1משכיל לאסף האזינה עמי תורתי הטו אזנכם לאמרי פי׃
1ای قوم من به تعلیمات من گوش دهید و به سخنان دهانم گوش فرا دهید.
2אפתחה במשל פי אביעה חידות מני קדם׃
2دهان خود را به مَثَل ها باز خواهم کرد و چیزهای را شرح خواهم داد که از بنای عالم مخفی بوده است،
3אשר שמענו ונדעם ואבותינו ספרו לנו׃
3چیزهای که شنیده و دانسته ایم و پدران ما برای ما بیان کرده اند.
4לא נכחד מבניהם לדור אחרון מספרים תהלות יהוה ועזוזו ונפלאותיו אשר עשה׃
4ما هم آن ها را از فرزندان ایشان پنهان نخواهیم کرد. ستایشات خداوند را و قدرت او و معجزات شگفت انگیزی را که او کرده است، برای نسل های آینده بیان می کنیم.
5ויקם עדות ביעקב ותורה שם בישראל אשר צוה את אבותינו להודיעם לבניהם׃
5خداوند شهادتی در یعقوب برپا داشت و احکامی در اسرائیل وضع کرد و پدران ما را امر فرمود که آن ها را به فرزندان خود تعلیم دهند،
6למען ידעו דור אחרון בנים יולדו יקמו ויספרו לבניהם׃
6تا نسل آینده آن ها را بدانند و فرزندانی که در آینده متولد می گردند نیز برخاسته و آن ها را به فرزندان خود بیان نمایند.
7וישימו באלהים כסלם ולא ישכחו מעללי אל ומצותיו ינצרו׃
7و ایشان به خدا توکل نمایند و اعمال خدا را فراموش نکنند بلکه احکام او را اطاعت کنند.
8ולא יהיו כאבותם דור סורר ומרה דור לא הכין לבו ולא נאמנה את אל רוחו׃
8تا مثل پدران خود نسل سرکش و فتنه انگیز نشوند که دل شان با خدا راست نبود و نه روح ایشان بسوی خدا وفادار.
9בני אפרים נושקי רומי קשת הפכו ביום קרב׃
9مردم افرایم با وجودیکه با تیر و کمان مسلح بودند، در روز جنگ فرار کردند.
10לא שמרו ברית אלהים ובתורתו מאנו ללכת׃
10پیمان خدا را نگاه نداشتند و مطابق احکام او عمل نکردند.
11וישכחו עלילותיו ונפלאותיו אשר הראם׃
11کارهای خداوند را فراموش کردند و معجزاتی را که او به ایشان ظاهر کرده بود.
12נגד אבותם עשה פלא בארץ מצרים שדה צען׃
12در برابر چشمان پدران شان در سرزمین مصر و صوعَن، کارهای شگفت انگیزی بعمل آورد.
13בקע ים ויעבירם ויצב מים כמו נד׃
13آب بحر را دو شق کرده، ایشان را عبور داد و آبها را مانند دیوار برپا داشت.
14וינחם בענן יומם וכל הלילה באור אש׃
14در روز آن ها را در زیر سایۀ ابر و هنگام شب با نور آتش هدایت می نمود.
15יבקע צרים במדבר וישק כתהמות רבה׃
15در بیابان صخره ها را بشگافت و آب فراوان، مثل آبی که از عمق ها به دست می آید، به آن ها فراهم نمود.
16ויוצא נוזלים מסלע ויורד כנהרות מים׃
16آب از صخره ها فوران کرد و مثل نهرها جاری شد.
17ויוסיפו עוד לחטא לו למרות עליון בציה׃
17با وجود همۀ اینها، بار دیگر نسبت به او گناه ورزیدند و در برابر خدای متعال در بیابان آشوب برپا کردند.
18וינסו אל בלבבם לשאל אכל לנפשם׃
18در دلهای خود خداوند را امتحان کردند، زیرا از او برای ارضای نفس خود غذا خواستند.
19וידברו באלהים אמרו היוכל אל לערך שלחן במדבר׃
19بر ضد خدا حرف می زدند و می گفتند: «آیا خدا می تواند در این بیابان سفره ای برای ما تهیه کند؟
20הן הכה צור ויזובו מים ונחלים ישטפו הגם לחם יוכל תת אם יכין שאר לעמו׃
20بلی، دیدیم که او صخره را زد و آبها روان شد و نهرها جاری گردید، پس آیا می تواند نان را نیز بدهد و گوشت برای قوم برگزیدۀ خود حاضر سازد؟»
21לכן שמע יהוה ויתעבר ואש נשקה ביעקב וגם אף עלה בישראל׃
21وقتی خداوند این را شنید، غضبناک شد و آتش در یعقوب شعله ور شد و خشم بر اسرائیل افروخته گردید،
22כי לא האמינו באלהים ולא בטחו בישועתו׃
22زیرا به خدا ایمان نداشته و به قدرت نجات بخش او اعتماد نکردند.
