτου το στερεωμα το δυνατον ως κατοπτρον χυτον;
18Can you, with him, spread out the sky, which is strong as a cast metal mirror?
19Διδαξον ημας τι να ειπωμεν προς αυτον· ημεις δεν δυναμεθα να διαταξωμεν τους λογους ημων εξ αιτιας του σκοτους.
19Teach us what we shall tell him, for we can’t make our case by reason of darkness.
20Θελει αναγγελθη προς αυτον, εαν εγω λαλω; εαν λαληση ανθρωπος, βεβαιως θελει καταποθη.
20Shall it be told him that I would speak? Or should a man wish that he were swallowed up?
21[] Τωρα δε οι ανθρωποι δεν δυνανται να ατενισωσιν εις το λαμπρον φως, το εν τω στερεωματι, αφου ο ανεμος περαση και καθαριση αυτο,
21Now men don’t see the light which is bright in the skies, but the wind passes, and clears them.
22και χρυσαυγης καιρος ελθη απο βορρα. Φοβερα δοξα υπαρχει εν τω Θεω.
22Out of the north comes golden splendor. With God is awesome majesty.
23Τον Παντοδυναμον, δεν δυναμεθα να εννοησωμεν αυτον· ειναι υπεροχος κατα την δυναμιν και κατα την κρισιν και κατα το πληθος της δικαιοσυνης, δεν καταθλιβει.
23We can’t reach the Almighty. He is exalted in power. In justice and great righteousness, he will not oppress.
24Δια τουτο οι ανθρωποι φοβουνται αυτον· ουδεις σοφος την καρδιαν δυναται να εννοηση αυτον.
24Therefore men revere him. He doesn’t regard any who are wise of heart.”