1למנצח לעבד יהוה לדוד אשר דבר ליהוה את דברי השירה הזאת ביום הציל יהוה אותו מכף כל איביו ומיד שאול ויאמר ארחמך יהוה חזקי׃
1ای خداوند، ای قوّت من! تو را محبت می نمایم.
2יהוה סלעי ומצודתי ומפלטי אלי צורי אחסה בו מגני וקרן ישעי משגבי׃
2خداوند صخرۀ من است و پناهگاه و نجات دهندۀ من. خدایم صخرۀ من است که به او پناه می برم. او سپر من و رهانندۀ نیرومند و پناهگاه امن من است.
3מהלל אקרא יהוה ומן איבי אושע׃
3خداوند را که شایستۀ ستایش است، می خوانم. پس، از دشمنانم رهایی می یابم.
4אפפוני חבלי מות ונחלי בליעל יבעתוני׃
4رشته های مرگ مرا احاطه کرده و امواج نیستی مرا ترسانیده بود.
5חבלי שאול סבבוני קדמוני מוקשי מות׃
5رشته های گور بدورم پیچیده شده و دامهای مرگ در سر راهم قرار داشت.
6בצר לי אקרא יהוה ואל אלהי אשוע ישמע מהיכלו קולי ושועתי לפניו תבוא באזניו׃
6در افسردگی و پریشانی خود خداوند را خواندم و نزد خدای خود فریاد برآوردم. او آواز مرا از عبادتگاه مقدس خود شنید و فریاد من به حضورش به گوش وی رسید.
7ותגעש ותרעש הארץ ומוסדי הרים ירגזו ויתגעשו כי חרה לו׃
7آنگاه از خشم او زمین تکان خورده و لرزان گردید. کوهها لرزیدند و اساس آن ها متزلزل شد.
8עלה עשן באפו ואש מפיו תאכל גחלים בערו ממנו׃
8از بینی او دود برآمد و از دهانش شعلۀ سوزنده فروزان شد و آتش ها از آن افروخته گردید.
9ויט שמים וירד וערפל תחת רגליו׃
9آسمان را پاره کرد و فرود آمد و زیر پاهایش تاریکی غلیظی بود.
10וירכב על כרוב ויעף וידא על כנפי רוח׃
10بر کَروب، یعنی فرشتۀ مقرب، سوار بود و بر بالهای تندباد پرواز می کرد.
11ישת חשך סתרו סביבותיו סכתו חשכת מים עבי שחקים׃
11تاریکی را همچو پرده و خیمه ای بدور خود قرار داد. مثل تاریکی آب های عمیق و ابر های غلیظ آسمان.
12מנגה נגדו עביו עברו ברד וגחלי אש׃
12درخشندگی حضور او، ابر های تیره را شگافت و ژاله و شعله های آتش پدید آورد.
13וירעם בשמים יהוה ועליון יתן קלו ברד וגחלי אש׃
13آنگاه خداوند از آسمان با صدای رعدآسا سخن گفت و آواز خداوند متعال از میان ژاله و شعله های آتش شنیده شد.
14וישלח חציו ויפיצם וברקים רב ויהמם׃
14پس تیرهای خود را فرستاد و ایشان را پراگنده ساخت و با رعد و برق آن ها را پریشان کرد.
15ויראו אפיקי מים ויגלו מוסדות תבל מגערתך יהוה מנשמת רוח אפך׃
15آنگاه به امر تو ای خداوند و با دمیدن نَفَس تو، اعماق بحرها نمایان شدند و اساس زمین آشکار گردید.
16ישלח ממרום יקחני ימשני ממים רבים׃
16آنگاه از عالم بالا فرستاده، مرا برداشت و از اعماق آب های بسیار بیرون کشید.
17יצילני מאיבי עז ומשנאי כי אמצו ממני׃
17او مرا از دست دشمنان زورآورم رهایی داد و از بدخواهانی که قویتر از من بودند.
18יקדמוני ביום אידי ויהי יהוה למשען לי׃
18در روز بلای من بر سرم ریختند، اما خداوند پشتیبان من بود.
19ויוציאני למרחב יחלצני כי חפץ בי׃
19او مرا به جای وسیع آورد و نجات داد، زیرا که از من خوشنود بود.
20יגמלני יהוה כצדקי כבר ידי ישיב לי׃
20خداوند مرا مطابق عدالتم اجر داد و بر حسب پاکی دستم پاداش داد.
21כי שמרתי דרכי יהוה ולא רשעתי מאלהי׃
21زیرا که طریق های خداوند را پیروی نموده و از حضور او منحرف نگردیدم.
22כי כל משפטיו לנגדי וחקתיו לא אסיר מני׃
22جمیع اوامر او را مد نظر داشته و فرایض او را از خود دور نکرده ام،
23ואהי תמים עמו ואשתמר מעוני׃
23در حضور او بی عیب بوده ام و از گناه خودداری کرده ام،
24וישב יהוה לי כצדקי כבר ידי לנגד עיניו׃
24بنابران خداوند مرا مطابق عدالتم و بر حسب پاکی دستم پاداش داده است.
25עם חסיד תתחסד עם גבר תמים תתמם׃
25به اشخاص وفادار، وفادار هستی و به مردم کامل، کامل.
