¹משכיל לאסף האזינה עמי תורתי הטו אזנכם לאמרי פי׃

¹ ای قوم من، تعالیم مرا بشنوید و به آنچه به شما می‌گویم، توجّه نمایید.

²אפתחה במשל פי אביעה חידות מני קדם׃

² می‌‌‌‌خواهم با شما با مَثَلها صحبت کنم و شما را از اسرار گذشته،

³אשר שמענו ונדעם ואבותינו ספרו לנו׃

³ چیزهایی را که از نیاکان خود شنیده و یاد گرفته‌ایم، آگاه نمایم.

⁴לא נכחד מבניהם לדור אחרון מספרים תהלות יהוה ועזוזו ונפלאותיו אשר עשה׃

⁴ ما اینها را از فرزندان خود مخفی نمی‌کنیم، بلکه آنها را برای نسلهای آینده بازگو می‌کنیم تا آنها نیز بدانند که، خداوند چه کارهای عجیب و شگفت‌انگیزی انجام داده است.

⁵ויקם עדות ביעקב ותורה שם בישראל אשר צוה את אבותינו להודיעם לבניהם׃

⁵ خدا احکام و قوانینی را به قوم اسرائیل و به فرزندان یعقوب داد. او به نیاکان ما دستور داد که آنها را به فرزندان خود بیاموزند،

⁶למען ידעו דור אחרון בנים יולדו יקמו ויספרו לבניהם׃

⁶ تا نسلهای بعدی هم این احکام را یاد بگیرند و به نوبهٔ خود به نسلهای آینده بیاموزند.

⁷וישימו באלהים כסלם ולא ישכחו מעללי אל ומצותיו ינצרו׃

⁷ به این ترتیب آنها یاد می‌گیرند که به خداوند توکّل نمایند و آنچه را که او انجام داده است فراموش نخواهند کرد، بلکه پیوسته اوامر او را اطاعت خواهند نمود.

⁸ולא יהיו כאבותם דור סורר ומרה דור לא הכין לבו ולא נאמנה את אל רוחו׃

⁸ آنها مانند اجداد خود، مردمی سرکش و فتنه‌انگیز نخواهند بود، زیرا آنها کسانی بودند که به خدا وفادار نبودند و در ایمانشان استوار نماندند.

⁹בני אפרים נושקי רומי קשת הפכו ביום קרב׃

⁹ طایفهٔ افرایم با وجودی که با تیر و کمان مسلّح بودند، در روز جنگ فرار کردند.

¹⁰לא שמרו ברית אלהים ובתורתו מאנו ללכת׃

¹⁰ آنها به پیمان خود با خدا وفا نکردند و احکام او را بجا نیاوردند.

¹¹וישכחו עלילותיו ונפלאותיו אשר הראם׃

¹¹ آنها معجزات و کارهای خدا را فراموش کردند.

¹²נגד אבותם עשה פלא בארץ מצרים שדה צען׃

¹² كارهایی را که خدا در برابر چشمان نیاکانشان در سرزمین مصر و دیار صوعن انجام داد.

¹³בקע ים ויעבירם ויצב מים כמו נד׃

¹³ خدا دریا را شکافت و آبها را مانند دیوار نگه ‌داشت و آنها را از میان آن گذرانید.

¹⁴וינחם בענן יומם וכל הלילה באור אש׃

¹⁴ هنگام روز آنها را به وسیلهٔ ابر، و تمام شب با نور آتش هدایت می‌کرد.

¹⁵יבקע צרים במדבר וישק כתהמות רבה׃

¹⁵ در بیابان، صخره‌ها را شکافت و از اعماق زمین، به آنها آب فراوان داد.

¹⁶ויוצא נוזלים מסלע ויורד כנהרות מים׃

¹⁶ او از صخره، چشمه به وجود آورد و آب را مانند رودخانه جاری ساخت.

¹⁷ויוסיפו עוד לחטא לו למרות עליון בציה׃

¹⁷ ولی ایشان باز نسبت به خدای متعال، گناه ورزیدند و در بیابان از او سرپیچی کردند.