23ויצו שחקים ממעל ודלתי שמים פתח׃
23پس ابر ها را از بالا امر فرمود و دریچه های آسمان را گشود.
24וימטר עליהם מן לאכל ודגן שמים נתן למו׃
24آنگاه «مَنّا» را بر ایشان بارانید تا بخورند و غلۀ آسمان را به ایشان بخشید.
25לחם אבירים אכל איש צידה שלח להם לשבע׃
25مردمان از غذای فرشتگان خوردند و آذوقۀ فراوان داشتند.
26יסע קדים בשמים וינהג בעזו תימן׃
26باد شرقی را در آسمان وزانید و با قدرت خود باد جنوبی را آورد.
27וימטר עליהם כעפר שאר וכחול ימים עוף כנף׃
27گوشت را برای شان مثل غبار فرستاد یعنی پرندگان را مانند ریگ دریا.
28ויפל בקרב מחנהו סביב למשכנתיו׃
28او آنرا در بین خیمه ها و اطراف اقامتگاه شان فرود آورد.
29ויאכלו וישבעו מאד ותאותם יבא להם׃
29همگی خوردند و سیر شدند و آنچه که نفس شان آرزو داشت، به آن ها داده شد.
30לא זרו מתאותם עוד אכלם בפיהם׃
30ایشان از طمع خود دست بردار نبوده و غذای دهن را هنوز فرو نبرده بودند،
31ואף אלהים עלה בהם ויהרג במשמניהם ובחורי ישראל הכריע׃
31که غضب خدا بر ایشان شعله ور گردیده، تنومندان شان را کشت و جوانان اسرائیل را هلاک ساخت.
32בכל זאת חטאו עוד ולא האמינו בנפלאותיו׃
32با وجود این همه، آن ها دست از گناه نکشیدند و به معجزات او ایمان نیاوردند.
33ויכל בהבל ימיהם ושנותם בבהלה׃
33بنابران او کاری کرد که روزهای شان در بیهودگی گذشت و سال های شان در وحشت و ترس.
34אם הרגם ודרשוהו ושבו ושחרו אל׃
34هنگامیکه عده ای از آنها را کشت، بقیه به خدا رو آورده، توبه نمودند و حضور او را طلبیدند.
35ויזכרו כי אלהים צורם ואל עליון גאלם׃
35آن ها به یاد آوردند که خدا صخرۀ ایشان و خدای متعال رهانندۀ ایشان است.
36ויפתוהו בפיהם ובלשונם יכזבו לו׃
36اما با دهان خود به او چاپلوسی کردند و با زبان خویش به او دروغ گفتند،
37ולבם לא נכון עמו ולא נאמנו בבריתו׃
37زیرا که دل ایشان با او راست نبود و به عهد وی وفادار نماندند.
38והוא רחום יכפר עון ולא ישחית והרבה להשיב אפו ולא יעיר כל חמתו׃
38اما او از روی رحمت خود گناه ایشان را بخشیده، آن ها را هلاک نساخت بلکه بارها از غضب خود برگشته و تمامیِ خشم خود را ظاهر نکرد.
39ויזכר כי בשר המה רוח הולך ולא ישוב׃
39و بیاد آورد که آن ها بشر هستند و مثل بادی که می وزد و بر نمی گردد.
40כמה ימרוהו במדבר יעציבוהו בישימון׃
40آن ها به مراتب در بیابان در مقابل او سرکشی نمودند و در صحرا او را رنجانیدند.
41וישובו וינסו אל וקדוש ישראל התוו׃
41بارها او را امتحان کردند و به قدوسِ اسرائیل بی حرمتی نمودند.
42לא זכרו את ידו יום אשר פדם מני צר׃
42قدرت او را به خاطر نداشتند، روزی که ایشان را از دشمن رهانیده بود،
43אשר שם במצרים אתותיו ומופתיו בשדה צען׃
43که چگونه نشانه های خود را در مصر ظاهر ساخت و معجزات خود را در دیار صوعَن.
44ויהפך לדם יאריהם ונזליהם בל ישתיון׃
44دریاها و نهرهای شان را به خون تبدیل کرد، طوریکه آب برای نوشیدن نداشتند.
45ישלח בהם ערב ויאכלם וצפרדע ותשחיתם׃
45انواع حشرات نیشدار را فرستاد که آن ها را گزیدند و بقه ها که به آن ها آسیب رسانیدند.
46ויתן לחסיל יבולם ויגיעם לארבה׃
46کِشت و زراعت شان را بوسیلۀ کرمها تلف کرد. محصول زحمت شان را خوراک ملخ ها ساخت.
47יהרג בברד גפנם ושקמותם בחנמל׃
47تاکستان ایشان را با ژاله خراب کرد و درختان انجیر شان را با ژاله های بزرگ.
48ויסגר לברד בעירם ומקניהם לרשפים׃
48رمه و گلۀ شان را به ژاله سپرد و مواشی شان را به شعله های برق.
