1[] <<Εις τον πρωτον μουσικον. Ψαλμος ωδης του Δαβιδ.>> Σε προσμενει υμνος, Θεε, εν Σιων· και εις σε θελει αποδοθη η ευχη.
1Praise waits for you, God, in Zion. To you shall vows be performed.
2Ω ακουων προσευχην, εις σε θελει ερχεσθαι πασα σαρξ.
2You who hear prayer, to you all men will come.
3Λογοι ανομιας υπερισχυσαν κατ' εμου· συ θελεις καθαρισει τας παραβασεις ημων.
3Sins overwhelmed me, but you atoned for our transgressions.
4Μακαριος εκεινος, τον οποιον εξελεξας και προσελαβες, δια να κατοικη εν ταις αυλαις σου· θελομεν χορτασθη απο των αγαθων του οικου σου, του αγιου ναου σου.
4Blessed is one whom you choose, and cause to come near, that he may live in your courts. We will be filled with the goodness of your house, your holy temple.
5Δια τρομερων πραγματων μετα δικαιοσυνης θελεις αποκρινεσθαι προς ημας, Θεε της σωτηριας ημων, η ελπις παντων των περατων της γης, και των μακραν εν θαλασση·
5By awesome deeds of righteousness, you answer us, God of our salvation. You who are the hope of all the ends of the earth, of those who are far away on the sea;
6[] ο στερεονων δια της δυναμεως σου τα ορη, ο περιεζωσμενος ισχυν·
6Who by his power forms the mountains, having armed yourself with strength;
7ο κατασιγαζων τον ηχον της θαλασσης, τον ηχον των κυματων αυτης και τον θορυβον των λαων.
7who stills the roaring of the seas, the roaring of their waves, and the turmoil of the nations.
8και αυτοι οι κατοικουντες τα περατα φοβουνται τα σημεια σου· χαροποιεις τας αρχας της αυγης και της εσπερας.
8They also who dwell in faraway places are afraid at your wonders. You call the morning’s dawn and the evening with songs of joy.
9Επισκεπτεσαι την γην και ποτιζεις αυτην· υπερπλουτιζεις αυτην· ο ποταμος του Θεου ειναι πληρης υδατων· ετοιμαζεις τον σιτον αυτων, επειδη ουτω διεταξας.
9You visit the earth, and water it. You greatly enrich it. The river of God is full of water. You provide them grain, for so you have ordained it.
10Τα αυλακια αυτης ποτιζεις· εξομαλιζεις τους βωλους αυτης· απαλυνεις αυτην δια σταλακτης βροχης· ευλογεις τα βλαστηματα αυτης.
10You drench its furrows. You level its ridges. You soften it with showers. You bless it with a crop.
11Στεφανονεις το ετος με τα αγαθα σου· και τα ιχνη σου σταλαζουσι παχος.
11You crown the year with your bounty. Your carts overflow with abundance.
12Σταλαζουσιν αι βοσκαι της ερημου και οι λοφοι περιζωνονται χαραν.
12The wilderness grasslands overflow. The hills are clothed with gladness.
13Αι πεδιαδες ειναι ενδεδυμεναι ποιμνια και αι κοιλαδες εσκεπασμεναι υπο σιτου· αλαλαζουσι και ετι υμνολογουσι.
13The pastures are covered with flocks. The valleys also are clothed with grain. They shout for joy! They also sing.