Greek: Modern

World English Bible

Psalms

73

1[] <<Ψαλμος του Ασαφ.>> Αγαθος τωοντι ειναι ο Θεος εις τον Ισραηλ, εις τους καθαρους την καρδιαν.
1Surely God is good to Israel, to those who are pure in heart.
2Εμου δε, οι ποδες μου σχεδον εκλονισθησαν· παρ' ολιγον ωλισθησαν τα βηματα μου.
2But as for me, my feet were almost gone. My steps had nearly slipped.
3Διοτι εζηλευσα τους μωρους, βλεπων την ευτυχιαν των ασεβων.
3For I was envious of the arrogant, when I saw the prosperity of the wicked.
4Επειδη δεν ειναι λυπαι εις τον θανατον αυτων, αλλ' η δυναμις αυτων ειναι στερεα.
4For there are no struggles in their death, but their strength is firm.
5Δεν ειναι εν κοποις, ως οι αλλοι ανθρωποι· ουδε μαστιγονονται μετα των λοιπων ανθρωπων.
5They are free from burdens of men, neither are they plagued like other men.
6δια τουτο περικυκλονει αυτους η υπερηφανια ως περιδεραιον· η αδικια σκεπαζει αυτους ως ιματιον.
6Therefore pride is like a chain around their neck. Violence covers them like a garment.
7Οι οφθαλμοι αυτων εξεχουσιν εκ του παχους· εξεπερασαν τας επιθυμιας της καρδιας αυτων.
7Their eyes bulge with fat. Their minds pass the limits of conceit.
8Εμπαιζουσι και λαλουσιν εν πονηρια καταδυναστειαν· λαλουσιν υπερηφανως.
8They scoff and speak with malice. In arrogance, they threaten oppression.
9Θετουσιν εις τον ουρανον το στομα αυτων, και η γλωσσα αυτων διατρεχει την γην.
9They have set their mouth in the heavens. Their tongue walks through the earth.
10Δια τουτο θελει στραφη ενταυθα ο λαος αυτου· και υδατα ποτηριου πληρους εκθλιβονται δι' αυτους.
10Therefore their people return to them, and they drink up waters of abundance.
11Και λεγουσι, Πως γνωριζει ταυτα ο Θεος; και υπαρχει γνωσις εν τω Υψιστω;
11They say, “How does God know? Is there knowledge in the Most High?”
12Ιδου, ουτοι ειναι ασεβεις και ευτυχουσι διαπαντος· αυξανουσι τα πλουτη αυτων.
12Behold, these are the wicked. Being always at ease, they increase in riches.
13Αρα, ματαιως εκαθαρισα την καρδιαν μου και ενιψα εν αθωοτητι τας χειρας μου.
13Surely in vain I have cleansed my heart, and washed my hands in innocence,
14Διοτι εμαστιγωθην ολην την ημεραν και ετιμωρηθην πασαν αυγην.
14For all day long have I been plagued, and punished every morning.
15[] Αν ειπω, Θελω ομιλει ουτως· ιδου, εξυβριζω εις την γενεαν των υιων σου.
15If I had said, “I will speak thus”; behold, I would have betrayed the generation of your children.
16Και εστοχασθην να εννοησω τουτο, πλην μ' εφανη δυσκολον·
16When I tried to understand this, it was too painful for me;
17εωσου εισελθων εις το αγιαστηριον του Θεου, ενοησα τα τελη αυτων.
17Until I entered God’s sanctuary, and considered their latter end.
18Συ βεβαιως εθεσας αυτους εις τοπους ολισθηρους· ερριψας αυτους εις κρημνον.
18Surely you set them in slippery places. You throw them down to destruction.
19Πως δια μιας κατηντησαν εις ερημωσιν Ηφανισθησαν, απωλεσθησαν υπο αιφνιδιου ολεθρου.
19How they are suddenly destroyed! They are completely swept away with terrors.
20Ως ονειρον εξεγειρομενου Κυριε, οταν εγερθης, θελεις αφανισει την εικονα αυτων.
20As a dream when one wakes up, so, Lord, when you awake, you will despise their fantasies.
21[] Ουτως εκαιετο η καρδια μου, και τα νεφρα μου εβασανιζοντο·
21For my soul was grieved. I was embittered in my heart.
22και εγω ημην ανοητος και δεν εγνωριζον· κτηνος ημην ενωπιον σου.
22I was so senseless and ignorant. I was a brute beast before you.
23Εγω ομως ειμαι παντοτε μετα σου· συ με επιασας απο της δεξιας μου χειρος.
23Nevertheless, I am continually with you. You have held my right hand.
24Δια της συμβουλης σου θελεις με οδηγησει και μετα ταυτα θελεις με προσλαβει εν δοξη.
24You will guide me with your counsel, and afterward receive me to glory.
25Τινα αλλον εχω εν τω ουρανω; και επι της γης δεν θελω αλλον παρα σε.
25Whom do I have in heaven? There is no one on earth whom I desire besides you.
26Ητονησεν η σαρξ μου και η καρδια μου· αλλ' ο Θεος ειναι η δυναμις της καρδιας μου και η μερις μου εις τον αιωνα.
26My flesh and my heart fails, but God is the strength of my heart and my portion forever.
27Διοτι, ιδου, οσοι απομακρυνονται απο σου, θελουσιν απολεσθη· συ εξωλοθρευσας παντας τους εκκλινοντας απο σου.
27For, behold, those who are far from you shall perish. You have destroyed all those who are unfaithful to you.
28Αλλα δι' εμε, το να προσκολλωμαι εις τον Θεον ειναι το αγαθον μου· εθεσα την ελπιδα μου επι Κυριον τον Θεον, δια να κηρυττω παντα τα εργα σου.
28But it is good for me to come close to God. I have made the Lord Yahweh my refuge, that I may tell of all your works.