¹⁸וינסו אל בלבבם לשאל אכל לנפשם׃

¹⁸ در دلهای خود، خدا را امتحان کردند و از او غذایی مطابق میل خودشان خواستند.

¹⁹וידברו באלהים אמרו היוכל אל לערך שלחן במדבר׃

¹⁹ علیه خدا حرف می‌زدند و می‌گفتند: «آیا خدا می‌تواند در این بیابان برای ما خوراک تهیّه کند؟

²⁰הן הכה צור ויזובו מים ונחלים ישטפו הגם לחם יוכל תת אם יכין שאר לעמו׃

²⁰ درست است که او توانست صخره را بزند و رود جاری شود، آیا می‌تواند برای ما نان و گوشت نیز فراهم کند؟»

²¹לכן שמע יהוה ויתעבר ואש נשקה ביעקב וגם אף עלה בישראל׃

²¹ وقتی خداوند شکایت آنها را شنید، بسیار خشمگین شد و آتش غضب او بر بنی‌اسرائیل شعله‌ور گردید،

²²כי לא האמינו באלהים ולא בטחו בישועתו׃

²² زیرا آنها به خدا ایمان نداشتند و باور نمی‌کردند که او آنها را نجات خواهد داد.

²³ויצו שחקים ממעל ודלתי שמים פתח׃

²³ ولی خداوند به آسمان فرمان داد و درهای آسمان گشوده شدند

²⁴וימטר עליהם מן לאכל ודגן שמים נתן למו׃

²⁴ و غلّهٔ آسمانی یعنی مَنّا را بر ایشان بارانید تا بخورند.

²⁵לחם אבירים אכל איש צידה שלח להם לשבע׃

²⁵ بنابراین آنها غذای فرشتگان را خوردند و خدا آذوقهٔ فراوان به آنان عطا فرمود.

²⁶יסע קדים בשמים וינהג בעזו תימן׃

²⁶ به باد شرقی امر فرمود که بوزد و با قدرت خود، باد جنوبی را به وزش آورد.

²⁷וימטר עליהם כעפר שאר וכחול ימים עוף כנף׃

²⁷ گوشت را مانند باران و پرندگان را مانند ریگ کنار دریا از آسمان

²⁸ויפל בקרב מחנהו סביב למשכנתיו׃

²⁸ در بین اردو‌ها و اطراف اقامتگاه آنها فروریخت.

²⁹ויאכלו וישבעו מאד ותאותם יבא להם׃

²⁹ پس همگی خوردند و سیر شدند و خدا، آنچه را که می‌خواستند به آنها داد.

³⁰לא זרו מתאותם עוד אכלם בפיהם׃

³⁰ درحالی که لقمه در دهان ایشان بود و هنوز مشتاق خوردن بودند،

³¹ואף אלהים עלה בהם ויהרג במשמניהם ובחורי ישראל הכריע׃

³¹ آتش خشم خداوند بر آنها شعله‌ور گردید و نیرومندترین و بهترین جوانانشان را هلاک کرد.

³²בכל זאת חטאו עוד ולא האמינו בנפלאותיו׃

³² با وجود همهٔ اینها، آنها دست از گناه نکشیدند و با آن که آن‌همه معجزات را دیدند، اعتماد نکردند.

³³ויכל בהבל ימיהם ושנותם בבהלה׃

³³ بنابراین خداوند عمرشان را کوتاه، و روزگارشان را با ترس و لرز همراه نمود.

³⁴אם הרגם ודרשוהו ושבו ושחרו אל׃

³⁴ هرگاه تعدادی از آنها را می‌کشت، بقیّه به سوی او بازگشت می‌نمودند و از صمیم دل توبه می‌کردند.

³⁵ויזכרו כי אלהים צורם ואל עליון גאלם׃

³⁵ آنها به یاد می‌آوردند که خدا پشت و پناه آنهاست و پروردگار متعال، رهانندهٔ ایشان است.

³⁶ויפתוהו בפיהם ובלשונם יכזבו לו׃

³⁶ امّا حرفهای آنها همه دروغ بود و از روی راستی و صفا حرف نمی‌زدند.

