1Zsoltár, ének szombat napra.
1Isang mabuting bagay ang magpapasalamat sa Panginoon, at umawit ng mga pagpuri sa iyong pangalan, Oh Kataastaasan:
2Jó dolog dicsérni az Urat, és éneket mondani a te nevednek, oh Felséges!
2Upang magpakilala ng iyong kagandahang-loob sa umaga, at ng iyong pagtatapat gabigabi.
3Hirdetni jó reggel a te kegyelmedet, és éjjelente a te hûséges voltodat.
3Na may panugtog na may sangpung kawad, at may salterio; na may dakilang tunog na alpa.
4Tíz húrú hegedûvel és lanttal, hárfán való zengedezéssel.
4Sapagka't ikaw, Panginoon, iyong pinasaya ako sa iyong gawa: ako'y magtatagumpay sa mga gawa ng iyong mga kamay.
5Mert megvidámítottál engem Uram a te cselekedeteddel, a te kezednek mûveiben örvendezem.
5Kay dakila ng iyong mga gawa, Oh Panginoon! Ang iyong mga pagiisip ay totoong malalim.
6Mely nagyok Uram a te mûveid, igen mélységesek a te gondolataid!
6Ang taong hangal ay hindi nakakaalam; ni nauunawa man ito ng mangmang.
7A balgatag ember nem tudja, a bolond pedig nem érti meg ezt:
7Pagka ang masama ay lumilitaw na parang damo, at pagka gumiginhawa ang lahat na manggagawa ng kasamaan; ay upang mangalipol sila magpakailan man:
8Hogy mikor felsarjaznak a gonoszok, mint a fû, és virágoznak mind a hamisság cselekedõk, mindörökké elveszszenek õk;
8Nguni't ikaw, Oh Panginoon, ay mataas magpakailan man.
9Te pedig Uram, magasságos vagy örökké!
9Sapagka't, narito, ang mga kaaway mo, Oh Panginoon, sapagka't, narito, ang mga kaaway mo'y malilipol; lahat ng mga manggagawa ng kasamaan ay mangangalat.
10Mert ímé, a te ellenségeid elvesznek, [és ]elszélednek mind a hamisság cselekedõk!
10Nguni't ang sungay ko'y iyong pinataas na parang sungay ng mailap na toro: ako'y napahiran ng bagong langis.
11De magasra növeszted az én szarvamat, mint az egyszarvúét; elárasztatom csillogó olajjal.
11Nakita naman ng aking mata ang nasa ko sa aking mga kaaway, narinig ng aking pakinig ang nasa ko sa mga manggagawa ng kasamaan na nagsisibangon laban sa akin.
12És legeltetem szememet az én ellenségeimen, és az ellenem támadó gonosztevõkön mulat majd a fülem.
12Ang matuwid ay giginhawa na parang puno ng palma. Siya'y tutubo na parang cedro sa Libano.
13Az igaz virágzik, mint a pálmafa, növekedik, mint a czédrus a Libánonon.
13Sila'y nangatatag sa bahay ng Panginoon; sila'y giginhawa sa mga looban ng aming Dios.
14Plánták [õk] az Úrnak házában; a mi Istenünknek tornáczaiban virágzanak.
14Sila'y mangagbubunga sa katandaan; sila'y mapupuspos ng katas at kasariwaan:
15Még a vén korban is gyümölcsöznek; kövérek és zöldellõk lesznek; [ (Psalms 92:16) Hogy hirdessék, hogy igazságos az Úr, az én kõsziklám, és hogy nincsen hamisság benne! ]
15Upang ipakilala na ang Panginoon ay matuwid; siya'y aking malaking bato, at walang kalikuan sa kaniya.