¹למנצח עלמות לבן מזמור לדוד אודה יהוה בכל לבי אספרה כל נפלאותיך׃

¹خداوندا، با تمامی دل تو را ستایش نموده و جمیع کارهای شگفت انگیز تو را بیان می کنم.

²אשמחה ואעלצה בך אזמרה שמך עליון׃

²در تو خوشی و شادمانی نموده و نام تو را ای متعال می ستایم.

³בשוב אויבי אחור יכשלו ויאבדו מפניך׃

³وقتی دشمنانم عقب نشینی کنند، به زمین افتاده و از حضور تو هلاک می شوند.

⁴כי עשית משפטי ודיני ישבת לכסא שופט צדק׃

⁴زیرا مرا با انصاف داوری کردی و چون داور عادل بر تخت خود نشسته ای.

⁵גערת גוים אבדת רשע שמם מחית לעולם ועד׃

⁵امت ها را سرزنش نمودی، شریران را هلاک ساخته و نام شان را برای ابد محو کردی.

⁶האויב תמו חרבות לנצח וערים נתשת אבד זכרם המה׃

⁶دشمنان نابود شدند و شهرهای شان خرابه های ابدی گردید که حتی یادی از آن ها باقی نماند.

⁷ויהוה לעולם ישב כונן למשפט כסאו׃

⁷اما خداوند پادشاه ابدی است. او مسند داوری خود را برقرار کرده است.

⁸והוא ישפט תבל בצדק ידין לאמים במישרים׃

⁸او جهان را با عدالت حکمرانی نموده و امت ها را با انصاف داوری می نماید.

⁹ויהי יהוה משגב לדך משגב לעתות בצרה׃

⁹خداوند قلعۀ بلند برای مظلومان است و پناهگاه امن در هنگام سختی ها.

¹⁰ויבטחו בך יודעי שמך כי לא עזבת דרשיך יהוה׃

¹⁰آنانی که نام تو را می شناسند، به تو توکل می کنند، زیرا تو ای خداوند، کسانی را که جویای تو هستند ترک نکرده ای.

¹¹זמרו ליהוה ישב ציון הגידו בעמים עלילותיו׃

¹¹سرود ستایش خداوند را که بر تخت خود در سهیون نشسته است بسرائید. کارهای او را به همه امت ها اعلام کنید.

¹²כי דרש דמים אותם זכר לא שכח צעקת עניים׃

¹²زیرا او که انتقام گیرندۀ خون است، ایشان را به یاد آورده و فریاد مسکینان را فراموش نمی کند.

¹³חננני יהוה ראה עניי משנאי מרוממי משערי מות׃

¹³ای خداوند، بر من رحم کن و به ظلمی که از دشمنان می بینم، توجه فرما. ای که رهانندۀ من از چنگال مرگ هستی.

¹⁴למען אספרה כל תהלתיך בשערי בת ציון אגילה בישועתך׃

¹⁴تا من تو را ستایش کنم و در حضور دختر سهیون در نجات تو خوشی نمایم.

¹⁵טבעו גוים בשחת עשו ברשת זו טמנו נלכדה רגלם׃

¹⁵امت ها در چاهی که برای دیگران کنده بودند، افتادند و در دامی که برای دیگران نشانده بودند خود شان گرفتار شدند.

¹⁶נודע יהוה משפט עשה בפעל כפיו נוקש רשע הגיון סלה׃

¹⁶خداوند با قضاوت عادلانۀ خود، خود را به جهان شناسانیده است. شخص شریر از کار دست خود در دام گرفتار می گردد.

¹⁷ישובו רשעים לשאולה כל גוים שכחי אלהים׃

¹⁷اشخاص شریر و همه اقوامی که خدا را فراموش می کنند، در راه هلاکت روانند.

¹⁸כי לא לנצח ישכח אביון תקות ענוים תאבד לעד׃

¹⁸زیرا مسکین همیشه فراموش نشده و امید بیچارگان تا به ابد ضایع نمی گردد.

¹⁹קומה יהוה אל יעז אנוש ישפטו גוים על פניך׃

¹⁹برخیز ای خداوند، قوم ها را داوری کن تا انسان فانی پیروز نگردد.ای خداوند، ترس خود را بر ایشان چیره گردان تا امت ها بدانند که انسانهای فانی هستند.

²⁰שיתה יהוה מורה להם ידעו גוים אנוש המה סלה׃

²⁰ای خداوند، ترس خود را بر ایشان چیره گردان تا امت ها بدانند که انسانهای فانی هستند.