³⁷ולבם לא נכון עמו ולא נאמנו בבריתו׃

³⁷ دلهایشان با خدا راست نبود و به پیمان خود با خدا وفا نکردند.

³⁸והוא רחום יכפר עון ולא ישחית והרבה להשיב אפו ולא יעיר כל חמתו׃

³⁸ امّا خدا با رحمت خود گناهانشان را بخشید و آنها را نابود نکرد. او بارها خشمگین شد امّا خشم خود را فرو نشانید.

³⁹ויזכר כי בשר המה רוח הולך ולא ישוב׃

³⁹ او به یاد آورد که آنها انسان فانی هستند و مانند بادی هستند که فقط لحظه‌ای می‌وزد و دیگر بر نمی‌گردد.

⁴⁰כמה ימרוהו במדבר יעציבוהו בישימון׃

⁴⁰ آنها بارها در بیابان در مقابل او سرکشی کردند و او را رنجاندند.

⁴¹וישובו וינסו אל וקדוש ישראל התוו׃

⁴¹ آنها بارها او را آزمایش کردند و خدای مقدّس اسرائیل را آزردند.

⁴²לא זכרו את ידו יום אשר פדם מני צר׃

⁴² قدرت عظیم او را فراموش کردند، و روزی که او آنها را از دست دشمنانشان آزاد کرد، به یاد نیاوردند،

⁴³אשר שם במצרים אתותיו ומופתיו בשדה צען׃

⁴³ زمانی که او قدرت عظیم خود را با معجزات و عجایب، بر منطقهٔ صوعن در سرزمین مصر آشکار کرد.

⁴⁴ויהפך לדם יאריהם ונזליהם בל ישתיון׃

⁴⁴ آب رود‏ها را به خون تبدیل کرد، طوری که مصریان آب برای خوردن نداشتند.

⁴⁵ישלח בהם ערב ויאכלם וצפרדע ותשחיתם׃

⁴⁵ و انواع پشه‌ها را فرستاد تا آنها را بگزند و قورباغه‏‌هایی که آنها را هلاک می‌کردند.

⁴⁶ויתן לחסיל יבולם ויגיעם לארבה׃

⁴⁶ کِشت و زراعتشان را و محصول زحماتشان را خوراک ملخها ساخت.

⁴⁷יהרג בברד גפנם ושקמותם בחנמל׃

⁴⁷ تاکستانهای ایشان را به وسیلهٔ تگرگ و درختان انجیرشان را با سرما از بین برد.

⁴⁸ויסגר לברד בעירם ומקניהם לרשפים׃

⁴⁸ رمه‏‌ها و گلّه‏‌هایشان را با تگرگ و رعد و برق نابود کرد.

⁴⁹ישלח בם חרון אפו עברה וזעם וצרה משלחת מלאכי רעים׃

⁴⁹ او خشم هولناک و غضب خود را مانند فرشتگان مرگ فرستاد. تا ایشان را به اضطرابی عظیم گرفتار سازد.

⁵⁰יפלס נתיב לאפו לא חשך ממות נפשם וחיתם לדבר הסגיר׃

⁵⁰ او از خشم خود دست نکشید، بلکه بلایی فرستاد و آنان را هلاک نمود.

⁵¹ויך כל בכור במצרים ראשית אונים באהלי חם׃

⁵¹ تمام پسران نخستزادهٔ مصریان را هلاک کرد.

⁵²ויסע כצאן עמו וינהגם כעדר במדבר׃

⁵² آنگاه قوم خود را مانند یک شبان راهنمایی کرد و آنان را در بیابان هدایت نمود.

⁵³וינחם לבטח ולא פחדו ואת אויביהם כסה הים׃

⁵³ او آنان را در امنیّت رهبری کرد و آنها هیچ ترسی نداشتند. امّا دریا، دشمنان ایشان را غرق نمود.

⁵⁴ויביאם אל גבול קדשו הר זה קנתה ימינו׃

⁵⁴ او آنها را به سرزمین مقدّس خود، بر کوهی که خود آن را تسخیر نموده بود، آورد.

