1Lalu berkatalah Bildad, "Berapa lama lagi kaubicara begitu? Kata-katamu seperti angin yang menderu.
1Şuahlı Bildat şöyle yanıtladı:
2(8:1)
2‹‹Ne zamana dek böyle konuşacaksın?Sözlerin sert rüzgar gibi.
3Allah tidak pernah membengkokkan keadilan; tidak pernah gagal menegakkan kebenaran.
3Tanrı adaleti saptırır mı,Her Şeye Gücü Yeten doğru olanı çarpıtır mı?
4Mungkin anak-anakmu berdosa terhadap Dia, maka sepantasnyalah mereka dihukum oleh-Nya.
4Oğulların ona karşı günah işlediyse,İsyanlarının cezasını vermiştir.
5Tetapi jika kepada-Nya engkau bernaung, meminta belas kasihan dan memohon ampun,
5Ama sen gayretle Tanrıyı arar,Her Şeye Gücü Yetene yalvarırsan,
6jika hatimu jujur, tanpa cela, Allah akan menolongmu dengan segera; dan sebagai imbalan, rumah tanggamu akan dipulihkan.
6Temiz ve doğruysan,O şimdi bile senin için kolları sıvayıpSeni hak ettiğin yere geri getirecektir.
7Kekayaanmu yang hilang itu tidak berarti dibandingkan dengan apa yang kaudapat nanti.
7Başlangıcın küçük olsa da,Sonun büyük olacak.
8Orang arif di zaman dahulu hendaknya kauperhatikan, dan kaurenungkan pengalaman para nenek moyang.
8‹‹Lütfen, önceki kuşaklara sor,Atalarının neler öğrendiğini iyice araştır.
9Hidup kita pendek, kita tak tahu apa-apa; hari-hari kita seperti bayangan belaka.
9Çünkü biz daha dün doğduk, bir şey bilmeyiz,Yeryüzündeki günlerimiz sadece bir gölge.
10Dengarkan perkataan orang arif itu dahulu, mereka memberi pelajaran ini kepadamu,
10Onlar sana anlatıp öğretmeyecek,İçlerindeki sözleri dile getirmeyecek mi?
11'Di tempat berair saja tumbuh gelagah; pandan hanya terdapat di tanah bencah.
11‹‹Bataklık olmayan yerde kamış biter mi?Susuz yerde saz büyür mü?
12Jika airnya kering, gelagah itu merana, lebih cepat daripada tumbuhan lainnya. Padahal masih segar dan belum saatnya, ia dipotong dan diambil manfaatnya.
12Henüz yeşilken, kesilmeden,Otlardan önce kururlar.
13Begitulah orang yang tidak bertuhan. Ia lupa pada Allah, maka hilanglah harapan.
13Tanrıyı unutan herkesin sonu böyledir,Tanrısız insanın umudu böyle yok olur.
14Seutas benang yang lembut menjadi andalannya; sarang laba-laba menjadi kepercayaannya.
14Onun güvendiği şey kırılır,Dayanağı ise bir örümcek ağıdır.
15Kuatkah sarang itu jika dijadikan sandaran? Tahankah benang itu jika dijadikan pegangan?'
15Örümcek ağına yaslanır, ama ağ çöker,Ona tutunur, ama ağ taşımaz.
16Seperti ilalang, segarlah orang yang tidak bertuhan; jika disinari surya, ia tumbuh subur dan memenuhi taman.
16Tanrısızlar güneşte iyi sulanmış bitkiyi andırır,Dalları bahçenin üzerinden aşar;
17Akarnya membelit batu-batu di tanah; melilit kuat, ia tak mudah goyah.
17Kökleri taş yığınına sarılır,Çakılların arasında yer aranır.
18Tetapi, coba, cabutlah sekarang ilalang itu, maka seolah-olah tak pernah ia ada di situ.
18Ama yerinden sökülürse,Yeri, ‹Seni hiç görmedim› diyerek onu yadsır.
19Ya, kesenangan orang jahat cuma itu saja; orang lain datang dan menggantikan dia.
19İşte sevinci böyle son bulur,Yerinde başka bitkiler biter.
20Tapi Allah tak pernah meninggalkan orang setia, dan tak pernah pula Ia menolong orang durhaka.
20‹‹Tanrı kusursuz insanı reddetmez,Kötülük edenlerin elinden tutmaz.
21Mulutmu akan dibuat-Nya tertawa, bibirmu akan bersorak-sorak ria.
21O senin ağzını yine gülüşle,Dudaklarını sevinç haykırışıyla dolduracaktır.
22Pembencimu akan malu dan merasa rendah, dan rumah penjahat akan dirusak hingga musnah."
22Düşmanlarını utanç kaplayacak,Kötülerin çadırı yok olacaktır.››