¹ויבט וירא את העשירים משליכים את נדבותם לארון האוצר׃

¹Och när han såg upp, fick han se huru de rika lade ned sina gåvor i offerkistorna.

²וירא גם אלמנה עניה נתנת בו שתי פרוטות׃

²Därvid fick han ock se huru en fattig änka lade ned två skärvar.

³ויאמר אמת אמר אני לכם כי האלמנה העניה הזאת נתנה יותר מכלם׃

³Då sade han: »Sannerligen säger jag eder: Denna fattiga änka lade dit mer än alla de andra.

⁴כי כל אלה התנדבו לאלהים מהעדף שלהם והיא מחסרונה את כל רכושה נתנה׃

⁴Ty det var av sitt överflöd som alla dessa lade ned något bland gåvorna, men hon lade dit av sitt armod allt vad hon hade i sin ägo.»

⁵ויהי באמרם על המקדש כי מהדר הוא באבנים יפות ובמתנות ויאמר׃

⁵Och då några talade om helgedomen, huru den var uppförd av härliga stenar och prydd med helgedomsskänker, sade han:

⁶את אשר אתם ראים הנה ימים באים ולא תשאר אבן על אבן אשר לא תתפרק׃

⁶»Dagar skola komma, då av allt detta som I nu sen icke skall lämnas sten på sten, utan allt skall bliva nedbrutet.»

⁷וישאלהו לאמר רבי מתי אפוא תהיה זאת ומה הוא האות לעת היותה׃

⁷Då frågade de honom och sade: »Mästare, när skall detta ske? Och vad bliver tecknet till att tiden är inne, då detta kommer att ske?»

⁸ויאמר ראו פן תתעו כי רבים יבאו בשמי לאמר אני הוא והעת קרובה ואתם אל תלכו אחריהם׃

⁸Han svarade: »Sen till, att I icke bliven förvillade. Ty många skola komma under mitt namn och säga: 'Det är jag' och: 'Tiden är nära'. Men följen dem icke.

⁹ובשמעכם מלחמות ומהומות אל תחתו כי היו תהיה זאת לראשונה אך עוד קץ למועד׃

⁹Och när I fån höra krigslarm och upprorslarm, så bliven icke förfärade; ty sådant måste först komma, men därmed är icke strax änden inne.»

¹⁰ויסף דבר אליהם לאמר יקום גוי על גוי וממלכה על ממלכה׃

¹⁰Därefter sade han till dem: »Folk skall resa sig upp mot folk och rike mot rike;

¹¹והיה רעש גדול כה וכה ורעב ודבר וגם מוראים ואתות גדלות מן השמים׃

¹¹och det skall bliva stora jordbävningar, så ock hungersnöd och farsoter på den ena orten efter den andra, och skräcksyner skola visa sig och stora tecken på himmelen.

¹²ולפני כל אלה ישלחו בכם את ידיהם וירדפו וימסרו אתכם לבתי כנסיות ואל בתי כלאים ותובאו לפני מלכים ומשלים למען שמי׃

¹²Men före allt detta skall man gripa eder, man skall förfölja eder och draga eder inför synagogorna och sätta eder i fängelse och föra eder fram inför konungar och landshövdingar, för mitt namns skull.

¹³והיתה זאת לכם לעדות׃

¹³Så skolen I få tillfälle att frambära vittnesbörd.

¹⁴על כן שיתו לבבכם לבלתי דאג במה תצטדקו׃

¹⁴Märken därför noga att I icke förut mån göra eder bekymmer för huru I skolen försvara eder.

¹⁵כי אנכי נתן לכם פה וחכמה אשר לא יוכלו לעמד לפניה ולדבר נגדה כל מתקוממיכם׃

¹⁵Ty jag skall giva eder sådana ord och sådan vishet, att ingen av edra vedersakare skall kunna stå emot eller säga något emot.

¹⁶וגם תמסרו על ידי יולדיכם ואחיכם וקרוביכם ורעיכם וימיתו מכם׃

¹⁶I skolen bliva förrådda till och med av föräldrar och bröder och fränder och vänner; och somliga av eder skall man döda.

¹⁷והייתם שנואים לכל אדם למען שמי׃

¹⁷Och I skolen bliva hatade av alla för mitt namns skull.

¹⁸אך לא יפל משערת ראשכם ארצה׃

¹⁸Men icke ett hår på edra huvuden skall gå förlorat.

¹⁹בתוחלתכם קנו לכם את נפשתיכם׃

¹⁹Genom att vara ståndaktiga skolen I vinna edra själar.