⁵⁵ויגרש מפניהם גוים ויפילם בחבל נחלה וישכן באהליהם שבטי ישראל׃

⁵⁵ ساکنان آنجا را در مقابل چشمان آنان بیرون راند و سرزمینشان را بین طایفه‌های اسرائیل تقسیم کرد و به عنوان مِلکیّت به آنها بخشید.

⁵⁶וינסו וימרו את אלהים עליון ועדותיו לא שמרו׃

⁵⁶ امّا آنها بار دیگر طغیان کردند و خدای متعال را امتحان نمودند و دستورات او را اطاعت نکردند.

⁵⁷ויסגו ויבגדו כאבותם נהפכו כקשת רמיה׃

⁵⁷ مانند نیاکان خود به راه کج رفتند، و همچون کمان کج غیر قابل اعتماد شدند.

⁵⁸ויכעיסוהו בבמותם ובפסיליהם יקניאוהו׃

⁵⁸ با ساختن پرستشگاهها و پرستش بُتها و خدایان غیر، آتش خشم او را برافروختند.

⁵⁹שמע אלהים ויתעבר וימאס מאד בישראל׃

⁵⁹ چون خدا آن وضع را دید به خشم آمد و قوم اسرائیل را از حضور خود راند.

⁶⁰ויטש משכן שלו אהל שכן באדם׃

⁶⁰ خیمهٔ شیلوه را -‌که جای سکونت او با آدمیان بود- ترک کرد.

⁶¹ויתן לשבי עזו ותפארתו ביד צר׃

⁶¹ به دشمنان فرصت داد تا صندوق پیمان را که نشانهٔ قدرت و جلال او بود، به یغما ببرند.

⁶²ויסגר לחרב עמו ובנחלתו התעבר׃

⁶² او از قوم خود خشمگین شد و آنان را به شمشیر دشمنانشان سپرد.

⁶³בחוריו אכלה אש ובתולתיו לא הוללו׃

⁶³ جوانانشان در آتش جنگ سوختند و دختران جوان بی‌شوهر ماندند.

⁶⁴כהניו בחרב נפלו ואלמנתיו לא תבכינה׃

⁶⁴ کاهنانشان با شمشیر به قتل رسیدند و بیوه‌های ایشان اجازهٔ ماتم و عزاداری نداشتند.

⁶⁵ויקץ כישן אדני כגבור מתרונן מיין׃

⁶⁵ سرانجام، خداوند مانند کسی‌که از خواب بیدار شود و مانند پهلوانی سرخوش از شراب، برخاست.

⁶⁶ויך צריו אחור חרפת עולם נתן למו׃

⁶⁶ دشمنان خود را به عقب راند و برای همیشه خجل و رسوا ساخت.

⁶⁷וימאס באהל יוסף ובשבט אפרים לא בחר׃

⁶⁷ خانوادهٔ یوسف را رد کرد و طایفهٔ افرایم را نپذیرفت،

⁶⁸ויבחר את שבט יהודה את הר ציון אשר אהב׃

⁶⁸ بلکه طایفهٔ یهودا را، و کوه صهیون را که دوست می‌داشت، برگزید.

⁶⁹ויבן כמו רמים מקדשו כארץ יסדה לעולם׃

⁶⁹ در آنجا معبد بزرگ خود را که چون آسمان و زمین استوار و پایدار است، برپا نمود.

⁷⁰ויבחר בדוד עבדו ויקחהו ממכלאת צאן׃

⁷⁰ بندهٔ خود داوود را برگزید، او را از چراگاه گوسفندان بیرون آورد،

⁷¹מאחר עלות הביאו לרעות ביעקב עמו ובישראל נחלתו׃

⁷¹ جایی که گوسفندان پدرش را شبانی می‌کرد، تا شبان قوم او، یعنی بنی‌اسرائیل باشد. داوود نیز از صمیم دل و با کاردانی، پیشوایی آنها را به عهده گرفت.

⁷²וירעם כתם לבבו ובתבונות כפיו ינחם׃

⁷² داوود نیز از صمیم دل و با کاردانی، پیشوایی آنها را به عهده گرفت.