1Tapi Ayub menjawab, "Memang, aku tahu, kata-katamu itu tak salah. Tapi, mana mungkin manusia berperkara melawan Allah dan mengalahkan-Nya?
1Eyüp şöyle yanıtladı:
2(9:1)
2‹‹Biliyorum, gerçekten öyledir,Ama Tanrının önünde insan nasıl haklı çıkabilir?
3Dari seribu pertanyaan yang diajukan Allah, satu pun tak dapat dijawab oleh manusia.
3Biri Onunla tartışmak istese,Binde bir bile Ona yanıt veremez.
4Allah itu sangat arif dan berkuasa; siapa dapat tahan melawan Dia?
4Onun bilgisi derin, gücü eşsizdir,Kim Ona direndi de ayakta kaldı?
5Allah memindahkan gunung tanpa diketahui orang, lalu menjungkirbalikkannya dengan murka dan berang.
5O dağları yerinden oynatır da,Dağlar farkına varmaz,Öfkeyle altüst eder onları.
6Allah membuat gempa sampai bumi berguncang, dan tiang penyangga dunia bergoyang-goyang,
6Dünyayı yerinden oynatır,Direklerini titretir.
7Allah dapat melarang matahari terbit di waktu pagi, dan mencegah bintang-bintang bersinar di malam hari.
7Güneşe buyruk verir, doğmaz güneş,Yıldızları mühürler.
8Dibentangkan-Nya angkasa tanpa bantuan; diinjak-injak-Nya punggung naga lautan.
8Odur tek başına gökleri geren,Denizin dalgaları üzerinde yürüyen.
9Dipasang-Nya gugusan bintang selatan di cakrawala, juga bintang Biduk, bintang Belantik dan bintang Kartika.
9Büyük Ayıyı, Oryonu, Ülkeri,Güney takımyıldızlarını yaratan Odur.
10Tak dapat kita memahami segala karya-Nya, tak sanggup kita menghitung mujizat-mujizat-Nya.
10Anlayamadığımız büyük işler,Sayısız şaşılası işler yapan Odur.
11Ia lewat di mukaku, tapi tidak tampak olehku; Ia lalu disampingku, tapi tidak nyata bagiku.
11İşte, yanımdan geçer, Onu göremem,Geçip gider, farkına bile varmam.
12Jika Ia merampas, siapa berani melarang-Nya? atau berani bertanya pada-Nya, 'Hai, Kau sedang apa?'
12Evet, O avını kaparsa, kim Onu durdurabilir?Kim Ona, ‹Ne yapıyorsun› diyebilir?
13Allah tidak menahan marah dan panas hati-Nya; para pembantu Rahab pun takluk kepada-Nya.
13Tanrı öfkesini dizginlemez,Rahavın yardımcıları bileOnun ayağına kapanır. güçlerini simgeleyen bir deniz canavarı.
14Jadi, bagaimana aku dapat membantah Dia? Dengan kata-kata apa aku akan menjawab-Nya?
14‹‹Nerde kaldı ki, ben Ona yanıt vereyim,Onunla tartışmak için söz bulayım?
15Walaupun aku tidak bersalah, apa dayaku, kecuali mohon belas kasihan dari Allah hakimku?
15Haklı olsam da Ona yanıt veremez,Merhamet etmesi için yargıcıma yalvarırdım ancak.
16Seandainya Ia menjawab bila aku berseru, aku ragu, benarkah Ia sudi mendengar suaraku?
16Onu çağırsam, O da bana yanıt verseydi,Yine de inanmazdım sesime kulak verdiğine.
17Dia meremukkan aku dalam angin topan, dan menambah deritaku tanpa alasan.
17O beni kasırgayla eziyor,Nedensiz yaralarımı çoğaltıyor.
18Tak dibiarkan-Nya aku menghela napas barang sesaat; bahkan dilimpahi-Nya aku dengan kepahitan yang hebat.
