¹ואלה דברי דוד האחרנים נאם דוד בן ישי ונאם הגבר הקם על משיח אלהי יעקב ונעים זמרות ישראל׃

¹ داوود پسر یَسی، مردی که خداوند او را به بزرگی رساند، مردی که خداوندِ یعقوب او را پادشاه کرد، مردی که سرایندهٔ سرودهای خوش برای اسرائیل است. این آخرین کلام اوست.

²רוח יהוה דבר בי ומלתו על לשוני׃

² «روح خداوند به وسیلهٔ من سخن می‌‌گوید و کلام او از زبان من جاری است.

³אמר אלהי ישראל לי דבר צור ישראל מושל באדם צדיק מושל יראת אלהים׃

³ خدای اسرائیل به زبان آمد و نگهبان اسرائیل به من گفت: 'پادشاهی که با عدالت حکمرانی و از خداوند پیروی می‌کند،

⁴וכאור בקר יזרח שמש בקר לא עבות מנגה ממטר דשא מארץ׃

⁴ مانند نور خورشید در آسمان بی‌ابر می‌درخشد، خورشیدی که نورش بعد از بارندگی، سبزه‌ها را درخشان می‌کند.'

⁵כי לא כן ביתי עם אל כי ברית עולם שם לי ערוכה בכל ושמרה כי כל ישעי וכל חפץ כי לא יצמיח׃

⁵ «آری، بدین‌گونه پروردگار به خاندان من فزونی می‌بخشد، زیرا او پیمانی استوار و جاودان با من بسته است، پیوندی که شکسته نخواهد شد، پیمانی که تغییر نخواهد کرد. تنها خواست من چنین است و آن پیروزی من است که خداوند حتماً آن را ممکن خواهد ساخت.

⁶ובליעל כקוץ מנד כלהם כי לא ביד יקחו׃

⁶ امّا مردم بدکار مانند خار هستند که دور انداخته می‌شوند، زیرا به آنها نمی‌توان دست زد.

⁷ואיש יגע בהם ימלא ברזל ועץ חנית ובאש שרוף ישרפו בשבת׃

⁷ اگر کسی بخواهد به آنها دست بزند، باید به وسیله‌ای آهنی یا انبر مجهّز باشد تا آنها را گرفته در آتش بسوزاند.»

⁸אלה שמות הגברים אשר לדוד ישב בשבת תחכמני ראש השלשי הוא עדינו העצנו על שמנה מאות חלל בפעם אחד׃

⁸ اینها نامهای سه قهرمانی هستند که در سپاه داوود خدمت کردند. نفر اول آنها یوشیب بشبت تحکمونی که رهبر آن سه نفر بود. او در یک جنگ هشتصد نفر را کشت.

⁹ואחרו אלעזר בן דדי בן אחחי בשלשה גברים עם דוד בחרפם בפלשתים נאספו שם למלחמה ויעלו איש ישראל׃

⁹ نفر دوم العازار، پسر دودو و نوهٔ اخوح بود. او یکی از سه نفری بود که وقتی فلسطینی‌ها برای جنگ جمع شده بودند، همراه داوود برای مقابلهٔ آنها رفت. در آن جنگ همهٔ سربازان اسرائیلی فرار کردند،

¹⁰הוא קם ויך בפלשתים עד כי יגעה ידו ותדבק ידו אל החרב ויעש יהוה תשועה גדולה ביום ההוא והעם ישבו אחריו אך לפשט׃

¹⁰ ولی او به جنگ ادامه داد و به کشتار فلسطینی‌ها پرداخت تا اینکه دستش خسته شد و شمشیر به دستش چسبید. خداوند در آن روز پیروزی بزرگی نصیب ایشان کرد. بعد کسانی‌که فرار کرده بودند برگشتند و شروع به تاراج و غارت کردند.

¹¹ואחריו שמא בן אגא הררי ויאספו פלשתים לחיה ותהי שם חלקת השדה מלאה עדשים והעם נס מפני פלשתים׃

¹¹ نفر سوم شمه پسر آجی هراری بود. هنگامی‌که فلسطینی‌ها در لِحی، آنجا که کشتزار عدس بود گرد آمده بودند، سپاه اسرائیل همگی گریختند،

¹²ויתיצב בתוך החלקה ויצילה ויך את פלשתים ויעש יהוה תשועה גדולה׃

¹² ولی او تنها در میدان برای دفاع ایستاد و فلسطینی‌ها را شکست داد. خداوند آنها را به پیروزی بزرگی نایل گردانید.

¹³וירדו שלשים מהשלשים ראש ויבאו אל קציר אל דוד אל מערת עדלם וחית פלשתים חנה בעמק רפאים׃

¹³ داوود در غار عدُلام بود و سپاه فلسطینی‌ها در دشت رفائیم اردو زده بودند، سه نفر از سی فرماندهٔ نظامی لشکر اسرائیل، در فصل درو به دیدار او رفتند.

¹⁴ודוד אז במצודה ומצב פלשתים אז בית לחם׃

¹⁴ داوود در مکان محفوظی بود و فلسطینی‌ها در بیت‌لحم مستقر بودند.

¹⁵ויתאוה דוד ויאמר מי ישקני מים מבאר בית לחם אשר בשער׃

¹⁵ داوود با شوق و آرزو گفت: «ای کاش کسی بود که برایم کمی آب از چاهی که نزدیک دروازهٔ بیت‌لحم است، می‌آورد.»

