¹[] Τοτε απεκριθη ο Κυριος προς τον Ιωβ εκ του ανεμοστροβιλου και ειπε·

¹Then Yahweh answered Job out of the whirlwind,

²Τις ουτος, οστις σκοτιζει την βουλην μου δια λογων ασυνετων;

²“Who is this who darkens counsel by words without knowledge?

³Ζωσον ηδη την οσφυν σου ως ανηρ· διοτι θελω σε ερωτησει, και φανερωσον μοι.

³Brace yourself like a man, for I will question you, then you answer me!

⁴[] Που ησο οτε εθεμελιονον την γην; απαγγειλον, εαν εχης συνεσιν.

⁴“Where were you when I laid the foundations of the earth? Declare, if you have understanding.

⁵Τις εθεσε τα μετρα αυτης, εαν εξευρης; η τις ηπλωσε σταθμην επ' αυτην;

⁵Who determined its measures, if you know? Or who stretched the line on it?

⁶Επι τινος ειναι εστηριγμενα τα θεμελια αυτης; η τις εθεσε τον ακρογωνιαιον λιθον αυτης,

⁶Whereupon were its foundations fastened? Or who laid its cornerstone,

⁷οτε τα αστρα της αυγης εψαλλον ομου και παντες οι υιοι του Θεου ηλαλαζον;

⁷when the morning stars sang together, and all the sons of God shouted for joy?

⁸η τις συνεκλεισε την θαλασσαν με θυρας, οτε εξορμωσα εξηλθεν εκ μητρας;

⁸“Or who shut up the sea with doors, when it broke forth from the womb,

⁹οτε περιεβαλον αυτην με νεφελην και με ομιχλην εσπαργανωσα αυτην,

⁹when I made clouds its garment, and wrapped it in thick darkness,

¹⁰και περιωρισα αυτην δια προσταγματος μου, και εβαλον μοχλους και πυλας,

¹⁰marked out for it my bound, set bars and doors,

¹¹και ειπα, Εως αυτου θελεις ερχεσθαι και δεν θελεις υπερβη· και εδω θελει συντριβεσθαι η υπερηφανια των κυματων σου;

¹¹and said, ‘Here you may come, but no further. Here your proud waves shall be stayed?’

¹²[] Προσεταξας συ την πρωιαν επι των ημερων σου; εδειξας εις την αυγην τον τοπον αυτης,

¹²“Have you commanded the morning in your days, and caused the dawn to know its place;

¹³δια να πιαση τα εσχατα της γης, ωστε οι κακουργοι να εκτιναχθωσιν απ' αυτης;

¹³that it might take hold of the ends of the earth, and shake the wicked out of it?

¹⁴Αυτη μεταμορφουται ως πηλος σφραγιζομενος· και τα παντα παρουσιαζονται ως στολη.

¹⁴It is changed as clay under the seal, and stands forth as a garment.

¹⁵Και το φως των ασεβων αφαιρειται απ' αυτων, ο δε βραχιων των υπερηφανων συντριβεται.

¹⁵From the wicked, their light is withheld. The high arm is broken.

¹⁶Εισηλθες εως των πηγων της θαλασσης; η περιεπατησας εις εξιχνιασιν της αβυσσου;

¹⁶“Have you entered into the springs of the sea? Or have you walked in the recesses of the deep?

¹⁷Ηνοιχθησαν εις σε του θανατου αι πυλαι; η ειδες τας θυρας της σκιας του θανατου;

¹⁷Have the gates of death been revealed to you? Or have you seen the gates of the shadow of death?

¹⁸Εγνωρισας το πλατος της γης; απαγγειλον, εαν ενοησας παντα ταυτα.

¹⁸Have you comprehended the earth in its breadth? Declare, if you know it all.

¹⁹Που ειναι η οδος της κατοικιας του φωτος; και του σκοτους, που ειναι ο τοπος αυτου,

¹⁹“What is the way to the dwelling of light? As for darkness, where is its place,

²⁰δια να συλλαβης αυτο εις το οριον αυτου και να γνωρισης τας τριβους της οικιας αυτου;

²⁰that you should take it to its bound, that you should discern the paths to its house?

²¹Γνωριζεις αυτο, διοτι τοτε εγεννηθης; η διοτι ο αριθμος των ημερων σου ειναι πολυς;

²¹Surely you know, for you were born then, and the number of your days is great!