26עם נבר תתברר ועם עקש תתפתל׃
26با کسانی که پاک هستند به پاکی رفتار می نمائی. با آنهائی که مکار هستند با مکر معامله می کنی.
27כי אתה עם עני תושיע ועינים רמות תשפיל׃
27زیرا مردم مظلوم را نجات می بخشی و اشخاص متکبر را سرنگون می کنی.
28כי אתה תאיר נרי יהוה אלהי יגיה חשכי׃
28خداوندا، چراغ مرا برافروز. ای خداوند، خدای من، تو راه تاریک مرا روشن می کنی.
29כי בך ארץ גדוד ובאלהי אדלג שור׃
29با کمک تو بر صفوف دشمن حمله می کنم و با خدای خود از حصارها می گذرم.
30האל תמים דרכו אמרת יהוה צרופה מגן הוא לכל החסים בו׃
30راه خدا کامل است و کلام او قابل اطمینان. او برای کسانی که به او پناه می آورند، سپر است.
31כי מי אלוה מבלעדי יהוה ומי צור זולתי אלהינו׃
31زیرا کیست خدا غیر از یهوه؟ و کیست صخره ای غیر از خدای ما؟
32האל המאזרני חיל ויתן תמים דרכי׃
32خدایی که مرا قوّت می بخشد و راههای مرا راست می گرداند.
33משוה רגלי כאילות ועל במתי יעמידני׃
33پاهای مرا مثل پاهای آهو چُست و چالاک ساخته است و بر کوهها استوارم نگاه می دارد.
34מלמד ידי למלחמה ונחתה קשת נחושה זרועתי׃
34دستهایم را برای جنگ ماهر می سازد تا بازوانم بتوانند از کمان برنجی کار بگیرند.
35ותתן לי מגן ישעך וימינך תסעדני וענותך תרבני׃
35تو به من سپر نجات را بخشیدی. دست توانای تو حمایتم کرد و مهربانی تو مرا وسعت بخشیده است.
36תרחיב צעדי תחתי ולא מעדו קרסלי׃
36راه را برای قدم هایم فراخ کردی تا نلغزم.
37ארדוף אויבי ואשיגם ולא אשוב עד כלותם׃
37دشمنانم را تعقیب نموده، به آن ها رسیدم و تا که آن ها را از بین نبردم بر نگشتم.
38אמחצם ולא יכלו קום יפלו תחת רגלי׃
38آن ها را بزمین کوبیدم تا نتوانند برخیزند و زیر پاهایم افتادند.
39ותאזרני חיל למלחמה תכריע קמי תחתי׃
39زیرا تو مرا برای جنگ قوّت بخشیدی و دشمنانم را بزیر پاهایم افگندی.
40ואיבי נתתה לי ערף ומשנאי אצמיתם׃
40دشمنانم را مجبور کردی که عقب نشینی کنند و از من فرار نمایند و من خصمانم را نابود کردم.
41ישועו ואין מושיע על יהוה ולא ענם׃
41آن ها برای کمک زاری نمودند، اما رهانندۀ نبود. بحضور خداوند استغاثه کردند، اما او هم به آن ها جوابی نداد.
42ואשחקם כעפר על פני רוח כטיט חוצות אריקם׃
42ایشان را مثل غبار به دست باد سپردم و مثل گِل و لای کوچه ها دور ریختم.
43תפלטני מריבי עם תשימני לראש גוים עם לא ידעתי יעבדוני׃
43در جنگها پیروزم کرده، حکمفرمای ملتها ساختی و قومی را که نشناخته بودم، خدمتگار من شدند.
44לשמע אזן ישמעו לי בני נכר יכחשו לי׃
44به مجردیکه نام مرا شنیدند تابع من گردیدند و در برابر من سر تعظیم خم کردند.
45בני נכר יבלו ויחרגו ממסגרותיהם׃
45بیگانگان جرأت خود را باخته، با ترس و لرز از قلعه های خود بیرون آمدند.
46חי יהוה וברוך צורי וירום אלוהי ישעי׃
46خداوند زنده است! متبارک باد صخرۀ من و متعال باد خدای نجات من!
47האל הנותן נקמות לי וידבר עמים תחתי׃
47خدائی که انتقام مرا از دشمنان می گیرد و ملل جهان را به دست من مغلوب می سازد.
48מפלטי מאיבי אף מן קמי תרוממני מאיש חמס תצילני׃
48او مرا از دست دشمنان رهایی بخشید، پیش بدخواهان سرفرازم ساخت و از مردم ظالم نجاتم داد.
49על כן אודך בגוים יהוה ולשמך אזמרה׃
49بنابران ای خداوند، تو را در میان مردم ستایش کرده و به نام تو سرود سپاسگزاری می خوانم.او پادشاه خود را به پیروزی شایانی نایل می سازد و به برگزیدۀ خود رحمت نموده است، یعنی به داود و نسل های او تا به ابد.
50מגדל ישועות מלכו ועשה חסד למשיחו לדוד ולזרעו עד עולם׃
50او پادشاه خود را به پیروزی شایانی نایل می سازد و به برگزیدۀ خود رحمت نموده است، یعنی به داود و نسل های او تا به ابد.