1למנצח על שושנים לדוד הושיעני אלהים כי באו מים עד נפש׃
1خدایا مرا نجات ده! زیرا آبها نزدیک است نَفَسِ مرا بگیرد.
2טבעתי ביון מצולה ואין מעמד באתי במעמקי מים ושבלת שטפתני׃
2در لجن زار عمیق فرو رفته ام، جایی که نمی توان ایستاد. در آب های عمیق افتاده ام و سیلاب مرا احاطه کرده است.
3יגעתי בקראי נחר גרוני כלו עיני מיחל לאלהי׃
3از فریاد خود خسته شده ام. گلویم خشک و چشمانم از انتظار خدای من تار گردیده است.
4רבו משערות ראשי שנאי חנם עצמו מצמיתי איבי שקר אשר לא גזלתי אז אשיב׃
4آنانی که بی سبب از من نفرت دارند، از موهای سرم زیادتر اند و آنهائی که قصد نابودی مرا دارند، قوی و نیرومند هستند. پس آنچه را که از کسی نگرفته بودم، از من مطالبه می کنند.
5אלהים אתה ידעת לאולתי ואשמותי ממך לא נכחדו׃
5ای خدا، تو حماقت مرا می دانی و گناهانم از تو مخفی نیست.
6אל יבשו בי קויך אדני יהוה צבאות אל יכלמו בי מבקשיך אלהי ישראל׃
6ای خداوند، خدای قادر مطلق، منتظرین تو به سبب من خجل نشوند. ای خدای اسرائیل، آنهائی که طالب تو هستند، به خاطر من رسوا نگردند.
7כי עליך נשאתי חרפה כסתה כלמה פני׃
7زیرا به خاطر تو متحمل تمسخر مردم شده و رسوایی روی مرا پوشیده است.
8מוזר הייתי לאחי ונכרי לבני אמי׃
8نزد برادرانم مثل یک اجنبی شده ام و خانواده ام مرا به نظر یک بیگانه می بینند.
9כי קנאת ביתך אכלתני וחרפות חורפיך נפלו עלי׃
9غیرت عبادتگاه تو مرا خورده، و ملامت های ملامت کنندگان تو بر من روی آورده است.
10ואבכה בצום נפשי ותהי לחרפות לי׃
10هنگامیکه با روزه و اشک جان خود را فروتن ساختم، آن ها مرا مسخره کردند.
11ואתנה לבושי שק ואהי להם למשל׃
11وقتی برای توبه نمد پوشیدم، نزد ایشان ضرب المثل گردیدم.
12ישיחו בי ישבי שער ונגינות שותי שכר׃
12مردم کوچه و بازار بر ضد من حرف می زنند و میگساران دربارۀ من سرود می خوانند.
13ואני תפלתי לך יהוה עת רצון אלהים ברב חסדך ענני באמת ישעך׃
13اما من ای خداوند، در پیشگاه تو در وقت مناسب دعا می کنم. ای خدا، در کثرت رحمانیت خود و به خاطر حقیقتِ نجات خود دعای مرا مستجاب کن.
14הצילני מטיט ואל אטבעה אנצלה משנאי וממעמקי מים׃
14مرا از لجن زار خلاصی ده تا غرق نشوم و از نفرت کنندگانم و از عمق آبها نجات پیدا کنم.
15אל תשטפני שבלת מים ואל תבלעני מצולה ואל תאטר עלי באר פיה׃
15مگذار که سیل آبها مرا بپوشاند و یا عمق ها مرا ببلعد و گودال نیستی مرا در دهان خود فرو برد.
16ענני יהוה כי טוב חסדך כרב רחמיך פנה אלי׃
16ای خداوند مرا مستجاب فرما، زیرا رحمت تو نیکوست و از روی رحمت بی کرانت به من توجه فرما.
17ואל תסתר פניך מעבדך כי צר לי מהר ענני׃
17روی خود را از این بنده ات مپوشان، زیرا در سختی قرار دارم. مرا به زودی مستجاب فرما.