18Soluk almama izin vermiyor,Ancak beni acıya doyuruyor.
19Haruskah aku adu tenaga dengan Dia? Tetapi lihat, betapa hebat kekuatan-Nya! Seandainya terhadap Dia aku mengajukan gugatan, siapa berani memanggil-Nya ke pengadilan?
19Sorun güç sorunuysa, O güçlüdür!Adalet sorunuysa, kim Onu mahkemeye çağırabilir?
20Aku setia dan tak berbuat dosa, tetapi mulutku seakan berkata sebaliknya; setiap kata yang dibentuk bibirku, seolah-olah mempersalahkan diriku.
20Suçsuz olsam ağzım beni suçlar,Kusursuz olsam beni suçlu çıkarır.
21Aku tak bersalah, tapi aku tak perduli. Aku jemu hidup. Bagiku tak ada yang penting lagi; yang bersalah dan yang benar, sama saja nasibnya: Allah akan membinasakan kedua-duanya.
21‹‹Kusursuz olsam da kendime aldırdığım yok,Yaşamımı hor görüyorum.
22(9:21)
22Hepsi bir, bu yüzden diyorum ki,‹O suçluyu da suçsuzu da yok ediyor.›
23Bila orang yang tak bersalah mati tiba-tiba, Allah hanya tertawa saja.
23Kırbaç ansızın ölüm saçınca,O suçsuzların sıkıntısıyla eğlenir.
24Bumi diserahkan Allah kepada pendurhaka, dan hakim-hakim telah dibuat-Nya buta semua. Allah melakukan semua ini, kalau bukan Dia, siapa lagi?
24Dünya kötülerin eline verilmiş,Yargıçların gözünü kapayan Odur.O değilse, kimdir?
25Hari-hariku berlalu dengan kencang, lalu menghilang tanpa merasa senang.
25‹‹Günlerim koşucudan çabuk,İyilik görmeden geçmekte.
26Seperti perahu laju, hidupku lewat dengan segera, secepat burung elang menukik, menyambar mangsanya.
26Kamış sandal gibi kayıp gidiyor,Avının üstüne süzülen kartal gibi.
27Jika aku mau tersenyum dan tertawa gembira, jika kucoba melupakan segala derita, maka dukaku datang kembali, memburu aku; sebab kutahu, Allah tetap mempersalahkan aku.
27‹Acılarımı unutayım,Üzgün çehremi değiştirip gülümseyeyim› desem,
28(9:27)
28Bütün dertlerimden yılarım,Çünkü beni suçsuz saymayacağını biliyorum.
29Nah, jika begitu, peduli apa aku?
29Madem suçlanacağım,Neden boş yere uğraşayım?
30Tak ada sabun yang dapat menghilangkan dosaku!
30Sabun otuyla yıkansam,Ellerimi kül suyuyla temizlesem,
31Allah membenamkan aku dalam kotoran, sampai pakaianku pun menganggap aku menjijikkan.
31Beni yine pisliğe batırırsın,Giysilerim bile benden tiksinir.
32Seandainya Allah itu manusia, aku akan dapat menjawab Dia; lalu kami akan menghadap ke pengadilan untuk menyelesaikan segala pertengkaran.
32O benim gibi bir insan değil ki,Ona yanıt vereyim,Birlikte mahkemeye gideyim.
33Tapi di antara kami tak ada jaksa yang dapat mengadili kami berdua.
33Keşke aramızda bir hakem olsa da,Elini ikimizin üstüne koysa!
34Semoga Allah berhenti menghukum aku dan menjauhkan kedahsyatan-Nya daripadaku!
34Tanrı sopasını üzerimden kaldırsın,Dehşeti beni yıldırmasın.
35Aku tidak takut kepada-Nya dan akan bicara kini, sebab aku mengenal hatiku sendiri.
35O zaman konuşur, O'ndan korkmazdım,Ama bu durumda bir şey yapamam.