²⁰וכאשר תראו מחנות סובבים את ירושלים ידע תדעו כי קרב חרבנה׃

²⁰Men när I fån se Jerusalem omringas av krigshärar, då skolen I veta att dess ödeläggelse är nära.

²¹אז ינוסו אנשי יהודה אל ההרים ואשר הם בתוכה יצאו ואשר הם בפרזות אל יבואו בה׃

²¹Då må de som äro i Judeen fly bort till bergen, och de som äro inne i staden må draga ut därifrån och de som äro ute på landsbygden må icke gå ditin.

²²כי ימי נקם המה למלאת כל הכתוב׃

²²Ty detta är en hämndens tid, då allt som är skrivet skall uppfyllas.

²³ואוי להרות ולמיניקות בימים ההם כי תהיה צרה גדולה בארץ וקצף על העם הזה׃

²³Ve dem som äro havande, eller som giva di på den tiden! Ty stor nöd skall då komma i landet, och en vredesdom över detta folk.

²⁴ונפלו לפי חרב והגלו אל כל הגוים וירושלים תרמס ברגלי גוים עד כי ימלאו עתות הגוים׃

²⁴Och de skola falla för svärdsegg och bliva bortförda i fångenskap till allahanda hednafolk; och Jerusalem skall bliva förtrampat av hedningarna, till dess att hedningarnas tider äro fullbordade.

²⁵והיו אתות בשמש ובירח ובכוכבים ועל הארץ מצוקה לגוים ומבוכה מהמית הים ודכיו׃

²⁵Och tecken skola ske i solen och månen och i stjärnorna, och på jorden skall ångest komma över folken, och de skola stå rådlösa vid havets och vågornas dån,

²⁶וימוגו בני האדם מאימה ומחרדת הבאות על כל הארץ כי כחות השמים יתמוטטו׃

²⁶då nu människor uppgiva andan av förskräckelse och ängslan för det som skall övergå världen; ty himmelens makter skola bäva.

²⁷ואז יראו את בן האדם בא בענן בגבורה ובכבוד רב׃

²⁷Och då skall man få se 'Människosonen komma i en sky', med stor makt och härlighet.

²⁸וכאשר תחל להיות זאת התעודדו ושאו ראשיכם כי קרובה גאלתכם לבוא׃

²⁸Men när detta begynner ske, då mån I resa eder upp och upplyfta edra huvuden, ty då nalkas eder förlossning.»

²⁹וידבר אליהם משל ראו את התאנה ואת כל העצים׃

²⁹Och han framställde för dem en liknelse: »Sen på fikonträdet och på alla andra träd.

³⁰כי תראו אתם מוציאים את פרחם הלא ידעתם כי קרב הקיץ׃

³⁰När I fån se att de skjuta knopp, då veten I av eder själva att sommaren redan är nära.

³¹ככה אף אתם בבא אלה לעיניכם דעו כי קרובה מלכות האלהים׃

³¹Likaså, när I sen detta ske, då kunnen I ock veta att Guds rike är nära.

³²אמן אמר אני לכם לא יעבר הדור הזה עד כי יהיה הכל׃

³²Sannerligen säger jag eder: Detta släkte skall icke förgås, förrän allt detta sker.

³³השמים והארץ יעברו ודברי לא יעברון׃

³³Himmel och jord skola förgås, men mina ord skola aldrig förgås.

³⁴רק השמרו לכם פן יכבד לבבכם בסבא ובשכרון ובדאגות המחיה ובא עליכם היום ההוא פתאם׃

³⁴Men tagen eder till vara för att låta edra hjärtan förtyngas av omåttlighet och dryckenskap och timliga omsorger, så att den dagen kommer på eder oförtänkt;

³⁵כי כמו פח יבוא על כל הישבים על פני כל הארץ׃

³⁵ty såsom en snara skall den komma över hela jordens alla inbyggare.

³⁶לכן שקדו בכל עת והתפללו למען תעצרו כח להמלט מכל העתידות האלה ולהתיצב לפני בן האדם׃

³⁶Men vaken alltjämt, och bedjen att I mån kunna undfly allt detta som skall komma, och kunna bestå inför Människosonen.»

³⁷ויהי מלמד יומם במקדש ובלילה יצא בהר הנקרא הר הזיתים ללון׃

³⁷Och han undervisade om dagarna i helgedomen, men om aftnarna gick han ut till det berg som kallas Oljeberget och stannade där över natten.

³⁸וכל העם השכימו לבוא אליו במקדש לשמע אותו׃

³⁸Och allt folket kom bittida om morgonen till honom i helgedomen för att höra honom.