¹ויסף אליהוא ויאמר׃

¹لحظه ای حوصله کن و آنچه را در مورد خدا می گویم بشنو.

²כתר לי זעיר ואחוך כי עוד לאלוה מלים׃

²معلومات من وسیع است و به این وسیله می خواهم به تو ثابت کنم که خدا، خالق من، عادل است.

³אשא דעי למרחוק ולפעלי אתן צדק׃

³من که در برابر تو ایستاده ام، دروغ نمی گویم و همه سخنان من عین حقیقت است.

⁴כי אמנם לא שקר מלי תמים דעות עמך׃

⁴خدا واقعاً قادر است و کسی را ذلیل و خوار نمی شمارد.

⁵הן אל כביר ולא ימאס כביר כח לב׃

⁵اشخاص شریر را زنده نمی گذارد و به داد مردم مظلوم می رسد.

⁶לא יחיה רשע ומשפט עניים יתן׃

⁶به مردمان نیک توجه دارد و آن ها را به تخت پادشاهی می نشاند و تا ابد سرفراز می سازد.

⁷לא יגרע מצדיק עיניו ואת מלכים לכסא וישיבם לנצח ויגבהו׃

⁷اما اگر به مصیبتی گرفتار و اسیر شوند،

⁸ואם אסורים בזקים ילכדון בחבלי עני׃

⁸خدا خطا و گناه شان را که از روی غرور کرده اند، به رخ آن ها می کشد.

⁹ויגד להם פעלם ופשעיהם כי יתגברו׃

⁹گوشهای شان را باز می کند تا هدایات او را بشنوند و از کارهای خطا دست بکشند.

¹⁰ויגל אזנם למוסר ויאמר כי ישבון מאון׃

¹⁰هرگاه آن ها از امر او اطاعت کنند و بندگی او را نمایند، در آنصورت در تمام عمر خود سعادتمند و خوشحال خواهد بود.

¹¹אם ישמעו ויעבדו יכלו ימיהם בטוב ושניהם בנעימים׃

¹¹اما اگر نافرمانی کنند با شمشیر کشته می شوند و در نادانی می میرند.

¹²ואם לא ישמעו בשלח יעברו ויגועו בבלי דעת׃

¹²آنهائی که خدا را نمی شناسند، همیشه خشمگین هستند و حتی در وقت هلاکت هم از خدا کمک نمی طلبند.

¹³וחנפי לב ישימו אף לא ישועו כי אסרם׃

¹³در جوانی می میرند و عمر شان با ننگ و رسوائی ختم می شود.

¹⁴תמת בנער נפשם וחיתם בקדשים׃

¹⁴اما خدا رنجدیدگان را از سختی و زحمت نجات می دهد و در حقیقت وقتی که رنج می بینند گوشهای شان را باز می کند.

¹⁵יחלץ עני בעניו ויגל בלחץ אזנם׃

¹⁵خدا ترا از رنج و مصیبت رهانید و در جائی آورد که خوشبخت و آرام باشی و سُفرۀ ترا با نعمت های خود پُر کرد.

¹⁶ואף הסיתך מפי צר רחב לא מוצק תחתיה ונחת שלחנך מלא דשן׃

¹⁶اما حالا تو بخاطر شرارتت سزاوار مجازات هستی.

¹⁷ודין רשע מלאת דין ומשפט יתמכו׃

¹⁷پس احتیاط کن که مبادا با رشوت و ثروت از راه راست منحرف شوی.

¹⁸כי חמה פן יסיתך בספק ורב כפר אל יטך׃

¹⁸ناله و فریاد تو سودی ندارد و با قدرت خود نمی توانی از مصیبت رهائی یابی.

¹⁹היערך שועך לא בצר וכל מאמצי כח׃

¹⁹در آرزوی فرا رسیدن شب مباش، چرا که شب وقت هلاکت ملتها است.

²⁰אל תשאף הלילה לעלות עמים תחתם׃

²⁰به راه گناه مرو، زیرا بخاطر گناه بود که تو به این مصیبت ها گرفتار شدی.

²¹השמר אל תפן אל און כי על זה בחרת מעני׃

²¹بدان که خدا، قادر متعال و معلمی است که همتا ندارد.

²²הן אל ישגיב בכחו מי כמהו מורה׃

²²کسی به او گفته نمی تواند که چه کند و یا او را متهم به بی عدالتی نماید.

²³מי פקד עליו דרכו ומי אמר פעלת עולה׃

²³مردم همیشه کارهای خدا را تمجید کرده اند و تو هم باید او را بخاطر کارهایش ستایش کنی.

²⁴זכר כי תשגיא פעלו אשר שררו אנשים׃

²⁴دست قدرت او را می توان از دور مشاهده کرد.

²⁵כל אדם חזו בו אנוש יביט מרחוק׃

²⁵ما عظمت خدا را به کلی درک کرده نمی توانیم و آغاز موجودیت او به کسی معلوم نیست.

²⁶הן אל שגיא ולא נדע מספר שניו ולא חקר׃

²⁶او آب را بصورت بخار به هوا می فرستد و از آن قطرات باران را می سازد.

²⁷כי יגרע נטפי מים יזקו מטר לאדו׃

²⁷بعد ابر ها باران را به فراوانی برای انسان می ریزند.

²⁸אשר יזלו שחקים ירעפו עלי אדם רב׃

²⁸کسی نمی داند که ابر ها چگونه پهن می شوند و غرش رعد چطور از آسمان که خلوتگاه خدا است، بر می خیزد.

²⁹אף אם יבין מפרשי עב תשאות סכתו׃

²⁹می بینید که چگونه آسمان را با برق روشن می سازد، اما اعماق بحر همچنان تاریک می ماند.

³⁰הן פרש עליו אורו ושרשי הים כסה׃

³⁰خدا رزق مردم را مهیا کرده به فراوانی به آن ها می دهد.

³¹כי בם ידין עמים יתן אכל למכביר׃

³¹برق را با دستهای خود می گیرد و به هدف می زند.رعد فرارسیدن طوفان را اعلام می کند و حیوانات هم از آمدن آن آگاه می شوند.

³²על כפים כסה אור ויצו עליה במפגיע׃

³²رعد فرارسیدن طوفان را اعلام می کند و حیوانات هم از آمدن آن آگاه می شوند.

³³יגיד עליו רעו מקנה אף על עולה׃