²²Εισηλθες εις τους θησαυρους της χιονος; η ειδες τους θησαυρους της χαλαζης,

²²Have you entered the treasuries of the snow, or have you seen the treasures of the hail,

²³τους οποιους φυλαττω δια τον καιρον της θλιψεως δια την ημεραν της μαχης και του πολεμου;

²³which I have reserved against the time of trouble, against the day of battle and war?

²⁴Δια τινος οδου διαδιδεται το φως, η ο ανατολικος ανεμος διαχεεται επι την γην;

²⁴By what way is the lightning distributed, or the east wind scattered on the earth?

²⁵[] Τις ηνοιξε ρυακας δια τας ραγδαιας βροχας, η δρομον δια την αστραπην της βροντης,

²⁵Who has cut a channel for the flood water, or the path for the thunderstorm;

²⁶δια να φερη βροχην επι γην ακατοικητον, εις ερημον, οπου ανθρωπος δεν υπαρχει,

²⁶To cause it to rain on a land where no man is; on the wilderness, in which there is no man;

²⁷δια να χορταση την αβατον και ακατοικητον, και να αναβλαστηση τον βλαστον της χλοης;

²⁷to satisfy the waste and desolate ground, to cause the tender grass to spring forth?

²⁸Εχει πατερα η βροχη; η τις εγεννησε τας σταγονας της δροσου;

²⁸Does the rain have a father? Or who fathers the drops of dew?

²⁹Απο μητρας τινος εξερχεται ο παγος; και την παχνην του ουρανου, τις εγεννησε;

²⁹Out of whose womb came the ice? The gray frost of the sky, who has given birth to it?

³⁰Τα υδατα σκληρυνονται ως λιθος, και το προσωπον της αβυσσου πηγνυεται.

³⁰The waters become hard like stone, when the surface of the deep is frozen.

³¹Δυνασαι να δεσμευσης τας γλυκειας επιρροας της Πλειαδος η να λυσης τα δεσμα τον Ωριωνος;

³¹“Can you bind the cluster of the Pleiades, or loosen the cords of Orion?

³²Δυνασαι να εκβαλης τα Ζωδια εις τον καιρον αυτων; η δυνασαι να οδηγησης τον Αρκτουρον μετα των υιων αυτου;

³²Can you lead forth the constellations in their season? Or can you guide the Bear with her cubs?

³³Γνωριζεις τους νομους του ουρανου; δυνασαι να διαταξης τας επιρροας αυτου επι την γην;

³³Do you know the laws of the heavens? Can you establish its dominion over the earth?

³⁴Δυνασαι να υψωσης την φωνην σου εις τα νεφη, δια να σε σκεπαση αφθονια υδατων;

³⁴“Can you lift up your voice to the clouds, That abundance of waters may cover you?

³⁵Δυνασαι να αποστειλης αστραπας, ωστε να εξελθωσι και να ειπωσι προς σε, Ιδου, ημεις;

³⁵Can you send forth lightnings, that they may go? Do they report to you, ‘Here we are?’

³⁶Τις εβαλε σοφιαν εντος του ανθρωπου; η τις εδωκε συνεσιν εις την καρδιαν αυτου;

³⁶Who has put wisdom in the inward parts? Or who has given understanding to the mind?

³⁷Τις δυναται να αριθμηση τα νεφη δια σοφιας; η τις δυναται να κενονη τα δοχεια του ουρανου,

³⁷Who can number the clouds by wisdom? Or who can pour out the bottles of the sky,

³⁸δια να χωνευθη το χωμα εις συμπηξιν και οι βωλοι να συγκολλωνται;

³⁸when the dust runs into a mass, and the clods of earth stick together?

³⁹Θελεις κυνηγησει θηραμα δια τον λεοντα; η χορτασει την ορεξιν των σκυμνων,

³⁹“Can you hunt the prey for the lioness, or satisfy the appetite of the young lions,

⁴⁰οταν κοιτωνται εν τοις σπηλαιοις και καθηνται εις τους κρυπτηρας δια να ενεδρευωσι;

⁴⁰when they crouch in their dens, and lie in wait in the thicket?

⁴¹Τις ετοιμαζει εις τον κορακα την τροφην αυτου, οταν οι νεοσσοι αυτου κραζωσι προς τον Θεον, περιπλανωμενοι δι' ελλειψιν τροφης;

⁴¹Who provides for the raven his prey, when his young ones cry to God, and wander for lack of food?