1[] <<Εις τον πρωτον μουσικον, επι Σοσανιμ-εδουθ. Ψαλμος του Ασαφ.>> Ακροασθητι, ο ποιμαινων τον Ισραηλ, συ ο οδηγων ως ποιμνιον τον Ιωσηφ· ο καθημενος επι των χερουβειμ, εμφανισθητι.
1Hear us, Shepherd of Israel, you who lead Joseph like a flock, you who sit above the cherubim, shine forth.
2Εμπροσθεν του Εφραιμ και του Βενιαμιν και του Μανασση διεγειρον την δυναμιν σου και ελθε εις σωτηριαν ημων.
2Before Ephraim and Benjamin and Manasseh, stir up your might! Come to save us!
3Επιστρεψον ημας, Θεε, και επιλαμψον το προσωπον σου, και θελομεν λυτρωθη.
3Turn us again, God. Cause your face to shine, and we will be saved.
4Κυριε Θεε των δυναμεων, εως ποτε θελεις οργιζεσθαι κατα της προσευχης του λαου σου;
4Yahweh God of Armies, How long will you be angry against the prayer of your people?
5Τρεφεις αυτους με αρτον δακρυων και ποτιζεις αυτους αφθονως με δακρυα.
5You have fed them with the bread of tears, and given them tears to drink in large measure.
6Εκαμες ημας εριδα εις τους γειτονας ημων· και οι εχθροι ημων γελωσι μεταξυ αλληλων.
6You make us a source of contention to our neighbors. Our enemies laugh among themselves.
7Επιστρεψον ημας, Θεε των δυναμεων, και επιλαμψον το προσωπον σου, και θελομεν λυτρωθη.
7Turn us again, God of Armies. Cause your face to shine, and we will be saved.
8[] Αμπελον εξ Αιγυπτου μετεκομισας· εξεδιωξας εθνη και εφυτευσας αυτην.
8You brought a vine out of Egypt. You drove out the nations, and planted it.
9Ητοιμασας τοπον εμπροσθεν αυτης και βαθεως ερριζωσας αυτην· και εγεμισε την γην.
9You cleared the ground for it. It took deep root, and filled the land.
10Εσκεπασθησαν τα ορη υπο της σκιας αυτης, και αι αναδενδραδες αυτης ησαν ως αι υψηλαι κεδροι.
10The mountains were covered with its shadow. Its boughs were like God’s cedars.
11Εξετεινε τα κληματα αυτης εως θαλασσης και τους βλαστους αυτης εως του ποταμου.
11It sent out its branches to the sea, Its shoots to the River.
12Δια τι εκρημνισας τους φραγμους αυτης, και τρυγωσιν αυτην παντες οι διαβαινοντες την οδον;
12Why have you broken down its walls, so that all those who pass by the way pluck it?
13Ερημονει αυτην ο αγριοχοιρος εκ του δασους, και το θηριον του αγρου νεμεται αυτην.
13The boar out of the wood ravages it. The wild animals of the field feed on it.
14Επιστρεψον, δεομεθα, Θεε των δυναμεων· επιβλεψον εξ ουρανου και ιδε, και επισκεψαι την αμπελον ταυτην,
14Turn again, we beg you, God of Armies. Look down from heaven, and see, and visit this vine,
15και το φυτον, το οποιον εφυτευσεν η δεξια σου και τον βλαστον, τον οποιον εκραταιωσας εις σεαυτον.
15the stock which your right hand planted, the branch that you made strong for yourself.
16Εκαυθη εν πυρι· εκοπη· εχαθησαν απο επιτιμησεως του προσωπου σου.
16It’s burned with fire. It’s cut down. They perish at your rebuke.
17Ας ηναι η χειρ σου επι τον ανδρα της δεξιας σου· επι τον υιον του ανθρωπου, τον οποιον εκαμες δυνατον εις σεαυτον.
17Let your hand be on the man of your right hand, on the son of man whom you made strong for yourself.
18Και ημεις δεν θελομεν εκκλινει απο σου· ζωοποιησον ημας, και το ονομα σου θελομεν επικαλεισθαι.
18So we will not turn away from you. Revive us, and we will call on your name.
19Επιστρεψον ημας, Κυριε Θεε των δυναμεων· επιλαμψον το προσωπον σου, και θελομεν λυτρωθη.
19Turn us again, Yahweh God of Armies. Cause your face to shine, and we will be saved.