18קרבה אל נפשי גאלה למען איבי פדני׃
18به من نزدیک شده، بهای آزادی ام را بپرداز و مرا از دست دشمنانم نجات ده.
19אתה ידעת חרפתי ובשתי וכלמתי נגדך כל צוררי׃
19تو خواری، رسوایی و خجالت مرا دانسته و جمیع دشمنانم را می بینی.
20חרפה שברה לבי ואנושה ואקוה לנוד ואין ולמנחמים ולא מצאתי׃
20رسوایی دلم را شکسته است و به شدت بیمار شده ام. خواهان شفقت بودم، ولی دلسوزی نبود و منتظر تسلی دهندگان بودم، اما نیافتم.
21ויתנו בברותי ראש ולצמאי ישקוני חמץ׃
21مرا برای خوراک زردآب دادند و چون تشنه بودم مرا سرکه نوشانیدند.
22יהי שלחנם לפניהם לפח ולשלומים למוקש׃
22پس دسترخوان شان و همچنان آسایش آن ها، برای شان دام گردد.
23תחשכנה עיניהם מראות ומתניהם תמיד המעד׃
23چشمان شان تار گردند تا نبینند و کمرهای شان را همواره لرزان گردان.
24שפך עליהם זעמך וחרון אפך ישיגם׃
24خشم خود را بر آن ها بریز و در آتش غضب خود ایشان را بسوزان.
25תהי טירתם נשמה באהליהם אל יהי ישב׃
25خانه های شان ویران گردد و در خیمه های شان هیچکس ساکن نشود.
26כי אתה אשר הכית רדפו ואל מכאוב חלליך יספרו׃
26زیرا کسی را که تو زده ای زجر می دهند و دربارۀ دردهای آنانی که تو مجروح شان کرده ای، باهم سخن می گویند.
27תנה עון על עונם ואל יבאו בצדקתך׃
27پس گناه به گناه ایشان بیفزا و عدالت تو شامل حال شان نگردد.
28ימחו מספר חיים ועם צדיקים אל יכתבו׃
28از دفتر حیات محو شوند و در شمار راستکاران محسوب نگردند.
29ואני עני וכואב ישועתך אלהים תשגבני׃
29اما من، مسکین و دردمند هستم، پس ای خدا، نجات تو مرا سرافراز سازد.
30אהללה שם אלהים בשיר ואגדלנו בתודה׃
30آنگاه نام خدا را با سرود ستایش نموده و عظمت او را با شکرگزاری بیان می کنم.
31ותיטב ליהוה משור פר מקרן מפריס׃
31این است که خداوند را خشنود می سازد، زیادتر از قربانی های گاو و گوساله.
32ראו ענוים ישמחו דרשי אלהים ויחי לבבכם׃
32اشخاص فروتن این را دیده و شادمان می شوند. ای کسانی که جویای خدا هستید، دل شما زنده گردد.
33כי שמע אל אביונים יהוה ואת אסיריו לא בזה׃
33زیرا خداوند دعای نیازمندان را می شنود و اسیران خود را از یاد نمی برد.
34יהללוהו שמים וארץ ימים וכל רמש בם׃
34آسمان و زمین او را سپاس گویند و همچنان بحرها و هر چه که در آن ها حرکت دارند.
35כי אלהים יושיע ציון ויבנה ערי יהודה וישבו שם וירשוה׃
35زیرا خدا سهیون را نجات می دهد و شهرهای یهودا را آباد می کند تا قوم برگزیدۀ او در آنجا سکونت نموده و مالک آن گردد.فرزندان آن ها وارث آن می گردند و کسانی که نام او را دوست دارند، در آن ساکن خواهند گردید.
36וזרע עבדיו ינחלוה ואהבי שמו ישכנו בה׃
36فرزندان آن ها وارث آن می گردند و کسانی که نام او را دوست دارند، در آن ساکن خواهند گردید.