¹דברי למואל מלך משא אשר יסרתו אמו׃

¹اینها سخنانی است که مادر لموئیل پادشاه به او تعلیم داد:

²מה ברי ומה בר בטני ומה בר נדרי׃

²ای پسر من، ای پسری که ترا با نذر و دعا بدنیا آورده ام.

³אל תתן לנשים חילך ודרכיך למחות מלכין׃

³نیروی جوانی ات را صرف زنان مکن، زیرا آن ها باعث نابودی پادشاهان شده اند.

⁴אל למלכים למואל אל למלכים שתו יין ולרוזנים או שכר׃

⁴ای لموئیل، به پادشاهان نمی زیبد که شراب بنوشند و نه شهزادگان را که خواهان مسکرات باشند.

⁵פן ישתה וישכח מחקק וישנה דין כל בני עני׃

⁵مبادا بنوشند و قوانین را فراموش کنند و نتوانند به داد مظلومان برسند.

⁶תנו שכר לאובד ויין למרי נפש׃

⁶مسکرات را به کسانی بده که در انتظار مرگ هستند و شراب را به کام کسانی بریز که در بدبختی و تلخکامی بسر می برند،

⁷ישתה וישכח רישו ועמלו לא יזכר עוד׃

⁷تا بنوشند و بیچارگی خود را فراموش کنند و مشقت خویش را دیگر بیاد نیاورند.

⁸פתח פיך לאלם אל דין כל בני חלוף׃

⁸دهان بگشا و از حق کسانی که بی زبان و بیچاره هستند، دفاع کن.

⁹פתח פיך שפט צדק ודין עני ואביון׃

⁹دهان خود را باز کن و با عدالت داوری کن و به کمک مردم فقیر و مسکین بشتاب.

¹⁰אשת חיל מי ימצא ורחק מפנינים מכרה׃

¹⁰یک زن صالحه و لایق را چه کسی می تواند پیدا کند؟ ارزش او از جواهرات هم زیادتر است.

¹¹בטח בה לב בעלה ושלל לא יחסר׃

¹¹او مورد اعتماد شوهر خود می باشد و نمی گذارد که شوهرش به چیزی محتاج شود.

¹²גמלתהו טוב ולא רע כל ימי חייה׃

¹²در سراسر عمر به شوهر خود خوبی می کند نه بدی.

¹³דרשה צמר ופשתים ותעש בחפץ כפיה׃

¹³پشم و کتان را می گیرد و با دستهای خود آن ها را می ریسد.

¹⁴היתה כאניות סוחר ממרחק תביא לחמה׃

¹⁴او برای تهیۀ خوراک مانند کشتیهای تاجران به راههای دور می رود.

¹⁵ותקם בעוד לילה ותתן טרף לביתה וחק לנערתיה׃

¹⁵پیش از آنکه هوا روشن شود از خواب بر می خیزد و برای خانوادۀ خود خوراک آماده می کند و هدایات لازم را به کنیزان خود می دهد.

¹⁶זממה שדה ותקחהו מפרי כפיה נטע כרם׃

¹⁶مزرعه ای را انتخاب می کند و در بارۀ آن فکر کرده، آن را می خرد و با دسترنج خود تاکستانی آباد می کند.

¹⁷חגרה בעוז מתניה ותאמץ זרעותיה׃

¹⁷او نیرومند و پُرکار است.

¹⁸טעמה כי טוב סחרה לא יכבה בליל נרה׃

¹⁸ارزش چیزهایی را که درست می کند، می داند و شبها تا ناوقت کار می کند.

¹⁹ידיה שלחה בכישור וכפיה תמכו פלך׃

¹⁹با دستهای خود نخ می ریسد و پارچه می بافد.

²⁰כפה פרשה לעני וידיה שלחה לאביון׃

²⁰از روی سخاوت به مردم فقیر کمک می کند.

²¹לא תירא לביתה משלג כי כל ביתה לבש שנים׃

²¹از برف و سرما نمی ترسد، زیرا برای اهل خانۀ خود لباس گرم دوخته است.

²²מרבדים עשתה לה שש וארגמן לבושה׃

²²برای خود نیز لباسهای زیبا از پارچه های کتان ارغوانی می دوزد.

²³נודע בשערים בעלה בשבתו עם זקני ארץ׃

²³شوهرش از مردان با رسوخ و محترم شهر است.

²⁴סדין עשתה ותמכר וחגור נתנה לכנעני׃

²⁴او لباس و کمربند تهیه می کند و به تاجران می فروشد.

²⁵עז והדר לבושה ותשחק ליום אחרון׃

²⁵او زنی است قوی و باوقار و از آینده بیم ندارد.

²⁶פיה פתחה בחכמה ותורת חסד על לשונה׃

²⁶دهان خود را با حکمت باز می کند و تعلیم محبت آمیز بر زبان وی است.

²⁷צופיה הליכות ביתה ולחם עצלות לא תאכל׃

²⁷او تنبلی نمی کند و احتیاجات خانوادۀ خود را فراهم می نماید.

²⁸קמו בניה ויאשרוה בעלה ויהללה׃

²⁸فرزندانش از او خوش و راضی هستند و شوهرش او را می ستاید و می گوید:

²⁹רבות בנות עשו חיל ואת עלית על כלנה׃

²⁹«تو بر همه زنان خوب و صالح برتری داری.»

³⁰שקר החן והבל היפי אשה יראת יהוה היא תתהלל׃

³⁰جمال و زیبائی، فریبنده و ناپایدار است، اما زنی که از خداوند می ترسد، قابل ستایش است.پاداش کارهایش را به او بدهید و همگی باید او را تمجید کنند.

³¹תנו לה מפרי ידיה ויהללוה בשערים מעשיה׃

³¹پاداش کارهایش را به او بدهید و همگی باید او را تمجید کنند.