¹⁶ויבקעו שלשת הגברים במחנה פלשתים וישאבו מים מבאר בית לחם אשר בשער וישאו ויבאו אל דוד ולא אבה לשתותם ויסך אתם ליהוה׃

¹⁶ آنگاه آن سه مرد دلاور قلب لشکر دشمن را شکافته از چاه پهلوی دروازهٔ بیت‌لحم آب کشیدند و برای داوود بردند. امّا داوود آب را ننوشید، بلکه آن را برای خداوند ریخت

¹⁷ויאמר חלילה לי יהוה מעשתי זאת הדם האנשים ההלכים בנפשותם ולא אבה לשתותם אלה עשו שלשת הגברים׃

¹⁷ و گفت: «خداوندا، غیر ممکن است این را بنوشم. این آب، خون این مردان است که زندگی خود را به‌خاطر آوردن آن به خطر انداختند.» پس داوود آب را ننوشید. این بود کاری که آن سه مرد دلاور کردند.

¹⁸ואבישי אחי יואב בן צרויה הוא ראש השלשי והוא עורר את חניתו על שלש מאות חלל ולו שם בשלשה׃

¹⁸ ابیشای برادر یوآب، پسر صرویه سرکردهٔ آن سی نفر بود. یک‌بار او به تنهایی سیصد نفر از دشمن را کشت و به‌خاطر همین شجاعتش مثل آن سه نفر مشهور شد.

¹⁹מן השלשה הכי נכבד ויהי להם לשר ועד השלשה לא בא׃

¹⁹ گرچه او فرماندهی سی نفر از سرداران را به عهده داشت، ولی در شهرت به آن سه نفر نمی‌رسید.

²⁰ובניהו בן יהוידע בן איש חי רב פעלים מקבצאל הוא הכה את שני אראל מואב והוא ירד והכה את האריה בתוך הבאר ביום השלג׃

²⁰ بنایاهو پسر یهویاداع سرباز مشهور دیگری است که شجاعتهای فراوانی از خود نشان داد. از جمله او دو جنگجوی بزرگ موآبی را کشت و در روز برفی وارد چاهی شد و شیری را کشت.

²¹והוא הכה את איש מצרי אשר מראה וביד המצרי חנית וירד אליו בשבט ויגזל את החנית מיד המצרי ויהרגהו בחניתו׃

²¹ بار دیگر با یک چوبدستی، به یک نفر پهلوان مصری که مجهّز به نیزه بود حمله کرد. نیزه را از دستش ربود و با نیزهٔ خودش، او را کشت.

²²אלה עשה בניהו בן יהוידע ולו שם בשלשה הגברים׃

²² بنایاهو با انجام چنین کارهایی مانند آن سه قهرمان شهرت یافت.

²³מן השלשים נכבד ואל השלשה לא בא וישמהו דוד אל משמעתו׃

²³ او یکی از آن سی نفر دلاور مهم بود، ولی با این وجود مقام و رتبهٔ آن سه نفر را نداشت. داوود او را به مقام فرماندهی محافظین خود تعیین کرد.

²⁴עשה אל אחי יואב בשלשים אלחנן בן דדו בית לחם׃

²⁴ عسائیل، برادر یوآب هم یکی از آن سی نفر بود. بقیّهٔ آنها عبارت بودند از: الحانان پسر دودو از بیت‌لحم،

²⁵שמה החרדי אליקא החרדי׃

²⁵ شمهٔ حرودی، الیقای حرودی،

²⁶חלץ הפלטי עירא בן עקש התקועי׃

²⁶ حالص فلطی، عیرا پسر عقیش تقوعی،

²⁷אביעזר הענתתי מבני החשתי׃

²⁷ ابیعزر عناتونی، مبونای حوشاتی،

²⁸צלמון האחחי מהרי הנטפתי׃

²⁸ صلمون اخوخی، مهرای نطوفاتی،

²⁹חלב בן בענה הנטפתי אתי בן ריבי מגבעת בני בנימן׃

²⁹ حالب پسر بعنهٔ نطوفاتی، اتای پسر ریبای از شهر جعبهٔ بنیامین،

³⁰בניהו פרעתני הדי מנחלי געש׃

³⁰ بنایای فرعاتونی، هدای از وادیهای جاعش،

³¹אבי עלבון הערבתי עזמות הברחמי׃

³¹ ابوعلبون عرباتی، عزموت برحومی،

³²אליחבא השעלבני בני ישן יהונתן׃

³² الیحبای شعلبونی پسر یاشن، یوناتان،

³³שמה ההררי אחיאם בן שרר האררי׃

³³ شمهٔ هراری، اخیام پسر شارر هراری،

³⁴אליפלט בן אחסבי בן המעכתי אליעם בן אחיתפל הגלני׃

³⁴ الیفلط پسر احسبای پسر معکاتی، الیعام پسر اخیتوفل جیلونی،

³⁵חצרו הכרמלי פערי הארבי׃

³⁵ حصرون کرملی، فعرای اربی،

³⁶יגאל בן נתן מצבה בני הגדי׃

³⁶ یجال پسر ناتان از صوبه، بانی جادی،

³⁷צלק העמני נחרי הבארתי נשאי כלי יואב בן צריה׃

³⁷ صالق عمونی، نحرای بئیروتی (سلاحدار یوآب، پسر صرویه)،

³⁸עירא היתרי גרב היתרי׃

³⁸ عیرای یتری، جارب یتری و اوریای حِتّی. این سرداران جمعاً سی و هفت نفر بودند.

³⁹אוריה החתי כל שלשים ושבעה׃

³⁹ و اوریای حِتّی. این سرداران جمعاً سی و هفت نفر بودند.