Hebrew: Modern

Dari

Psalms

104

1ברכי נפשי את יהוה יהוה אלהי גדלת מאד הוד והדר לבשת׃
1ای جان من، خداوند را ستایش کن. ای خداوند، خدای من، تو بسیار عظیم و به عزت و جلال ملبس هستی.
2עטה אור כשלמה נוטה שמים כיריעה׃
2خویشتن را به نور پوشانیده و آسمان را مثل خیمه برافراشته ای.
3המקרה במים עליותיו השם עבים רכובו המהלך על כנפי רוח׃
3خانۀ او بر فراز ابر ها بنا شده و ابر ها را عرادۀ خود ساخته و بر بالهای باد سوار می شود.
4עשה מלאכיו רוחות משרתיו אש להט׃
4بادها را پیام رسان خود و شعله های آتش را خادمان خود می گرداند.
5יסד ארץ על מכוניה בל תמוט עולם ועד׃
5زمین را بر بنیاد آن استوار کرده که تا به ابد جنبش نخورد.
6תהום כלבוש כסיתו על הרים יעמדו מים׃
6اوقیانوسها زمین را همچون جامه ای پوشاند و آب، کوهها را در بر گرفت.
7מן גערתך ינוסון מן קול רעמך יחפזון׃
7از عتاب تو آبها به جریان آمدند و با صدای رعد تو به همه جا پراگنده شدند.
8יעלו הרים ירדו בקעות אל מקום זה יסדת להם׃
8فراز کوهها را پوشاندند، در دره ها سرازیر گردیدند و به مکانی که مهیا ساختی جاری شدند.
9גבול שמת בל יעברון בל ישובון לכסות הארץ׃
9برای آن ها حدودی را معین کردی تا از آن نگذرند و بار دیگر زمین را آب نپوشاند.
10המשלח מעינים בנחלים בין הרים יהלכון׃
10چشمه ها را در وادی ها جاری ساخت تا در میان کوهها روان شوند،
11ישקו כל חיתו שדי ישברו פראים צמאם׃
11تمام حیوانات صحرا را سیراب می سازند و گوره خرها تشنگی خود را رفع می کنند.
12עליהם עוף השמים ישכון מבין עפאים יתנו קול׃
12پرندگان بر شاخه های درختان نزدیک آب آشیانه می سازند و نغمه سرایی می کنند.
13משקה הרים מעליותיו מפרי מעשיך תשבע הארץ׃
13با بارانی که از آسمان می فرستد، کوهها را سیراب می کند و از ثمرات اعمال تو زمین سیر می گردد.
14מצמיח חציר לבהמה ועשב לעבדת האדם להוציא לחם מן הארץ׃
14برای مواشی علف و برای انسانها نباتات را می رویاند تا غذای خود را از آن ها به دست آورند.
15ויין ישמח לבב אנוש להצהיל פנים משמן ולחם לבב אנוש יסעד׃
15همچنان ثمرۀ تاک که دل انسان را شادمان می کند و روغن که چهرۀ او را شاداب می سازد و وجود انسان را به نان قوی می گرداند.
16ישבעו עצי יהוה ארזי לבנון אשר נטע׃
16درختان خداوند شاداب می گردند، یعنی سروهای آزاد لبنان که او غرس کرده است.
17אשר שם צפרים יקננו חסידה ברושים ביתה׃
17پرندگان در آن ها آشیانه می سازند و اما درخت صنوبر لانۀ لگ لگ ها می باشد.
18הרים הגבהים ליעלים סלעים מחסה לשפנים׃
18کوههای بلند پناهگاه بزهای کوهی و صخره ها لانۀ موشهای صحرائی هستند.
19עשה ירח למועדים שמש ידע מבואו׃
19ماه را برای تعیین وقت ها ساخت و آفتاب زمان غروب خود را می داند.
20תשת חשך ויהי לילה בו תרמש כל חיתו יער׃
20شب را بوجود می آوری، تا در تاریکی آن، حیوانات وحشی جنگل بخرامند.
21הכפירים שאגים לטרף ולבקש מאל אכלם׃
21شیر بچگان برای شکار خود غُرش می کنند و خوراک خویش را از خدا می خواهند.
22תזרח השמש יאספון ואל מעונתם ירבצון׃
22در وقت طلوع آفتاب دوباره به بیشۀ خود می آیند و استراحت می کنند.
23יצא אדם לפעלו ולעבדתו עדי ערב׃
23آنگاه انسان برای کسب و کار خود بیرون می رود و تا شامگاه به وظیفۀ خود مشغول می باشد.
24מה רבו מעשיך יהוה כלם בחכמה עשית מלאה הארץ קנינך׃
24ای خداوند اعمال تو چه بسیار است. همۀ آن ها را از روی حکمت انجام داده ای. زمین از مخلوقات تو پُر است.
25זה הים גדול ורחב ידים שם רמש ואין מספר חיות קטנות עם גדלות׃
25در آن بحر وسیع و بزرگی که آفریده ای، جانورانِ بی شمار و حیوانات بزرگ و کوچک زندگی می کنند.
26שם אניות יהלכון לויתן זה יצרת לשחק בו׃
26کشتی ها بر سطح آن روانند و لِویاتان، یعنی جانور بحری را که آفریده ای، در آن بازی می کند.
27כלם אליך ישברון לתת אכלם בעתו׃
27تمام مخلوقات تو منتظر اند تا تو روزی آن ها را بدهی.
28תתן להם ילקטון תפתח ידך ישבעון טוב׃
28آنچه را که به آن ها می دهی، آن ها جمع می کنند. دست خود را باز می کنی، پس از چیزهای نیکو سیر می شوند.
29תסתיר פניך יבהלון תסף רוחם יגועון ואל עפרם ישובון׃
29وقتی از آن ها رو بر می گردانی، به وحشت می افتند و هنگامیکه جان شان را می گیری، می میرند و به خاک بر می گردند.
30תשלח רוחך יבראון ותחדש פני אדמה׃
30چون روح خود را می فرستی، مخلوقات آفریده می شوند و روی زمین تازه می گردد.
31יהי כבוד יהוה לעולם ישמח יהוה במעשיו׃
31جلال خداوند تا به ابد است. خداوند از اعمال خلقت خود خوشنود باشد.
32המביט לארץ ותרעד יגע בהרים ויעשנו׃
32وقتی بر زمین نگاه می کند، زمین بلرزه می آید و چون کوهها را لمس می کند، آتشفشان می شوند.
33אשירה ליהוה בחיי אזמרה לאלהי בעודי׃
33تا زنده ام خداوند را با سرود پرستش خواهم کرد و تا زمانی که وجود دارم خدای خود را ستایش خواهم نمود.
34יערב עליו שיחי אנכי אשמח ביהוה׃
34باشد که تفکر دلم مورد پسند او واقع گردد و من در خداوند شادمانی خواهم کرد.گناهکاران از روی زمین محو گردند و شریران دیگر یافت نشوند. ای جان من خداوند را ستایش کن! هَلّلِویاه، سپاس به خداوند.
35יתמו חטאים מן הארץ ורשעים עוד אינם ברכי נפשי את יהוה הללו יה׃
35گناهکاران از روی زمین محو گردند و شریران دیگر یافت نشوند. ای جان من خداوند را ستایش کن! هَلّلِویاه، سپاس به خداوند.