1תפלה לעני כי יעטף ולפני יהוה ישפך שיחו יהוה שמעה תפלתי ושועתי אליך תבוא׃
1Hädalise palve, kui ta on minestamas ja valab oma kaebuse Issanda ette.
2אל תסתר פניך ממני ביום צר לי הטה אלי אזנך ביום אקרא מהר ענני׃
2Issand, kuule mu palvet, ja mu appihüüd tulgu su ette!
3כי כלו בעשן ימי ועצמותי כמו קד נחרו׃
3Ära pane oma palet varjule minu eest, kui mul on kitsas käes! Pööra oma kõrv mu poole! Päeval, mil ma hüüan, tõtta mulle vastama!
4הוכה כעשב ויבש לבי כי שכחתי מאכל לחמי׃
4Sest mu päevad on lõppenud suitsus ja mu kondid õhkuvad nagu lee.
5מקול אנחתי דבקה עצמי לבשרי׃
5Mu süda on kõrbenud ja kuivanud nagu rohi, ma olen unustanud oma leivagi söömata.
6דמיתי לקאת מדבר הייתי ככוס חרבות׃
6Mu valjust oigamisest on mu luud liha küljes kinni.
7שקדתי ואהיה כצפור בודד על גג׃
7Ma olen nagu kaaren kõrbes, nagu öökull varemetes.
8כל היום חרפוני אויבי מהוללי בי נשבעו׃
8Ma olen uneta ja nagu üksik lind katusel.
9כי אפר כלחם אכלתי ושקוי בבכי מסכתי׃
9Iga päev teotavad mind mu vaenlased, mu hooplejad vastased vannuvad mu nime juures.
10מפני זעמך וקצפך כי נשאתני ותשליכני׃
10Sest ma söön tuhka nagu leiba ja tembin oma jooki nutuga
11ימי כצל נטוי ואני כעשב איבש׃
11sinu suure meelepaha ja su viha pärast; sest sina oled mind tõstnud üles ja visanud maha.
12ואתה יהוה לעולם תשב וזכרך לדר ודר׃
12Mu päevad on veninud pikaks nagu vari ja ma kuivan ära nagu rohi.
13אתה תקום תרחם ציון כי עת לחננה כי בא מועד׃
13Aga sina, Issand, istud aujärjel igavesti ja sinu mälestus kestab põlvest põlve.
14כי רצו עבדיך את אבניה ואת עפרה יחננו׃
14Küll sa tõused ja halastad Siioni peale, sest aeg on käes temale armu anda, paras aeg on juba kätte jõudnud.
15וייראו גוים את שם יהוה וכל מלכי הארץ את כבודך׃
15Sest sinu sulastele meeldivad tema kivid ja nad haletsevad tema põrmu.
16כי בנה יהוה ציון נראה בכבודו׃
16Siis paganad hakkavad kartma Issanda nime ja kõik ilmamaa kuningad sinu au.
17פנה אל תפלת הערער ולא בזה את תפלתם׃
17Sest kui Issand on üles ehitanud Siioni, siis ilmub ta oma auhiilguses.
18תכתב זאת לדור אחרון ועם נברא יהלל יה׃
18Ta on kaldunud nende palve poole, kes on tehtud puupaljaks, ega ole põlanud nende palvet.
19כי השקיף ממרום קדשו יהוה משמים אל ארץ הביט׃
19Pandagu see kirja tulevase põlve rahva jaoks; siis rahvas, kes luuakse, kiidab Issandat,
20לשמע אנקת אסיר לפתח בני תמותה׃
20et ta on vaadanud oma pühast kõrgusest, Issand on taevast vaadanud ilmamaad,
21לספר בציון שם יהוה ותהלתו בירושלם׃
21et kuulda vangide ägamist ja vabastada surmalapsed,
22בהקבץ עמים יחדו וממלכות לעבד את יהוה׃
22et Siionis kuulutataks Issanda nime ja Jeruusalemmas tema kiitust,
23ענה בדרך כחו קצר ימי׃
23kui kõik rahvad ja riigid kogutakse kokku teenima Issandat.
24אמר אלי אל תעלני בחצי ימי בדור דורים שנותיך׃
24Tema on teel nõrgestanud mu rammu, lühendanud mu päevi.
25לפנים הארץ יסדת ומעשה ידיך שמים׃
25Ma ütlen: 'Mu Jumal, ära võta mind ära keset mu eluiga; sinu aastad kestavad põlvest põlve!
26המה יאבדו ואתה תעמד וכלם כבגד יבלו כלבוש תחליפם ויחלפו׃
26Muiste sa panid maale aluse ja taevas on su kätetöö.
27ואתה הוא ושנותיך לא יתמו׃
27Need hävivad, aga sina püsid; nad kõik kuluvad nagu kuub; sa vahetad neid nagu riideid ja nad muutuvad.
28בני עבדיך ישכונו וזרעם לפניך יכון׃
28Aga sina oled seesama ja sinu aastad ei lõpe.
29Su sulaste lapsed leiavad eluaseme ja nende sugu on kinnitatud sinu ees.'