¹Lalu Zofar menjawab, "Hai Ayub, aku merasa tersinggung olehmu, kini aku ingin segera memberi jawabanku.

¹Nang magkagayo'y sumagot si Zophar na Naamathita, at nagsabi,

²(20:1)

²Kaya't nagbibigay sagot sa akin ang aking mga pagiisip, dahil nga sa aking pagmamadali na taglay ko.

³Kata-katamu itu sungguh menghina, tetapi aku tahu bagaimana menjawabnya.

³Aking narinig ang saway na inilalagay ako sa kahihiyan, at ang diwa ng aking pagkaunawa ay sumasagot sa akin.

⁴Tetapi tahukah engkau bahwa dari zaman purba, sejak manusia mula-mula ditempatkan di dunia,

⁴Hindi mo ba nalalaman ito ng una, mula nang ang tao'y malagay sa lupa,

⁵kegembiraan orang jahat hanya sebentar saja, dan kesenangan orang durhaka sekejap mata?

⁵Na ang pagtatagumpay ng masama ay maikli, at ang kagalakan ng di banal ay sandali lamang?

⁶Walaupun kebesarannya sampai ke angkasa, sehingga kepalanya menyentuh mega,

⁶Bagaman ang kaniyang karilagan ay napaiilanglang hanggang sa langit, at ang kaniyang ulo ay umaabot hanggang sa mga alapaap;

⁷namun ia akan lenyap selama-lamanya, menghilang dari dunia dengan cara yang terhina. Orang-orang yang pernah mengenal dia, akan bertanya, "Hai, ke mana perginya?"

⁷Gayon may matutunaw siya magpakailan man, na gaya ng kaniyang sariling dumi: silang nangakakita sa kaniya ay mangagsasabi: Nasaan siya?

⁸Ia akan hilang seperti bayangan mimpi, lenyap seperti penglihatan di malam hari.

⁸Siya'y mawawala na gaya ng panaginip, at hindi masusumpungan. Oo, siya'y mawawala na parang pangitain sa gabi.

⁹Ia tak tampak lagi oleh mata; ia tak ada lagi di tempat tinggalnya.

⁹Ang mata na nakakita sa kaniya ay hindi na siya makikita pa; ni mamamalas pa man siya sa kaniyang pook.

¹⁰Yang dulu dicurinya dari orang tak punya harus diganti oleh anak-anaknya.

¹⁰Hahanapin ng kaniyang mga anak ang lingap ng dukha, at ang kaniyang mga kamay ay magsasauli ng kaniyang kayamanan.

¹¹Walaupun ia muda dan perkasa, tapi sebentar lagi ia menjadi debu belaka.

¹¹Ang kaniyang mga buto ay puspos ng kaniyang kabataan, nguni't hihiga na kasama niya sa alabok.

¹²Alangkah manis kejahatan dalam mulutnya! Rasanya sayang untuk segera menelannya; sebab itu disimpannya di bawah lidahnya, supaya lama ia menikmatinya.

¹²Bagaman ang kasamaan ay masarap sa kaniyang bibig, bagaman kaniyang itago sa ilalim ng kaniyang dila;

¹³(20:12)

¹³Bagaman kaniyang patawarin, at hindi niya ito babayaan, kundi ingatan pa sa loob ng kaniyang bibig;

¹⁴Tapi makanan itu berubah di dalam perut, menjadi racun pahit pembawa maut.

¹⁴Gayon ma'y ang kaniyang pagkain ay nabago na sa kaniyang tiyan, siyang kamandag ng mga ahas sa loob niya.

¹⁵Harta curian yang ditelannya, terpaksa dimuntahkannya; Allah mengeluarkannya dari dalam perutnya.

¹⁵Siya'y sumakmal ng mga kayamanan, at kaniyang mga isusuka uli: mga aalisin uli ng Dios sa kaniyang tiyan.

¹⁶Penjahat akan minum racun pembawa bencana, ia akan mati olehnya seperti digigit ular berbisa.

¹⁶Kaniyang hihititin ang kamandag ng mga ahas; papatayin siya ng dila ng ulupong.

¹⁷Tak akan ia menikmati minyak zaitun yang berlimpah, ataupun susu dan madu yang bertumpah ruah.

¹⁷Hindi niya matitingnan ang mga ilog, ang umaagos na mga bukal ng pulot at mantekilya.

¹⁸Segala labanya harus dikembalikannya; hasil usahanya tak akan dinikmatinya.

¹⁸Na kaniyang isasauli ang kaniyang pinagpagalan, at hindi lalamunin; ayon sa pag-aari na kaniyang tinangkilik, hindi siya magagalak.

¹⁹Sebab ia menindas dan menterlantarkan orang yang tak punya; ia merampas rumah-rumah yang tidak dibangunnya.

¹⁹Sapagka't kaniyang pinighati at pinabayaan ang dukha; kaniyang kinuhang marahas ang isang bahay; at hindi niya itatayo.

²⁰Karena serakahnya tak mengenal batas, maka ia tak akan menjadi puas.

²⁰Sapagka't hindi siya nakakilala ng katiwasayan sa loob niya, hindi siya makapagliligtas ng anoman sa kaniyang kinaluluguran.

²¹Jika ia makan semuanya dihabiskan, sebab itu kemakmurannya tidak bertahan.

²¹Walang bagay na naiwan na hindi niya sinakmal; kaya't ang kaniyang kaginhawahan ay hindi mananatili.

²²Ketika memuncak kemakmurannya, derita dan duka datang menimpanya.

²²Sa lubos niyang kasaganaan ay magigipit siya; ang kamay ng bawa't nasa karalitaan ay darating sa kaniya.

²³Ketika ia sibuk mengisi perutnya, Allah menjadi sangat murka dan menghukumnya.

²³Pagka kaniyang bubusugin ang kaniyang tiyan, ihuhulog ng Dios ang kaniyang mabangis na poot sa kaniya. At ibubugso sa kaniya samantalang siya'y kumakain.

²⁴Jika ia lari menghindar dari pedang baja, ia akan dilukai panah tembaga.

²⁴Kaniyang tatakasan ang sandatang bakal, at ang busog na tanso ay hihilagpos sa kaniya.

²⁵Ia kena panah, sehingga luka; ujung panah yang berkilat menembus tubuhnya, maka ketakutan meliputi hatinya.

²⁵Binubunot niya ang pana, at lumalabas sa kaniyang katawan: Oo, ang makintab na talim ay lumalabas mula sa kaniyang apdo; mga kakilabutan ang sumasa kaniya.

²⁶Hancurlah segala harta simpanannya; dia beserta seluruh keluarganya dimakan api yang tidak dinyalakan manusia.

²⁶Lahat na kadiliman ay nalalagay na mga pinakakayamanan niya; isang apoy na hindi hinipan ng tao ay susupok sa kaniya: susupukin niyaon ang naiwan sa kaniyang tolda.

²⁷Langit menyingkapkan kejahatannya; bumi bangkit melawan dia.

²⁷Ihahayag ng mga langit ang kaniyang kasamaan, at ang lupa ay babangon laban sa kaniya.

²⁸Segala kekayaannya akan musnah, karena luapan amarah Allah.

²⁸Ang pakinabang ng kaniyang bahay ay yayaon, ang kaniyang mga pag-aari ay huhuho sa kaarawan ng kaniyang kapootan.

²⁹Itulah nasib orang yang durjana, nasib yang ditentukan Allah baginya."

²⁹Ito ang bahagi ng masamang tao mula sa Dios, at ang manang takda sa kaniya ng Dios.