¹Fiam, tartsd meg az én beszédeimet, és az én parancsolataimat rejtsd el magadnál.

¹Anak ko ingatan mo ang aking mga salita, at impukin mo sa iyo ang aking mga utos.

²Az én parancsolatimat tartsd meg, és élsz; és az én tanításomat mint a szemed fényét.

²Ingatan mo ang aking mga utos at mabuhay ka; at ang aking kautusan na parang itim ng iyong mata.

³Kösd azokat ujjaidra, írd fel azokat szíved táblájára.

³Itali mo sa iyong mga daliri; ikintal mo sa iyong puso.

⁴Mondd ezt a bölcseségnek: Én néném vagy te; és az eszességet ismerõsödnek nevezd,

⁴Sabihin mo sa karunungan, Ikaw ay aking kapatid na babae; at tawagin mong iyong kamaganak na babae ang unawa:

⁵Hogy megõrizzen téged a nem hozzád tartozó asszonytól, és az õ beszédivel hizelkedõ idegentõl.

⁵Upang kanilang maingatan ka sa babaing masama; sa babaing di kilala na nagtatabil ng kaniyang mga salita.

⁶Mert házam ablakán, a rács mögül néztem,

⁶Sapagka't sa dungawan ng aking bahay tumitingin ako sa aking solihia;

⁷És láték a bolondok között, eszembe vevék a fiak között egy bolond ifjat,

⁷At ako'y tumingin sa mga musmos, ako'y nagmasid sa mga may kabataan, sa may kabataang walang bait,

⁸A ki az utczán jár, annak szeglete mellett, a házához menõ úton lépeget,

⁸Na dumaraan sa lansangan na malapit sa kaniyang sulok, at siya'y yumaon sa daan na patungo sa kaniyang bahay;

⁹Alkonyatkor, nap estjén, és setét éjfélben.

⁹Sa pagtatakip silim, sa kinagabihan ng araw, sa kalahatian ng gabi, at sa kadiliman.

¹⁰És ímé, egy asszony eleibe jõ, paráznának öltözetében, álnok az õ elméjében.

¹⁰At, narito, doo'y nasalubong niya ang isang babae na nakagayak ng tila isang patutot, at tuso sa puso.

¹¹Mely csélcsap és vakmerõ, a kinek házában nem maradhatnak meg az õ lábai.

¹¹Siya'y madaldal at matigas ang ulo; ang kaniyang mga paa ay hindi nagsisitahan sa kaniyang bahay:

¹²Néha az utczán, néha a tereken van, és minden szegletnél leselkedik.

¹²Ngayo'y nasa mga lansangan siya, mamaya'y nasa mga luwal na dako siya, at nagaabang sa bawa't sulok,

¹³És megragadá õt és megcsókolá õt, és szemtelenségre vetemedvén, monda néki:

¹³Sa gayo'y hinahawakan niya siya at hinahagkan siya, at may mukhang walang hiya na nagsasabi siya sa kaniya:

¹⁴Hálaáldozattal tartoztam, ma adtam meg fogadásimat.

¹⁴Mga hain na mga handog tungkol sa kapayapaan ay sa akin; sa araw na ito ay tinupad ko ang aking mga panata.

¹⁵Azért jövék ki elõdbe, szorgalmatosan keresni a te orczádat, és reád találtam!

¹⁵Kaya't lumabas ako upang salubungin ka, hinanap kong masikap ang iyong mukha, at nasumpungan kita.

¹⁶Paplanokkal megvetettem nyoszolyámat, égyiptomi szövésû szõnyegekkel.

¹⁶Aking inilatag ang aking higaan na may mga coltsong may burda, na yari sa guhitguhit na kayong lana sa Egipto.

¹⁷Beillatoztam ágyamat mirhával, áloessel és fahéjjal.

¹⁷At aking pinabanguhan ang aking higaan ng mira, mga oleo, at sinamomo.

¹⁸No foglaljuk magunkat bõségesen mind virradtig a szeretetben; vígadjunk szerelmeskedésekkel.

¹⁸Parito ka, tayo'y magpakasiya sa pagsisintahan hanggang sa kinaumagahan; magpakasaya tayo sa mga pagsisintahan.

¹⁹Mert nincs otthon a férjem, elment messze útra.

¹⁹Sapagka't ang lalake ay wala sa bahay, siya'y naglakbay sa malayo:

²⁰Egy erszény pénzt võn kezéhez; holdtöltére jõ haza.

²⁰Siya'y nagdala ng supot ng salapi; siya'y uuwi sa bahay sa kabilugan ng buwan.

²¹[És] elhiteté õt az õ mesterkedéseinek sokaságával, ajkainak hizelkedésével elragadá õt.

²¹Kaniyang pinasusuko siya ng karamihan ng kaniyang mga matamis na salita, hinihila niya siya ng katabilan ng kaniyang mga labi.

²²Utána megy; mint az ökör a vágóhídra, és mint a bolond, egyszer csak fenyítõ békóba;

²²Pagdaka ay sumusunod siya sa kaniya, gaya ng toro na naparoroon sa patayan, O gaya ng sa mga tanikala sa sawayan sa mangmang;

²³Mígnem átjárja a nyíl az õ máját. Miképen siet a madár a tõrre, és nem tudja, hogy az az õ élete ellen van.

²³Hanggang sa lagpasan ng isang palaso ang kaniyang atay; gaya ng ibong nagmamadali sa bitag, at hindi nakakaalam na yao'y sa kaniyang buhay.

²⁴Annakokáért most, fiaim, hallgassatok engem, és figyelmezzetek az én számnak beszédeire.

²⁴Ngayon nga, mga anak ko, dinggin ninyo ako, at makinig kayo ng mga salita ng aking bibig.

²⁵Ne hajoljon annak útaira a te elméd, és ne tévelyegj annak ösvényin.

²⁵Huwag humilig ang iyong puso sa kaniyang mga lakad, huwag kang lumiko sa kaniyang mga landas.

²⁶Mert sok sebesültet elejtett, és sokan vannak, a kik attól megölettek.

²⁶Sapagka't kaniyang inihiga ang maraming may sugat: Oo, lahat niyang pinatay ay isang makapangyarihang hukbo.

²⁷Sírba vívõ út az õ háza, a mely levisz a halálnak hajlékába.

²⁷Ang kaniyang bahay ay daang patungo sa Sheol. Pababa sa mga silid ng kamatayan.