¹Lalu Zofar menjawab, "Hai Ayub, aku merasa tersinggung olehmu, kini aku ingin segera memberi jawabanku.

¹Tedaj odgovori Zofar Naamatec in reče:

²(20:1)

²Zato mi odgovarjajo misli moje in zaradi tega sem znotraj razburjen.

³Kata-katamu itu sungguh menghina, tetapi aku tahu bagaimana menjawabnya.

³Svarilo, sebi v sramoto, mi je poslušati! A duh moj po razsodnosti svoji mi odgovarja.

⁴Tetapi tahukah engkau bahwa dari zaman purba, sejak manusia mula-mula ditempatkan di dunia,

⁴Ne veš li tega, kar je od vekomaj, odkar je bil človek postavljen na zemljo:

⁵kegembiraan orang jahat hanya sebentar saja, dan kesenangan orang durhaka sekejap mata?

⁵da je zmagoslavje brezbožnih kratko in radost bogapozabnika le za trenotek?

⁶Walaupun kebesarannya sampai ke angkasa, sehingga kepalanya menyentuh mega,

⁶Najsi celó do neba stopa visokost njegova in glava njegova se dotika oblakov:

⁷namun ia akan lenyap selama-lamanya, menghilang dari dunia dengan cara yang terhina. Orang-orang yang pernah mengenal dia, akan bertanya, "Hai, ke mana perginya?"

⁷kakor blato njegovo pogine za vselej; kateri so ga videli, poreko: Kje je?

⁸Ia akan hilang seperti bayangan mimpi, lenyap seperti penglihatan di malam hari.

⁸Kakor sen odleti, in ne bodo ga našli, izgubi se kakor ponočna prikazen.

⁹Ia tak tampak lagi oleh mata; ia tak ada lagi di tempat tinggalnya.

⁹Oko ga je ugledalo, a ne bo ga videlo več, in nikdar več ga ne bo gledalo mesto njegovo.

¹⁰Yang dulu dicurinya dari orang tak punya harus diganti oleh anak-anaknya.

¹⁰Njegovi otroci bodo iskali prijaznosti ubogih in njih roke bodo povračale oškodovancem imetje njegovo.

¹¹Walaupun ia muda dan perkasa, tapi sebentar lagi ia menjadi debu belaka.

¹¹Kosti so mu bile polne mladostne moči, ta pa zdaj leži ž njim v prahu.

¹²Alangkah manis kejahatan dalam mulutnya! Rasanya sayang untuk segera menelannya; sebab itu disimpannya di bawah lidahnya, supaya lama ia menikmatinya.

¹²Čeprav mu je hudoba sladka v ustih in jo skriva pod jezikom svojim,

¹³(20:12)

¹³jo slastno goji in je noče pustiti, ampak jo zadržuje v grlu svojem:

¹⁴Tapi makanan itu berubah di dalam perut, menjadi racun pahit pembawa maut.

¹⁴vendar se izpremeni hrana v životu njegovem, kačji strup bode v notranjščini njegovi.

¹⁵Harta curian yang ditelannya, terpaksa dimuntahkannya; Allah mengeluarkannya dari dalam perutnya.

¹⁵Bogastvo je požrl, pa ga bo izbljuval, iz trebuha mu ga potegne Bog mogočni.

¹⁶Penjahat akan minum racun pembawa bencana, ia akan mati olehnya seperti digigit ular berbisa.

¹⁶Sesal je kačji strup: gadji jezik ga usmrti.

¹⁷Tak akan ia menikmati minyak zaitun yang berlimpah, ataupun susu dan madu yang bertumpah ruah.

¹⁷Ne bo gledal veselja svojega v potokih, v tekočih rekah medu in smetane.

¹⁸Segala labanya harus dikembalikannya; hasil usahanya tak akan dinikmatinya.

¹⁸Povrniti mora, kar je pridelal, ne sme tega uživati; primerno imetju, ki ga je pridobil, se ne more veseliti.

¹⁹Sebab ia menindas dan menterlantarkan orang yang tak punya; ia merampas rumah-rumah yang tidak dibangunnya.

¹⁹Kajti potrl je in zapustil ubožce, hiše si je siloma vzel, a ne bo jih dozidal.

²⁰Karena serakahnya tak mengenal batas, maka ia tak akan menjadi puas.

²⁰Kajti pokoja ni poznal v osrčju svojem, zato ne ohrani ničesar, kar mu je drago.

²¹Jika ia makan semuanya dihabiskan, sebab itu kemakmurannya tidak bertahan.

²¹Nič ni ušlo njegovi požrešnosti, zato ne bode trpežno blagostanje njegovo.

²²Ketika memuncak kemakmurannya, derita dan duka datang menimpanya.

²²Ko bode v obilni obilosti, ga zadene stiska, roka vsakega trpina pride nanj.

²³Ketika ia sibuk mengisi perutnya, Allah menjadi sangat murka dan menghukumnya.

²³Ko si bo hotel napolniti trebuh, Bog spusti nanj jeze svoje togoto, in deževala bo nanj, njemu v jed.

²⁴Jika ia lari menghindar dari pedang baja, ia akan dilukai panah tembaga.

²⁴Bežal bo pred železnim orožjem, a prestreli ga bronasti lok.

²⁵Ia kena panah, sehingga luka; ujung panah yang berkilat menembus tubuhnya, maka ketakutan meliputi hatinya.

²⁵Izdere pšico, in pride ven iz telesa njegovega, svetlo jeklo iz žolči njegove, strahote ga objamejo.

²⁶Hancurlah segala harta simpanannya; dia beserta seluruh keluarganya dimakan api yang tidak dinyalakan manusia.

²⁶Zgolj nesreča je prihranjena za vse zaklade njegove, požre ga ogenj, ki ga človek ne podpihava, požge, kar je preostalo v šatoru njegovem.

²⁷Langit menyingkapkan kejahatannya; bumi bangkit melawan dia.

²⁷Nebesa razkrijejo njegovo krivico, in zemlja se vzdigne zoper njega.

²⁸Segala kekayaannya akan musnah, karena luapan amarah Allah.

²⁸Dobiček hiše njegove se spravi vstran, povodenj ga odplavi v dan jeze Božje.To je človeku brezbožnemu delež od Boga in dediščina, prisojena mu od Boga mogočnega.

²⁹Itulah nasib orang yang durjana, nasib yang ditentukan Allah baginya."

²⁹To je človeku brezbožnemu delež od Boga in dediščina, prisojena mu od Boga mogočnega.