¹הלא חכמה תקרא ותבונה תתן קולה׃

¹Hindi ba umiiyak ang karunungan, at inilalabas ng unawa ang kaniyang tinig?

²בראש מרומים עלי דרך בית נתיבות נצבה׃

²Sa taluktok ng mga mataas na dako sa tabi ng daan, sa mga salubungang landas, siya'y tumatayo;

³ליד שערים לפי קרת מבוא פתחים תרנה׃

³Sa tabi ng mga pintuang-bayan sa pasukan ng bayan, sa pasukan sa mga pintuan siya'y humihiyaw ng malakas:

⁴אליכם אישים אקרא וקולי אל בני אדם׃

⁴Sa inyo, Oh mga lalake, ako'y tumatawag; at ang aking tinig ay sa mga anak ng mga tao.

⁵הבינו פתאים ערמה וכסילים הבינו לב׃

⁵Oh kayong mga musmos, magsiunawa kayo ng katalinuhan; at, kayong mga mangmang, makaunawa kayo sa puso.

⁶שמעו כי נגידים אדבר ומפתח שפתי מישרים׃

⁶Kayo'y mangakinig, sapagka't magsasalita ako ng mga marilag na bagay; at ang buka ng aking mga labi ay magiging mga matuwid na bagay,

⁷כי אמת יהגה חכי ותועבת שפתי רשע׃

⁷Sapagka't ang aking bibig ay sasambit ng katotohanan; at kasamaan ay karumaldumal sa aking mga labi.

⁸בצדק כל אמרי פי אין בהם נפתל ועקש׃

⁸Lahat ng mga salita ng aking bibig ay sa katuwiran; walang bagay na liko o suwail sa kanila.

⁹כלם נכחים למבין וישרים למצאי דעת׃

⁹Pawang malilinaw sa kaniya na nakakaunawa, at matuwid sa kanila na nangakakasumpong ng kaalaman.

¹⁰קחו מוסרי ואל כסף ודעת מחרוץ נבחר׃

¹⁰Tanggapin mo ang aking turo at huwag pilak; at ang kaalaman na higit kay sa dalisay na ginto.

¹¹כי טובה חכמה מפנינים וכל חפצים לא ישוו בה׃

¹¹Sapagka't ang karunungan ay maigi kay sa mga rubi; at lahat ng mga bagay na mananasa ay hindi maitutulad sa kaniya.

¹²אני חכמה שכנתי ערמה ודעת מזמות אמצא׃

¹²Akong karunungan ay tumatahan sa kabaitan, at aking nasusumpungan ang kaalaman at gunita.

¹³יראת יהוה שנאת רע גאה וגאון ודרך רע ופי תהפכות שנאתי׃

¹³Ang pagkatakot sa Panginoon ay ipagtanim ang kasamaan; Kapalaluan, at kahambugan at masamang lakad, at ang masamang bibig ay aking ipinagtatanim.

¹⁴לי עצה ותושיה אני בינה לי גבורה׃

¹⁴Payo ay akin at magaling na kaalaman: ako'y kaunawaan; ako'y may kapangyarihan,

¹⁵בי מלכים ימלכו ורוזנים יחקקו צדק׃

¹⁵Sa pamamagitan ko ay naghahari ang mga hari, at nagpapasiya ng kaganapan ang mga pangulo.

¹⁶בי שרים ישרו ונדיבים כל שפטי צדק׃

¹⁶Sa pamamagitan ko ay nagpupuno ang mga pangulo, at ang mga mahal na tao, sa makatuwid baga'y lahat ng mga hukom sa lupa.

¹⁷אני אהביה אהב ומשחרי ימצאנני׃

¹⁷Aking iniibig sila na nagsisiibig sa akin; at yaong nagsisihanap na masikap sa akin ay masusumpungan ako.

¹⁸עשר וכבוד אתי הון עתק וצדקה׃

¹⁸Mga kayamanan at karangalan ay nasa akin; Oo, lumalaging mga kayamanan at katuwiran.

