¹אני חבצלת השרון שושנת העמקים׃

¹Аз съм роза Саронова И долински крем.

²כשושנה בין החוחים כן רעיתי בין הבנות׃

²Както е кремът между тръните; Така е любезната ми между дъщерите.

³כתפוח בעצי היער כן דודי בין הבנים בצלו חמדתי וישבתי ופריו מתוק לחכי׃

³Както ябълката между дърветата на сада, Така е възлюбеният ми между синовете; Пожелах сянката му и седнах под нея, И плодът му бе сладък в устата ми.

⁴הביאני אל בית היין ודגלו עלי אהבה׃

⁴Доведе ме в дома на пированието, И знамето му над мене бе любов.

⁵סמכוני באשישות רפדוני בתפוחים כי חולת אהבה אני׃

⁵Подкрепете ме с млинчета, разхладете ме с ябълки Защото съм ранена от любов.

⁶שמאלו תחת לראשי וימינו תחבקני׃

⁶Левицата му е под главата ми, И десницата му ме прегръща.

⁷השבעתי אתכם בנות ירושלם בצבאות או באילות השדה אם תעירו ואם תעוררו את האהבה עד שתחפץ׃

⁷Заклевам ви, ерусалимски дъщери В сърните и в полските елени. Да не възбудите и да не събудите любовта [ми] преди да пожелае.

⁸קול דודי הנה זה בא מדלג על ההרים מקפץ על הגבעות׃

⁸Гласът на възлюбления ми! ето, иде той, Скача по горите, играе по хълмовете.

⁹דומה דודי לצבי או לעפר האילים הנה זה עומד אחר כתלנו משגיח מן החלנות מציץ מן החרכים׃

⁹Възлюбеният ми прилича на сърна или на млад елен; Ето стои, зад стената ни, Гледа в прозорците, Надзърта през решетките.

¹⁰ענה דודי ואמר לי קומי לך רעיתי יפתי ולכי לך׃

¹⁰Проговаря възлюбленият ми и казва ми: Стани, любезна моя, прекрасна моя, и дойди;

¹¹כי הנה הסתו עבר הגשם חלף הלך לו׃

¹¹Защото, ето, зимата се измина, И дъждът престана и отиде си;

¹²הנצנים נראו בארץ עת הזמיר הגיע וקול התור נשמע בארצנו׃

¹²Цветята се явяват по земята, Времето на [птичето] пеене {Или: На резитбата.} пристигна, И гласът на гургулицата се чува в нашата земя;

¹³התאנה חנטה פגיה והגפנים סמדר נתנו ריח קומי לכי רעיתי יפתי ולכי לך׃

¹³По смоковницата зреят първите й смокини, И лозята цъфтят и издават благоухание. Стани, любезна моя; прекрасна моя, та дойди.

¹⁴יונתי בחגוי הסלע בסתר המדרגה הראיני את מראיך השמיעיני את קולך כי קולך ערב ומראיך נאוה׃

¹⁴О гълъбице моя, в пукнатините на скалата, В скришните места на стръмнините, Нека видя лицето ти, нека чуя гласа ти; Защото гласът ти е сладък, и лицето ти прекрасно.

¹⁵אחזו לנו שועלים שועלים קטנים מחבלים כרמים וכרמינו סמדר׃

¹⁵Хванете ни лисиците, Малките лисици, които погубват лозята; Защото лозята ни цъфтят.

¹⁶דודי לי ואני לו הרעה בשושנים׃

¹⁶Възлюбленият ми е мой, и аз негова; Пасе [стадото си] между кремовете.

¹⁷עד שיפוח היום ונסו הצללים סב דמה לך דודי לצבי או לעפר האילים על הרי בתר׃

¹⁷Догде повее дневният хладен ветрец и побягнат сенките, Върни се, вълюблени ми, и бъди като сърне Или млад елен по назъбените планини.