1Ímé, mindezeket látta az én szemem, hallotta az én fülem és megértette.
1Narito, nakita ang lahat na ito ng aking mata, ang aking tainga ay nakarinig at nakaunawa.
2A mint ti tudjátok, úgy tudom én is, és nem vagyok alábbvaló nálatok.
2Kung ano ang iyong nalalaman, ay nalalaman ko rin naman: hindi ako huli sa inyo.
3Azonban én a Mindenhatóval akarok szólani; Isten elõtt kivánom védeni ügyemet.
3Walang pagsalang ako'y magsasalita sa Makapangyarihan sa lahat, at nagnanasa akong makipagmatuwiranan sa Dios.
4Mert ti hazugságnak mesterei vagytok, és mindnyájan haszontalan orvosok.
4Nguni't kayo'y mapagkatha ng mga kabulaanan. Kayong lahat ay mga manggagamot na walang kabuluhan.
5Vajha legalább mélyen hallgatnátok, az még bölcseségtekre lenne.
5Mano nawa ay magsitahimik kayong lahat! At magiging inyong karunungan.
6Halljátok meg, kérlek, az én feddõzésemet, és figyeljetek az én számnak pörlekedéseire.
6Dinggin ninyo ngayon ang aking pangangatuwiran, at inyong dinggin ang mga pagsasanggalang ng aking mga labi.
7Az Isten kedvéért szóltok-é hamisságot, és õ érette szóltok-é csalárdságot?
7Kayo ba'y mangagsasalita ng kalikuan dahil sa Dios, at mangungusap ng karayaan dahil sa kaniya?
8Az õ személyére néztek-é, ha Isten mellett tusakodtok?
8Inyo bang lilingapin ang kaniyang pagka Dios? Inyo bang ipakikipagtalo ang Dios?
9Jó lesz-é az, ha egészen kiismer benneteket, avagy megcsalhatjátok-é õt, a mint megcsalható az ember?
9Mabuti ba na kayo'y siyasatin niya? O kung paanong dinadaya ang isang tao ay inyo bang dadayain siya?
10Keményen megbüntet, ha titkon vagytok is személyválogatók.
10Walang pagsalang sasawayin niya kayo, kung lihim na kayo'y tatangi ng pagkatao.
11Az õ fensége nem rettent-é meg titeket, a tõle való félelem nem száll-é rátok?
11Hindi ba kayo tatakutin ng kaniyang karilagan, at ang gulat sa kaniya ay sasa inyo?
12A ti emlékezéseitek hamuba írott példabeszédek, a ti menedékváraitok sárvárak.
12Ang inyong mga alaalang sabi ay kawikaang abo, ang inyong mga pagsasanggalang ay mga pagsasanggalang na putik.
13Hallgassatok, ne bántsatok: hadd szóljak én, akármi essék is rajtam.
13Magsitahimik kayo, bayaan ninyo ako, na ako'y makapagsalita, at paratingin sa akin ang darating.
14Miért szaggatnám fogaimmal testemet, és miért szorítanám markomba lelkemet?
14Bakit kakagatin ng aking mga ngipin ang aking laman, at aking ilalagay ang aking buhay sa aking kamay?
15Ímé, megöl engem! Nem reménylem; hiszen csak utaimat akarom védeni elõtte!
15Bagaman ako'y patayin niya, akin ding hihintayin siya: gayon ma'y aking aalalayan ang aking mga lakad sa harap niya.
16Sõt az lesz nékem segítségül, hogy képmutató nem juthat elébe.
16Ito man ay magiging aking kaligtasan; sapagka't ang isang di banal ay hindi makahaharap sa kaniya.
17Hallgassátok meg figyelmetesen az én beszédemet, vegyétek füleitekbe az én mondásomat.
17Pakinggan ninyong masikap ang aking pananalita, at ang aking pahayag ay sumainyong mga pakinig.
18Ímé, elõterjesztem ügyemet, tudom, hogy nékem lesz igazam.
18Narito, ngayon, aking inayos ang aking usap; talastas ko na ako'y matuwid.
19Ki az, a ki perelhetne velem? Ha most hallgatnom kellene, úgy kimulnék.
19Sino ang makikipagtalo sa akin? Sapagka't ngayo'y tatahimik ako at malalagot ang aking hininga.
20Csak kettõt ne cselekedj velem, szined elõl akkor nem rejtõzöm el.
20Dalawang bagay lamang ang huwag mong gawin sa akin, kung magkagayo'y hindi ako magkukubli sa iyong mukha:
21Vedd le rólam kezedet, és a te rettentésed ne rettentsen engem.
21Iurong mo ng malayo ang iyong kamay sa akin; at huwag akong takutin ng pangingilabot sa iyo.
22Azután szólíts és én felelek, avagy én szólok hozzád és te válaszolj.
22Kung magkagayo'y tumawag ka, at ako'y sasagot; o papagsalitain mo ako, at sumagot ka sa akin.
23Mennyi bûnöm és vétkem van nékem? Gonoszságomat és vétkemet add tudtomra!
23Ilan ang aking mga kasamaan at mga kasalanan? Ipakilala mo sa akin ang aking pagsalangsang at ang aking kasalanan.
24Mért rejted el arczodat, és tartasz engemet ellenségedül?
24Bakit ikinukubli mo ang iyong mukha, at inaari mo akong iyong kaaway?
25A letépett falevelet rettegteted-é, és a száraz pozdorját üldözöd-é?
25Iyo bang pangingilabutin ang isang dahong pinapaspas ng hangin? At iyo bang hahabulin ang dayaming tuyo?
26Hogy ily [sok] keserûséget szabtál reám, és az én ifjúságomnak vétkét örökölteted velem?!
26Sapagka't ikaw ay sumusulat ng mga mabigat na bagay laban sa akin, at ipinamamana mo sa akin ang mga kasamaan ng aking kabataan:
27Hogy békóba teszed lábaimat, vigyázol minden én utamra, és vizsgálod lábomnak nyomait?
27Iyo ring inilalagay ang aking mga paa sa pangawan, at pinupuna mo ang lahat kong landas: ikaw ay gumuguhit ng isang guhit sa palibot ng mga talampakan ng aking mga paa:
28Az pedig elsenyved, mint a redves fa, mint ruha, a melyet moly emészt.
28Bagaman ako'y parang bagay na bulok na natutunaw, na parang damit na kinain ng tanga.