¹⁹טוב פריי מחרוץ ומפז ותבואתי מכסף נבחר׃

¹⁹Ang bunga ko ay maigi kay sa ginto, oo, kay sa dalisay na ginto; at ang pakinabang sa akin kay sa piling pilak.

²⁰בארח צדקה אהלך בתוך נתיבות משפט׃

²⁰Ako'y lumalakad sa daan ng katuwiran, sa gitna ng mga landas ng kahatulan:

²¹להנחיל אהבי יש ואצרתיהם אמלא׃

²¹Upang aking papagmanahin ng pag-aari yaong nagsisiibig sa akin, at upang aking mapuno ang kanilang ingatang-yaman.

²²יהוה קנני ראשית דרכו קדם מפעליו מאז׃

²²Inari ako ng Panginoon sa pasimula ng kaniyang lakad, bago pinasimulan ang kaniyang mga gawa ng una.

²³מעולם נסכתי מראש מקדמי ארץ׃

²³Ako'y nalagay mula noong araw mula ng walang pasimula, bago nalikha ang lupa.

²⁴באין תהמות חוללתי באין מעינות נכבדי מים׃

²⁴Ako'y nailabas ng wala pang mga kalaliman; nang wala pang mga bukal na sagana ng tubig.

²⁵בטרם הרים הטבעו לפני גבעות חוללתי׃

²⁵Bago ang mga bundok ay nalagay, bago ang mga burol ay ako'y nailabas:

²⁶עד לא עשה ארץ וחוצות וראש עפרות תבל׃

²⁶Samantalang hindi pa niya nililikha ang lupa, ni ang mga parang man, ni ang pasimula man ng alabok ng sanglibutan.

²⁷בהכינו שמים שם אני בחוקו חוג על פני תהום׃

²⁷Nang kaniyang itatag ang langit nandoon ako: nang siya'y maglagay ng balantok sa balat ng kalaliman:

²⁸באמצו שחקים ממעל בעזוז עינות תהום׃

²⁸Nang kaniyang pagtibayin ang langit sa itaas: nang maging matibay ang mga bukal ng kalaliman:

²⁹בשומו לים חקו ומים לא יעברו פיו בחוקו מוסדי ארץ׃

²⁹Nang bigyan niya ang dagat ng kaniyang hangganan, upang huwag salangsangin ng tubig ang kaniyang utos: nang kaniyang iayos ang mga patibayan ng lupa:

³⁰ואהיה אצלו אמון ואהיה שעשעים יום יום משחקת לפניו בכל עת׃

³⁰Nasa siping nga niya ako na gaya ng matalinong manggagawa: at ako ang kaniyang ligaya sa araw-araw, na nagagalak na lagi sa harap niya;

³¹משחקת בתבל ארצו ושעשעי את בני אדם׃

³¹Na nagagalak sa kaniyang tinatahanang lupa; at ang aking kaaliwan ay sa mga anak ng mga tao.

³²ועתה בנים שמעו לי ואשרי דרכי ישמרו׃

³²Ngayon nga, mga anak ko, dinggin ninyo ako: sapagka't mapalad ang nangagiingat ng aking mga daan.

³³שמעו מוסר וחכמו ואל תפרעו׃

³³Mangakinig kayo ng turo, at kayo'y magpakapantas, at huwag ninyong tanggihan.

³⁴אשרי אדם שמע לי לשקד על דלתתי יום יום לשמר מזוזת פתחי׃

³⁴Mapalad ang tao na nakikinig sa akin, na nagbabantay araw-araw sa aking mga pintuang-bayan, na naghihintay sa mga haligi ng aking mga pintuan.

³⁵כי מצאי מצאי חיים ויפק רצון מיהוה׃

³⁵Sapagka't sinomang nakakasumpong sa akin, ay nakakasumpong ng buhay. At magtatamo ng lingap ng Panginoon.

³⁶וחטאי חמס נפשו כל משנאי אהבו מות׃

³⁶Nguni't siyang nagkakasala laban sa akin ay nagliligaw ng kaniyang sariling kaluluwa; silang lahat na nangagtatanim sa akin ay nagsisiibig ng kamatayan.