¹למנצח מזמור לדוד יהוה בעזך ישמח מלך ובישועתך מה יגיל מאד׃

¹Laulujuhatajale: Taaveti laul.

²תאות לבו נתתה לו וארשת שפתיו בל מנעת סלה׃

²Issand, sinu võimusest rõõmutseb kuningas; kui väga ilutseb ta sinu abist!

³כי תקדמנו ברכות טוב תשית לראשו עטרת פז׃

³Sa andsid temale, mida ta süda himustas, ja tema huulte igatsust sa ei keelanud! Sela.

⁴חיים שאל ממך נתתה לו ארך ימים עולם ועד׃

⁴Sest sa tulid temale vastu heade õnnistustega; sa panid temale pähe kuldkrooni.

⁵גדול כבודו בישועתך הוד והדר תשוה עליו׃

⁵Ta palus sinult elu; sina andsid talle pika ea igaveseks ja alatiseks.

⁶כי תשיתהו ברכות לעד תחדהו בשמחה את פניך׃

⁶Suur on tema au, kui sa tema päästad; hiilguse ja toreduse paned sa tema peale.

⁷כי המלך בטח ביהוה ובחסד עליון בל ימוט׃

⁷Sest sa paned ta õnnistuseks igavesti; sa teed ta õnnelikuks oma palge rõõmuga.

⁸תמצא ידך לכל איביך ימינך תמצא שנאיך׃

⁸Sest kuningas loodab Issanda peale ja Kõigekõrgema helduses ta ei kõigu.

⁹תשיתמו כתנור אש לעת פניך יהוה באפו יבלעם ותאכלם אש׃

⁹Sinu käsi leiab kõik su vaenlased, su parem käsi leiab su vihkajad.

¹⁰פרימו מארץ תאבד וזרעם מבני אדם׃

¹⁰Sa paned nad otsekui põlevasse ahju, kui sa oma palet näitad; Issand neelab nad ära oma vihas, ja tuli sööb nad ära.

¹¹כי נטו עליך רעה חשבו מזמה בל יוכלו׃

¹¹Nende järeltuleva soo sa hävitad ära maa pealt ja nende seemne inimlaste seast.

¹²כי תשיתמו שכם במיתריך תכונן על פניהם׃

¹²Sest nemad püüdsid sulle kurja teha; nad sepitsesid kavalat nõu su vastu, aga nad ei suutnud midagi teha.

¹³רומה יהוה בעזך נשירה ונזמרה גבורתך׃

¹³Sest sina sunnid nad selga pöörama, oma vibudega sihid sa neile näkku.

¹⁴Tõuse kõrgele, Issand, oma võimuses: me tahame laulda ja ülistada sinu vägevust!