¹No azért halld meg csak Jób az én szavaimat, és vedd füledbe minden beszédemet!

¹Gayon man, Job, isinasamo ko sa iyo na, dinggin mo ang aking pananalita, at pakinggan mo ang lahat ng aking mga salita.

²Ímé, megnyitom már az én szájamat, és a beszéd nyelvem alatt van már.

²Narito, ngayon ay aking ibinuka ang aking bibig; nagsalita ang aking dila sa aking bibig.

³Igaz szívbõl [származnak] beszédeim, tiszta tudományt hirdetnek ajkaim.

³Sasaysayin ng aking mga salita ang katuwiran ng aking puso; at ang nalalaman ng aking mga labi ay sasalitaing may pagtatapat.

⁴Az Istennek lelke teremtett engem, és a Mindenhatónak lehellete adott nékem életet.

⁴Nilalang ako ng Espiritu ng Dios, at ang hinga ng Makapangyarihan sa lahat ay nagbibigay sa akin ng buhay.

⁵Ha tudsz, czáfolj meg; készülj fel ellenem és állj elõ!

⁵Kung ikaw ay makasasagot ay sumagot ka sa akin; ayusin mo ang iyong mga salita sa harap ko, tumayo ka.

⁶Ímé, én szintúgy Istené vagyok, mint te; sárból formáltattam én is.

⁶Narito, ako'y sa Dios na gaya mo: ako ma'y nilalang mula rin sa putik.

⁷Ímé, a tõlem való félelem meg ne háborítson; kezem nem lészen súlyos rajtad.

⁷Narito, hindi ka tatakutin ng aking kakilabutan, ni ang aking kalakhan man ay magiging mabigat sa iyo.

⁸Csak az imént mondtad fülem hallatára, hallottam a beszédnek hangját:

⁸Tunay na ikaw ay nagsalita sa aking pakinig, at aking narinig ang tinig ng iyong mga salita, na nagsasabi,

⁹Tiszta vagyok, fogyatkozás nélkül: mocsoktalan vagyok, bûn nincsen bennem.

⁹Ako'y malinis na walang pagsalangsang; ako'y walang sala, ni may kasamaan man sa akin:

¹⁰Ímé, vádakat talál ki ellenem, ellenségének tart engem!

¹⁰Narito, siya'y nakasumpong ng kadahilanan laban sa akin, ibinilang niya ako na pinakakaaway:

¹¹Békóba veti lábaimat, és õrzi minden ösvényemet.

¹¹Inilagay niya ang aking mga paa sa mga pangawan, kaniyang pinupuna ang lahat na aking landas.

¹²Ímé, ebben nincsen igazad - azt felelem néked - mert nagyobb az Isten az embernél!

¹²Narito, ako'y sasagot sa iyo, dito'y hindi ka ganap; sapagka't ang Dios ay dakila kay sa tao.

¹³Miért perelsz vele? Azért, hogy egyetlen beszédedre sem felelt?

¹³Bakit ka nakikilaban sa kaniya? Sapagka't hindi siya nagbibigay alam ng anoman sa kaniyang mga usap.

¹⁴Hiszen szól az Isten egyszer vagy kétszer is, de nem ügyelnek rá!

¹⁴Sapagka't ang Dios ay minsang nagsasalita, Oo, makalawa, bagaman hindi pinakikinggan ng tao.

¹⁵Álomban, éjjeli látomásban, mikor mély álom száll az emberre, és mikor ágyasházokban szenderegnek;

¹⁵Sa isang panaginip, sa isang pangitain sa gabi, pagka ang mahimbing na pagkakatulog ay nahuhulog sa mga tao, sa mga pagkakatulog sa higaan;

¹⁶Akkor nyitja meg az emberek fülét, és megpecsételi megintetésökkel.

¹⁶Kung magkagayo'y ibinubukas niya ang mga pakinig ng mga tao, at itinatatak ang kanilang turo,

¹⁷Hogy eltérítse az embert a [rossz] cselekedettõl, és elrejtse a kevélységet a férfi elõl.

¹⁷Upang ihiwalay ang tao sa kaniyang panukala, at ikubli ang kapalaluan sa tao;

¹⁸Visszatartja lelkét a romlástól, és életét hogy azt fegyver ne járja át.

