¹דברי למואל מלך משא אשר יסרתו אמו׃

¹ اینها سخنانی است که مادر لموئیل پادشاه به او تعلیم داد:

²מה ברי ומה בר בטני ומה בר נדרי׃

² ای پسر من، ای پسری که تو را با نذر و نیاز به دنیا آورده‌ام.

³אל תתן לנשים חילך ודרכיך למחות מלכין׃

³ نیروی جوانی‌ات را صرف زنان مکن، زیرا آنها باعث نابودی پادشاهان شده‌اند.

⁴אל למלכים למואל אל למלכים שתו יין ולרוזנים או שכר׃

⁴ ای لموئیل، برای پادشاهان شایسته نیست که شرابخوار باشند،

⁵פן ישתה וישכח מחקק וישנה דין כל בני עני׃

⁵ زیرا ممکن است قوانین را فراموش کرده نتوانند به داد مظلومان برسند.

⁶תנו שכר לאובד ויין למרי נפש׃

⁶ شراب را به کسانی بده که در انتظار مرگ هستند و به کام کسانی بریز که در بدبختی و تلخکامی به سر می‌برند،

⁷ישתה וישכח רישו ועמלו לא יזכר עוד׃

⁷ تا بنوشند و بدبختی و ناکامی خود را فراموش کنند.

⁸פתח פיך לאלם אל דין כל בני חלוף׃

⁸ دهان بگشا و از حق کسانی‌که بی‌زبان و بیچاره هستند، دفاع کن.

⁹פתח פיך שפט צדק ודין עני ואביון׃

⁹ دهان خود را بازکن و با عدالت داوری کن و به کمک مردم فقیر و مسکین بشتاب.

¹⁰אשת חיל מי ימצא ורחק מפנינים מכרה׃

¹⁰ زن لایق را چه کسی می‌تواند پیدا کند؟ ارزش او از جواهرات هم زیادتر است.

¹¹בטח בה לב בעלה ושלל לא יחסר׃

¹¹ او مورد اعتماد شوهر خود می‌باشد و نمی‌گذارد که شوهرش به چیزی محتاج شود.

¹²גמלתהו טוב ולא רע כל ימי חייה׃

¹² سراسر عمرش به شوهر خود خوبی می‌کند نه بدی.

¹³דרשה צמר ופשתים ותעש בחפץ כפיה׃

¹³ پشم و کتان را می‌گیرد و با دستهای خود آنها را می‌ریسد.

¹⁴היתה כאניות סוחר ממרחק תביא לחמה׃

¹⁴ او برای تهیهٔ خوراک مانند کشتیهای تاجران به راههای دور می‌رود.

¹⁵ותקם בעוד לילה ותתן טרף לביתה וחק לנערתיה׃

¹⁵ پیش از آن که هوا روشن شود از خواب برمی‌خیزد و برای خانوادهٔ خود خوراک آماده می‌کند و دستورات لازم را به کنیزان خود می‌دهد.

¹⁶זממה שדה ותקחהו מפרי כפיה נטע כרם׃

¹⁶ مزرعه‌ای را انتخاب می‌کند و بعد از فکر و بررسی آن را می‌خرد و با دسترنج خود تاکستانی را آباد می‌کند.

¹⁷חגרה בעוז מתניה ותאמץ זרעותיה׃

¹⁷ او نیرومند و پرکار است.

¹⁸טעמה כי טוב סחרה לא יכבה בליל נרה׃

¹⁸ ارزش چیزهایی را که درست می‌کند، می‌داند و شبها تا دیر وقت کار می‌کند.

¹⁹ידיה שלחה בכישור וכפיה תמכו פלך׃

¹⁹ با دستهای خود نخ می‌ریسد و پارچه می‌بافد.

²⁰כפה פרשה לעני וידיה שלחה לאביון׃

²⁰ از روی سخاوت به مردم فقیر کمک می‌کند.

²¹לא תירא לביתה משלג כי כל ביתה לבש שנים׃

²¹ از برف و سرما نمی‌ترسد، زیرا برای اهل خانهٔ خود لباس گرم دوخته است.

²²מרבדים עשתה לה שש וארגמן לבושה׃

²² برای خود نیز لباسهای زیبا از پارچه‌های کتان ارغوانی می‌دوزد.

²³נודע בשערים בעלה בשבתו עם זקני ארץ׃

²³ شوهرش از مردان با نفوذ و محترم شهر است.

²⁴סדין עשתה ותמכר וחגור נתנה לכנעני׃

²⁴ او لباس و کمربند تهیّه می‌کند و به تاجران می‌فروشد.

²⁵עז והדר לבושה ותשחק ליום אחרון׃

²⁵ او زنی است قوی و باوقار و از آینده بیم ندارد.

²⁶פיה פתחה בחכמה ותורת חסד על לשונה׃

²⁶ تمام سخنانش پر از حکمت و نصایحش محبّت‌آمیز است.

²⁷צופיה הליכות ביתה ולחם עצלות לא תאכל׃

²⁷ تنبلی نمی‌کند و احتیاجات خانوادهٔ خود را فراهم می‌نماید.

²⁸קמו בניה ויאשרוה בעלה ויהללה׃

²⁸ فرزندانش از او راضی هستند و شوهرش او را ستایش می‌کند و می‌گوید:

²⁹רבות בנות עשו חיל ואת עלית על כלנה׃

²⁹ «تو بر همهٔ زنان خوب و صالح برتری داری.»

³⁰שקר החן והבל היפי אשה יראת יהוה היא תתהלל׃

³⁰ جمال و زیبایی فریبنده و ناپایدار است، امّا زنی که از خداوند می‌‌ترسد، قابل تحسین است. پاداش کارهایش را به او بدهید و همگی او را تحسین کنید.

³¹תנו לה מפרי ידיה ויהללוה בשערים מעשיה׃

³¹ پاداش کارهایش را به او بدهید و همگی او را تحسین کنید.