¹למנצח עלמות לבן מזמור לדוד אודה יהוה בכל לבי אספרה כל נפלאותיך׃

¹ خداوندا، با تمامی دل تو را شکر می‌کنم و کارهای عالی تو را به همه خواهم گفت.

²אשמחה ואעלצה בך אזמרה שמך עליון׃

² در تو خوشحال و شادمان خواهم بود و نام تو را ای متعال، خواهم سرایید.

³בשוב אויבי אחור יכשלו ויאבדו מפניך׃

³ وقتی‌که دشمنانم عقب‌نشینی کنند، در پیشگاه تو به زمین افتاده هلاک خواهند شد.

⁴כי עשית משפטי ודיני ישבת לכסא שופט צדק׃

⁴ تو مرا با امانت و انصاف داوری کرده‌ای و عادلانه بر جایگاه داوری نشسته‌ای.

⁵גערת גוים אבדת רשע שמם מחית לעולם ועד׃

⁵ ملل جهان را سرزنش نموده، مردمان بدکار را از بین برده‌ای، و نامشان را برای ابد محو کرده‌ای.

⁶האויב תמו חרבות לנצח וערים נתשת אבד זכרם המה׃

⁶ دشمنان برای همیشه نابود شدند، و شهرهایشان را به خرابه تبدیل کردی که حتّی یادی از آنها باقی نماند.

⁷ויהוה לעולם ישב כונן למשפט כסאו׃

⁷ امّا خداوند همیشه پادشاه است، او تخت خود را برای داوری برقرار نموده است.

⁸והוא ישפט תבל בצדק ידין לאמים במישרים׃

⁸ او جهان را با عدالت و امّتها را با انصاف داوری می‌نماید.

⁹ויהי יהוה משגב לדך משגב לעתות בצרה׃

⁹ خداوند پناه مظلومان، و جایگاه امن در هنگام سختی‌هاست. خداوندا،

¹⁰ויבטחו בך יודעי שמך כי לא עזבת דרשיך יהוה׃

¹⁰ آنانی که تو را می‌شناسند، بر تو توکّل می‌کنند، زیرا تو ای خداوند، طالبان خود را ترک نکرده‌ای.

¹¹זמרו ליהוה ישב ציון הגידו בעמים עלילותיו׃

¹¹ سرود ستایش خداوند را، که در صهیون سلطنت می‌کند، بسرایید. کارهای او را به همهٔ ملتّها اعلام کنید.

¹²כי דרש דמים אותם זכר לא שכח צעקת עניים׃

¹² او از قاتلان انتقام می‌گیرد، و فریاد رنجدیدگان را فراموش نمی‌کند.

¹³חננני יהוה ראה עניי משנאי מרוממי משערי מות׃

¹³ ای خداوند، ببین دشمنانم چگونه مرا عذاب می‌دهند؛ بر من رحم کن، و مرا از مرگ رهایی ده.

¹⁴למען אספרה כל תהלתיך בשערי בת ציון אגילה בישועתך׃

¹⁴ تا من در حضور مردم اورشلیم به‌خاطر نجات خود، تو را ستایش کنم و شادی نمایم.

¹⁵טבעו גוים בשחת עשו ברשת זו טמנו נלכדה רגלם׃

¹⁵ کافران در چاهی که برای دیگران کنده‌بودند، افتادند و در دامی که برای دیگران گذاشته‌ بودند، گرفتار شدند.

¹⁶נודע יהוה משפט עשה בפעל כפיו נוקש רשע הגיון סלה׃

¹⁶ خداوند با داوری عادلانهٔ خویش، خود را آشكار نموده است، و بدکاران، در دام خودشان گرفتار شده‌اند.

¹⁷ישובו רשעים לשאולה כל גוים שכחי אלהים׃

¹⁷ شریران و همهٔ اقوامی که خدا را فراموش کرده‌اند، به هلاکت می‌رسند.

¹⁸כי לא לנצח ישכח אביון תקות ענוים תאבד לעד׃

¹⁸ نیازمندان فراموش نمی‌شوند، و امید مسکینان از بین نمی‌رود.

¹⁹קומה יהוה אל יעז אנוש ישפטו גוים על פניך׃

¹⁹ ای خداوند برخیز و کافران را داوری کن، تا انسان فانی پیروز نگردد. خداوندا، آنها را بترسان و به آنان بفهمان که انسانها‌یی فانی هستند.

²⁰שיתה יהוה מורה להם ידעו גוים אנוש המה סלה׃

²⁰ خداوندا، آنها را بترسان و به آنان بفهمان که انسانها‌یی فانی هستند.