¹⁸Kaniyang pinipigil ang kaniyang kaluluwa sa pagbulusok sa hukay, at ang kaniyang buhay sa pagkamatay sa pamamagitan ng tabak.

¹⁹Fájdalommal is bünteti az õ ágyasházában, és csontjainak szüntelen való háborgásával.

¹⁹Siya nama'y pinarurusahan ng sakit sa kaniyang higaan, at ng palaging antak sa kaniyang mga buto:

²⁰Úgy, hogy az õ ínye undorodik az ételtõl, és lelke az õ kedves ételétõl.

²⁰Na anopa't kinayayamutan ng kaniyang buhay ang tinapay, at ng kaniyang kaluluwa ang pagkaing pinakamasarap,

²¹Húsa szemlátomást aszik le róla; csontjai, a melyeket látni nem lehetett, kiülnek.

²¹Ang kaniyang laman ay natutunaw, na hindi makita; at ang kaniyang mga buto na hindi nakita ay nangalilitaw.

²²És lelke közelget a sírhoz, s élete a halál angyalaihoz.

²²Oo, ang kaniyang kaluluwa ay nalalapit sa hukay, at ang kaniyang buhay sa mga mangwawasak.

²³Ha van mellette magyarázó angyal, egy az ezer közül, hogy az emberrel tudassa kötelességét;

²³Kung doroong kasama niya ang isang anghel, isang tagapagpaaninaw, na isa sa gitna ng isang libo, upang ipakilala sa tao kung ano ang matuwid sa kaniya;

²⁴És [az Isten] könyörül rajta, és azt mondja: Szabadítsd meg õt, hogy ne szálljon a sírba; váltságdíjat találtam!

²⁴Kung magkagayo'y binibiyayaan niya siya at nagsasabi, Iligtas mo siya sa pagbaba sa hukay, ako'y nakasumpong ng katubusan.

²⁵Akkor teste fiatal, erõtõl duzzad, újra kezdi ifjúságának napjait.

²⁵Ang kaniyang laman ay magiging sariwa kay sa laman ng isang bata; siya'y bumabalik sa mga kaarawan ng kaniyang kabataan:

²⁶Imádkozik Istenhez és õ kegyelmébe veszi, hogy az õ színét nézhesse nagy örömmel, és az embernek visszaadja az õ igazságát.

²⁶Siya'y dumadalangin sa Dios, at nililingap niya siya: na anopa't kaniyang nakikita ang kaniyang mukha na may kagalakan: at kaniyang isinasa tao ang kaniyang katuwiran.

²⁷Az emberek elõtt énekel és mondja: Vétkeztem és az igazat elferdítettem vala, de nem e szerint fizetett meg nékem;

²⁷Siya'y umaawit sa harap ng mga tao, at nagsasabi, Ako'y nagkasala, at sumira ng matuwid, at hindi ko napakinabangan:

²⁸Megváltotta lelkemet a sírba szállástól, és egész valóm a világosságot nézi.

²⁸Kaniyang tinubos ang aking kaluluwa sa pagyao sa hukay, at ang aking buhay ay makakakita ng liwanag.

²⁹Ímé, mindezt kétszer, háromszor cselekszi Isten az emberrel,

²⁹Narito, ang lahat ng mga bagay na ito ay gawa ng Dios, makalawa, oo, makaitlo sa tao,

³⁰Hogy megmentse lelkét a sírtól, hogy világoljon az élet világosságával.

³⁰Upang ibalik ang kaniyang kaluluwa mula sa hukay, upang siya'y maliwanagan ng liwanag ng buhay.

³¹Figyelj Jób, [és] hallgass meg engem; hallgass, hadd szóljak én!

³¹Pansinin mong mabuti, Oh Job, dinggin mo ako: tumahimik ka, at ako'y magsasalita.

³²Ha van mit mondanod, czáfolj meg; szólj, mert igen szeretném a te igazságodat.

³²Kung ikaw ay may anomang bagay na sasabihin, sagutin mo ako: ikaw ay magsalita, sapagka't ibig kong ariin kang ganap.

³³Ha [pedig] nincs, hallgass meg engem, hallgass és megtanítlak téged a bölcseségre!

³³Kung hindi, dinggin mo ako: tumahimik ka, at tuturuan kita ng karunungan.