¹ויען אליפז התימני ויאמר׃

¹آنگاه اَلیفاز تَیمانی جواب داد:

²הנסה דבר אליך תלאה ועצר במלין מי יוכל׃

²«ایوب، اگر با تو چند کلمه حرف بزنم آزرده نمی شوی؟ من دیگر نمی توانم خاموش بمانم.

³הנה יסרת רבים וידים רפות תחזק׃

³ببین، تو به بسا کسان تعلیم داده ای و به مردمان ضعیف دلگرمی و قوت قلب بخشیده ای.

⁴כושל יקימון מליך וברכים כרעות תאמץ׃

⁴با سخنان تشویق کننده، مردم را از لغزش بازداشته ای و به زانوان لرزنده نیرو داده ای.

⁵כי עתה תבוא אליך ותלא תגע עדיך ותבהל׃

⁵اما حالا خودت از مشکلات می نالی، پریشان هستی و از صبر کار نمی گیری.

⁶הלא יראתך כסלתך תקותך ותם דרכיך׃

⁶تو یک شخص پرهیزگار بودی و یک زندگی بی عیب داشتی، پس در این حال هم باید امید و اعتمادت را از دست ندهی.

⁷זכר נא מי הוא נקי אבד ואיפה ישרים נכחדו׃

⁷فکر کن، آیا هرگز دیده ای که شخص بیگناهی هلاک شود و یا مرد راستکاری از بین برود؟

⁸כאשר ראיתי חרשי און וזרעי עמל יקצרהו׃

⁸چنانچه دیده ام کسانی که شرارت و ظلم را می کارند، شرارت و ظلم را درو می کنند.

⁹מנשמת אלוה יאבדו ומרוח אפו יכלו׃

⁹طوفان غضب خدا آن ها را از بین می برد و با آتش خشم خود آن ها را می سوزاند.

¹⁰שאגת אריה וקול שחל ושני כפירים נתעו׃

¹⁰مردم شریر مانند شیر درنده می غرند، اما خدا آن ها را خاموش می سازد و دندانهای شان را می شکند.

¹¹ליש אבד מבלי טרף ובני לביא יתפרדו׃

¹¹مثل شیرهای نیرومند که از قلت غذا و گرسنگی ضعیف می شوند و می میرند، آن ها هم هلاک می گردند و فرزندان شان پراگنده می شوند.

¹²ואלי דבר יגנב ותקח אזני שמץ מנהו׃

¹²باری وقتی که در خواب سنگینی رفته بودم، در رؤیا پیامی را شنیدم و بصورت زمزمه به گوش من رسید.

¹³בשעפים מחזינות לילה בנפל תרדמה על אנשים׃

¹³وحشت مرا فراگرفت و تنم به لرزه آمد.

¹⁴פחד קראני ורעדה ורב עצמותי הפחיד׃

¹⁴شبحی از برابر من گذشت و از ترس موی بدنم راست ایستاد.

¹⁵ורוח על פני יחלף תסמר שערת בשרי׃

¹⁵می دانستم که شبح در آنجا حضور دارد، اما نمی توانستم آن را ببینم. در آن سکوت شب این صدا به گوشم رسید:

¹⁶יעמד ולא אכיר מראהו תמונה לנגד עיני דממה וקול אשמע׃

¹⁶«آیا یک انسان فانی می تواند در نظر خدا که خالق او است، پاک و بی عیب باشد؟

¹⁷האנוש מאלוה יצדק אם מעשהו יטהר גבר׃

¹⁷او حتی بر خادمان آسمانی خود اعتماد نمی کند و فرشتگانش هم در نظر او پاک نیستند.

¹⁸הן בעבדיו לא יאמין ובמלאכיו ישים תהלה׃

¹⁸چه رسد به آنهائی که از خاک آفریده شده اند و مانند موریانه پایمال می شوند.

¹⁹אף שכני בתי חמר אשר בעפר יסודם ידכאום לפני עש׃

¹⁹از صبح تا شام زنده هستند و بعد بی خبر می میرند.رشتۀ زندگی شان قطع می شود و در جهالت و نادانی می میرند.»

²⁰מבקר לערב יכתו מבלי משים לנצח יאבדו׃

²⁰رشتۀ زندگی شان قطع می شود و در جهالت و نادانی می میرند.»

²¹הלא נסע יתרם בם ימותו ולא בחכמה׃