¹הללויה הודו ליהוה כי טוב כי לעולם חסדו׃

¹هَلّلِویاه، سپاس به خداوند! خداوند را سپاس گوئید زیرا که او نیکوست و رحمتش تا به ابد.

²מי ימלל גבורות יהוה ישמיע כל תהלתו׃

²کیست که بتواند کارهای بزرگ خداوند را بیان کند و ستایش او را آنطوری که شایسته است بشنواند؟

³אשרי שמרי משפט עשה צדקה בכל עת׃

³خوشا به حال آنانی که انصاف را نگاه دارند و آنکه عدالت را در همۀ وقت به عمل آورد.

⁴זכרני יהוה ברצון עמך פקדני בישועתך׃

⁴ای خداوند به رضامندی ای که با قوم برگزیدۀ خود می داری، مرا یاد کن و به نجات خود از من تفقد نما.

⁵לראות בטובת בחיריך לשמח בשמחת גויך להתהלל עם נחלתך׃

⁵تا سعادت برگزیدگان تو را ببینم، در خوشی قوم برگزیدۀ تو حصه بگیرم و با میراث تو فخر نمایم.

⁶חטאנו עם אבותינו העוינו הרשענו׃

⁶ما و پدران ما گناه نموده ایم و خطا کرده، شرارت ورزیده ایم.

⁷אבותינו במצרים לא השכילו נפלאותיך לא זכרו את רב חסדיך וימרו על ים בים סוף׃

⁷پدران ما معجزات تو را در مصر درک نکردند و رحمت های زیاد تو را به یاد نیاوردند، بلکه در جوار آب یعنی ساحل بحیرۀ احمر فتنه انگیختند.

⁸ויושיעם למען שמו להודיע את גבורתו׃

⁸با آنهم به خاطر نام خود و برای اینکه قدرت عظیم خود را ظاهر سازد، آن ها را نجات داد.

⁹ויגער בים סוף ויחרב ויוליכם בתהמות כמדבר׃

⁹به فرمان او بحیرۀ احمر خشک گردید و قوم برگزیدۀ خود را از اعماق بحر، گویی از بین صحرا عبور داد.

¹⁰ויושיעם מיד שונא ויגאלם מיד אויב׃

¹⁰آن ها را از دست دشمنان نجات داد و از دست بدخواهان رهایی بخشید.

¹¹ויכסו מים צריהם אחד מהם לא נותר׃

¹¹آب دشمنان ایشان را طوری پوشانید که حتی یکی از آن ها هم باقی نماند.

¹²ויאמינו בדבריו ישירו תהלתו׃

¹²آنگاه به کلام او ایمان آوردند و سرود حمد او را سرائیدند.

¹³מהרו שכחו מעשיו לא חכו לעצתו׃

¹³اما اعمال او را به زودی فراموش کردند و مشورت او را انتظار نکشیدند.

¹⁴ויתאוו תאוה במדבר וינסו אל בישימון׃

¹⁴بلکه در آن بیابان به شهوت پرستی پرداختند و در دشت خدا را آزمایش کردند.

¹⁵ויתן להם שאלתם וישלח רזון בנפשם׃

¹⁵پس خواست دل شان را بجا آورد، لیکن جان شان را به مرض مهلکی مبتلا ساخت.

¹⁶ויקנאו למשה במחנה לאהרן קדוש יהוה׃

¹⁶در بیابان به موسی و به هارون، تقدیس شدۀ خداوند، حسد بردند.

¹⁷תפתח ארץ ותבלע דתן ותכס על עדת אבירם׃

¹⁷آنگاه زمین چاک شد و داتان را در خود فرو برد و همچنین ابیرام و خانوادۀ او را پوشانید.

¹⁸ותבער אש בעדתם להבה תלהט רשעים׃

¹⁸بعد آتشی در بین شان افروخته شد و شعلۀ آتش شریران را سوزانید.

¹⁹יעשו עגל בחרב וישתחוו למסכה׃

¹⁹در حوریب گوساله ای ساختند و آن بت ریخته شده را پرستش کردند.

²⁰וימירו את כבודם בתבנית שור אכל עשב׃

²⁰تمثال یک گاو علف خور را بر خدای پُر جلال خویش ترجیح دادند.

²¹שכחו אל מושיעם עשה גדלות במצרים׃

²¹خدای نجات دهندۀ خود را که کارهای عظیمی را در مصر کرده بود، از یاد بردند.

²²נפלאות בארץ חם נוראות על ים סוף׃

²²معجزات او را در سرزمین حام و کارهای هولناک او را در بحیرۀ احمر، همه را فراموش کردند.

²³ויאמר להשמידם לולי משה בחירו עמד בפרץ לפניו להשיב חמתו מהשחית׃

²³آنگاه خواست ایشان را هلاک کند، اما برگزیدۀ او موسی به شفاعت آن ها برخاست و غضب خدا را فرو نشاند که آن ها هلاک نسازد.

²⁴וימאסו בארץ חמדה לא האמינו לדברו׃

²⁴آن ها سرزمین مرغوب را خوار شمردند و به کلام وی اعتماد نکردند.

²⁵וירגנו באהליהם לא שמעו בקול יהוה׃

²⁵در خیمه های خود لب به شکایت گشودند و به آواز خداوند گوش ندادند.