49ישלח בם חרון אפו עברה וזעם וצרה משלחת מלאכי רעים׃
49آتش خشم خود را بر ایشان فرستاد، یعنی غضب و خشم شدید و مصیبت را با فرشتگان هلاکت.
50יפלס נתיב לאפו לא חשך ממות נפשם וחיתם לדבר הסגיר׃
50غضب خود را جاری ساخت و جان ایشان را از موت نرهانید، بلکه به مرض کشندۀ وبا تسلیم نمود.
51ויך כל בכור במצרים ראשית אונים באהלי חם׃
51همۀ نخست زادگان مصریان را کشت و اولباری های قوّت ایشان را در خیمه های حام.
52ויסע כצאן עמו וינהגם כעדר במדבר׃
52آنگاه قوم برگزیدۀ خود را مثل گوسفندان از مصر بیرون آورد و ایشان را در بیابان همچون گله ای رهنمایی نمود.
53וינחם לבטח ולא פחדו ואת אויביהם כסה הים׃
53ایشان را در امنیت رهبری کرد تا نترسند، اما بحر دشمنان شان را در کام خود فرو برد.
54ויביאם אל גבול קדשו הר זה קנתה ימינו׃
54بعد ایشان را به سرزمین مقدس خود آورد، به این کوهی که با قدرت دست راست خود حاصل کرده بود.
55ויגרש מפניהם גוים ויפילם בחבל נחלה וישכן באהליהם שבטי ישראל׃
55امت ها را پیش روی ایشان بیرون راند و مُلک شان را با ریسمان تقسیم نموده و قبایل اسرائیل را در خیمه های ایشان ساکن گردانید.
56וינסו וימרו את אלהים עליון ועדותיו לא שמרו׃
56لیکن آن ها بازهم خدای متعال را امتحان کردند، به او آشوب برپا کردند و شهادات او را نگاه نداشتند.
57ויסגו ויבגדו כאבותם נהפכו כקשת רמיה׃
57ایشان برگشته، مانند پدران خود خیانت ورزیدند و مثل کمان نادرست، منحرف شدند.
58ויכעיסוהו בבמותם ובפסיליהם יקניאוהו׃
58با ساختن بتخانه ها در جاهای بلند خشم او را برافروختند و با پرستش بتهای خویش غیرت او را به هیجان آوردند.
59שמע אלהים ויתעבר וימאס מאד בישראל׃
59چون خدا این را شنید، غضبناک گردید و از اسرائیل به شدت متنفر گردید.
60ויטש משכן שלו אהל שכן באדם׃
60پس خیمۀ شیلو را ترک نمود، آن خیمه ای که جای سکونت را که در میان آدمیان برپا ساخته بود.
61ויתן לשבי עזו ותפארתו ביד צר׃
61به دشمنان موقع داد تا صندوق پیمان را که نشانۀ قدرت او بود، به اسیری برند و جلال خود را به دست ایشان سپرد.
62ויסגר לחרב עמו ובנחלתו התעבר׃
62قوم برگزیدۀ خود را به شمشیر تسلیم نمود و بر میراث خود غضبناک گردید.
63בחוריו אכלה אש ובתולתיו לא הוללו׃
63جوانان آن ها را در آتش هلاک ساخت و دوشیزگان شان بی شوهر ماندند.
64כהניו בחרב נפלו ואלמנתיו לא תבכינה׃
64کاهنان شان با شمشیر بقتل رسیدند و بیوه های شان امکان عزاداری را نداشتند.
65ויקץ כישן אדני כגבור מתרונן מיין׃
65سرانجام خداوند مثل کسی که بیدار شده و مانند شخص نیرومندی که از باده سرخوش گردیده است،
66ויך צריו אחור חרפת עולם נתן למו׃
66دشمنان خود را به عقب راند و برای همیشه خجل و سرکوب ساخت.
67וימאס באהל יוסף ובשבט אפרים לא בחר׃
67خانوادۀ یوسف را رد کرد و قبیلۀ افرایم را نپذیرفت،
68ויבחר את שבט יהודה את הר ציון אשר אהב׃
68بلکه قبیلۀ یهودا و کوه سهیون را که دوست می داشت، برگزید.
69ויבן כמו רמים מקדשו כארץ יסדה לעולם׃
69او در آنجا عبادتگاه خود را مثل کوههای بلند و مثل زمین که استوار و همیشه پایدار است، بنا کرد.
70ויבחר בדוד עבדו ויקחהו ממכלאת צאן׃
70بندۀ خود، داود را برگزید و او را از آغل های گوسفندان گرفت.
71מאחר עלות הביאו לרעות ביעקב עמו ובישראל נחלתו׃
71او را از عقب میش های شیری آورد تا قوم برگزیدۀ او یعقوب و میراث او اسرائیل را چوپانی کند.پس داود ایشان را با صداقت دل چوپانی نمود و با مهارت دست هدایت کرد.
72וירעם כתם לבבו ובתבונות כפיו ינחם׃
72پس داود ایشان را با صداقت دل چوپانی نمود و با مهارت دست هدایت کرد.