¹[] Δυνασαι να συρης εξω τον Λευιαθαν δια αγκιστρου; η να περιδεσης την γλωσσαν αυτου με φορβιαν;

¹“Can you draw out Leviathan Leviathan is a name for a crocodile or similar creature. with a fishhook, or press down his tongue with a cord?

²Δυνασαι να βαλης χαλινον εις την ρινα αυτου; η να τρυπησης την σιαγονα αυτου με ακανθαν;

²Can you put a rope into his nose, or pierce his jaw through with a hook?

³Θελει πληθυνει προς σε ικεσιας; θελει σοι λαλησει μετα γλυκυτητος;

³Will he make many petitions to you, or will he speak soft words to you?

⁴Θελει καμει συνθηκην μετα σου; θελεις παρει αυτον δια δουλον παντοτεινον;

⁴Will he make a covenant with you, that you should take him for a servant forever?

⁵Θελεις παιζει μετ' αυτου ως μετα πτηνου; η θελεις δεσει αυτον δια τας θεραπαινας σου;

⁵Will you play with him as with a bird? Or will you bind him for your girls?

⁶Θελουσι καμει οι φιλοι συμποσιον εξ αυτου; θελουσι μοιρασει αυτον μεταξυ των εμπορων;

⁶Will traders barter for him? Will they part him among the merchants?

⁷Δυνασαι να γεμισης το δερμα αυτου με βελη; η την κεφαλην αυτου με αλιευτικα καμακια;

⁷Can you fill his skin with barbed irons, or his head with fish spears?

⁸Βαλε την χειρα σου επ' αυτον· ενθυμηθητι τον πολεμον· μη καμης πλεον τουτο.

⁸Lay your hand on him. Remember the battle, and do so no more.

⁹Ιδου, η ελπις να πιαση τις αυτον ειναι ματαια· δεν ηθελε μαλιστα εκπλαγη εις την θεωριαν αυτου;

⁹Behold, the hope of him is in vain. Won’t one be cast down even at the sight of him?

¹⁰Ουδεις ειναι τοσον τολμηρος ωστε να εγειρη αυτον· και τις δυναται να σταθη εμπροσθεν εμου;

¹⁰None is so fierce that he dare stir him up. Who then is he who can stand before me?

¹¹[] Τις προτερον εδωκεν εις εμε και να ανταποδοσω; τα υποκατω παντος του ουρανου ειναι εμου.

¹¹Who has first given to me, that I should repay him? Everything under the heavens is mine.

¹²Δεν θελω σιωπησει τα μελη αυτου ουδε την δυναμιν ουδε την ευαρεστον αυτου συμμετριαν.

¹²“I will not keep silence concerning his limbs, nor his mighty strength, nor his goodly frame.

¹³Τις να εξιχνιαση την επιφανειαν του ενδυματος αυτου; τις να εισελθη εντος των διπλων σιαγονων αυτου;

¹³Who can strip off his outer garment? Who shall come within his jaws?

¹⁴Τις δυναται να ανοιξη τας πυλας του προσωπου αυτου; οι οδοντες αυτου κυκλω ειναι τρομεροι.

¹⁴Who can open the doors of his face? Around his teeth is terror.

¹⁵Αι ισχυραι ασπιδες αυτου ειναι το εγκαυχημα αυτου, συγκεκλεισμεναι ομου δια σφιγκτου σφραγισματος·

¹⁵Strong scales are his pride, shut up together with a close seal.

¹⁶η μια ενουται μετα της αλλης, ωστε ουδε αηρ δυναται να περαση δι' αυτων·

¹⁶One is so near to another, that no air can come between them.

¹⁷ειναι προσκεκολλημεναι η μια μετα της αλλης· συνεχονται ουτως, ωστε δεν δυνανται να αποσπασθωσιν.

¹⁷They are joined one to another. They stick together, so that they can’t be pulled apart.

¹⁸Εις τον πταρνισμον αυτου λαμπει φως, και οι οφθαλμοι αυτου ειναι ως τα βλεφαρα της αυγης.

¹⁸His sneezing flashes out light. His eyes are like the eyelids of the morning.

¹⁹Εκ του στοματος αυτου εξερχονται λαμπαδες καιομεναι και σπινθηρες πυρος εξακοντιζονται.

¹⁹Out of his mouth go burning torches. Sparks of fire leap forth.

²⁰Εκ των μυκτηρων αυτου εξερχεται καπνος, ως εξ αγγειου κοχλαζοντος η λεβητος.

²⁰Out of his nostrils a smoke goes, as of a boiling pot over a fire of reeds.

²¹Η πνοη αυτου αναπτει ανθρακας, και φλοξ εξερχεται εκ του στοματος αυτου·

²¹His breath kindles coals. A flame goes forth from his mouth.

²²Εν τω τραχηλω αυτου κατοικει δυναμις, και τρομος προπορευεται εμπροσθεν αυτου.

²²There is strength in his neck. Terror dances before him.

²³Τα στρωματα της σαρκος αυτου ειναι συγκεκολλημενα· ειναι στερεα επ' αυτον· δεν δυνανται να σαλευθωσιν.

²³The flakes of his flesh are joined together. They are firm on him. They can’t be moved.

²⁴Η καρδια αυτου ειναι στερεα ως λιθος· σκληρα μαλιστα ως η κατω μυλοπετρα.

²⁴His heart is as firm as a stone, yes, firm as the lower millstone.

²⁵Οτε ανεγειρεται, φριττουσιν οι δυνατοι, και εκ του φοβου παραφρονουσιν.

²⁵When he raises himself up, the mighty are afraid. They retreat before his thrashing.

²⁶Η ρομφαια του συναπαντωντος αυτον δεν δυναται να ανθεξη· η λογχη, το δορυ, ουδε ο θωραξ.

²⁶If one attacks him with the sword, it can’t prevail; nor the spear, the dart, nor the pointed shaft.

²⁷Θεωρει τον σιδηρον ως αχυρον, τον χαλκον ως ξυλον σαθρον.

²⁷He counts iron as straw; and brass as rotten wood.

²⁸Τα βελη δεν δυνανται να τρεψωσιν αυτον εις φυγην· αι πετραι της σφενδονης ειναι εις αυτον ως στυπιον.

²⁸The arrow can’t make him flee. Sling stones are like chaff to him.

²⁹Τα ακοντια λογιζονται ως στυπιον· γελα εις το σεισμα της λογχης.

²⁹Clubs are counted as stubble. He laughs at the rushing of the javelin.

³⁰Οξεις λιθοι κοιτονται υποκατω αυτου· υποστρονει τα αγκυλωτα σωματα επι πηλου.

³⁰His undersides are like sharp potsherds, leaving a trail in the mud like a threshing sledge.

³¹Καμνει την αβυσσον ως λεβητα να κοχλαζη· καθιστα την θαλασσαν ως σκευος μυρεψου.

³¹He makes the deep to boil like a pot. He makes the sea like a pot of ointment.

³²Αφινει οπισω την πορειαν φωτεινην· ηθελε τις υπολαβει την αβυσσον ως πολιαν.

³²He makes a path shine after him. One would think the deep had white hair.

³³Επι της γης δεν υπαρχει ομοιον αυτου, δεδημιουργημενον ουτως αφοβον.

³³On earth there is not his equal, that is made without fear.

³⁴Περιορα παντα τα υψηλα· ειναι βασιλευς επι παντας τους υιους της υπερηφανιας.

³⁴He sees everything that is high. He is king over all the sons of pride.”