²⁶וישא ידו להם להפיל אותם במדבר׃

²⁶پس دست خود را بر ضد آن ها برافراشت که ایشان را در آن بیابان از بین ببرد

²⁷ולהפיל זרעם בגוים ולזרותם בארצות׃

²⁷و اولادۀ شان را در میان امت ها بیندازد و ایشان را در کشورهای بیگانه پراگنده سازد.

²⁸ויצמדו לבעל פעור ויאכלו זבחי מתים׃

²⁸سپس به بتِ بعل فغور پیوستند و قربانی های تقدیم شده به بتها را خوردند.

²⁹ויכעיסו במעלליהם ותפרץ בם מגפה׃

²⁹با این اعمال خود خداوند را به خشم آوردند و به مرض کشنده ای گرفتار گردیدند.

³⁰ויעמד פינחס ויפלל ותעצר המגפה׃

³⁰آنگاه فینِحاس برخاست و داوری نمود و مرض کشنده از بین برداشته شد.

³¹ותחשב לו לצדקה לדר ודר עד עולם׃

³¹این برای او به عدالت محسوب گردید، نسلاً بعد نسل تا ابدالآباد.

³²ויקציפו על מי מריבה וירע למשה בעבורם׃

³²خداوند را نزد آب های مریبه غضبناک ساختند. موسی هم به خاطر آن ها آزار دید

³³כי המרו את רוחו ויבטא בשפתיו׃

³³و چنان روح او را تلخ ساختند که لب به ناسزا گفتن گشود.

³⁴לא השמידו את העמים אשר אמר יהוה להם׃

³⁴ایشان آن قوم های را که خداوند امر فرموده بود از بین نبردند،

³⁵ויתערבו בגוים וילמדו מעשיהם׃

³⁵بلکه با آن ها رابطۀ دوستی برقرار کردند و اعمال بت پرستان را آموختند.

³⁶ויעבדו את עצביהם ויהיו להם למוקש׃

³⁶بتهای شانرا پرستیدند و با این کار برای خود دام گذاشتند.

³⁷ויזבחו את בניהם ואת בנותיהם לשדים׃

³⁷پسران و دختران خود را برای ارواح پلید قربانی نمودند.

³⁸וישפכו דם נקי דם בניהם ובנותיהם אשר זבחו לעצבי כנען ותחנף הארץ בדמים׃

³⁸خون بیگناهان یعنی خون پسران و دختران خود را ریختند و آنرا برای بتهای کنعان قربانی کردند. آن سرزمین از خون آلوده گردید.

³⁹ויטמאו במעשיהם ויזנו במעלליהם׃

³⁹آن ها به خاطر اعمال خود نجس شدند و بت پرستی آن ها در نظر خداوند حکم زنا را داشت.

⁴⁰ויחר אף יהוה בעמו ויתעב את נחלתו׃

⁴⁰آنگاه خشم خداوند بر قوم برگزیده اش افروخته شد و او از آن ها بیزار گردید.

⁴¹ויתנם ביד גוים וימשלו בהם שנאיהם׃

⁴¹پس ایشان را به دست امت ها تسلیم نمود تا آنانی که از ایشان نفرت داشتند، بر آن ها حکمرانی کنند.

⁴²וילחצום אויביהם ויכנעו תחת ידם׃

⁴²دشمنان شان بر آن ها ظلم کردند و آن ها را زیر دست خود خوار و ذلیل ساختند.

⁴³פעמים רבות יצילם והמה ימרו בעצתם וימכו בעונם׃

⁴³خداوند بارها قوم برگزیدۀ خود را نجات داد، اما آن ها هر بار در برابر او فتنه برانگیختند و به خاطر گناه خویش خوار و ذلیل گردیدند.

⁴⁴וירא בצר להם בשמעו את רנתם׃

⁴⁴با وجود این، وقتی که فریاد ایشان را شنید، به درماندگی آن ها توجه کرد.

⁴⁵ויזכר להם בריתו וינחם כרב חסדו׃

⁴⁵به خاطر ایشان، پیمان خود را بیاد آورد و به سبب رحمت بی پایان خود، آن ها را مجازات نکرد

⁴⁶ויתן אותם לרחמים לפני כל שוביהם׃

⁴⁶و دل اسیرکنندگان ایشان را به رحم آورد.

⁴⁷הושיענו יהוה אלהינו וקבצנו מן הגוים להדות לשם קדשך להשתבח בתהלתך׃

⁴⁷ای خداوند، خدای ما، ما را نجات ده! ما را از میان ممالک بیگانه جمع کن، تا نام مقدس تو را حمد گوئیم و ستایش تو افتخار ما باشد.خداوند، خدای اسرائیل از ازل تا به ابد متبارک باد! و تمام قوم بگویند: «آمین!» هَلّلِویاه، سپاس به خداوند!

⁴⁸ברוך יהוה אלהי ישראל מן העולם ועד העולם ואמר כל העם אמן הללו יה׃

⁴⁸خداوند، خدای اسرائیل از ازل تا به ابد متبارک باد! و تمام قوم بگویند: «آمین!» هَلّلِویاه، سپاس به خداوند!