¹Nú bar svo til einn dag, að synir Guðs komu til þess að ganga fyrir Drottin, og kom Satan og meðal þeirra.

¹約伯第二次受試煉又有一天，　神的眾子都來侍立在耶和華面前，撒但也來到他們中間，侍立在耶和華面前。

²Mælti þá Drottinn til Satans: ,,Hvaðan kemur þú?`` Og Satan svaraði Drottni og sagði: ,,Ég hefi verið að reika um jörðina og arka fram og aftur um hana.``

²耶和華問撒但：“你從哪裡來？”撒但回答說：“我在地上徘徊，走來走去。”

³Og Drottinn mælti til Satans: ,,Veittir þú athygli þjóni mínum Job? því að enginn er hans líki á jörðu, maður ráðvandur og réttlátur, guðhræddur og grandvar. Og enn þá er hann staðfastur í ráðvendni sinni, og þó hefir þú egnt mig gegn honum til að vinna honum tjón án saka.``

³耶和華問撒但：“你有沒有注意到我的僕人約伯？世上再也沒有一個人像他那樣完全、正直，敬畏　神，遠離罪惡。雖然你挑撥我與他作對，無緣無故使他傾家蕩產，他還是堅守自己的純全。”

⁴Og Satan svaraði Drottni og sagði: ,,Nær er skinnið en skyrtan, og fyrir líf sitt gefur maðurinn allt sem hann á.

⁴撒但回答耶和華說：“人以皮換皮，寧可付出他所有的一切去保命。

⁵En rétt þú út hönd þína og snert þú bein hans og hold, og þá mun hann formæla þér upp í opið geðið.``

⁵只要你伸手傷害他的骨和肉，他一定當面褻瀆你。”

⁶Þá mælti Drottinn til Satans: ,,Sjá, veri hann á þínu valdi, en þyrma skalt þú lífi hans.``

⁶耶和華對撒但說：“好吧，他在你手中，不過，要留存他的命。”

⁷Þá gekk Satan burt frá augliti Drottins og sló Job illkynjuðum kaunum frá hvirfli til ilja.

⁷於是撒但從耶和華面前退去，擊打約伯，使他從腳掌到頭頂都生了毒瘡。

⁸Og Job tók sér leirbrot til að skafa sig með, þar sem hann sat í öskunni.

⁸約伯坐在灰燼中，拿瓦片刮自己。

⁹Þá sagði kona hans við hann: ,,Heldur þú enn fast við ráðvendni þína? Formæltu Guði og farðu að deyja!``

⁹他妻子對他說：“難道你還要堅守自己的純全嗎？你不如放棄　神，死掉算了。”

¹⁰En hann sagði við hana: ,,Þú talar svo sem heimskar konur tala. Fyrst vér höfum þegið hið góða af Guði, ættum vér þá ekki einnig að taka hinu vonda?`` Í öllu þessu syndgaði Job ekki með vörum sínum.

¹⁰可是約伯對她說：“你說話像個愚妄的女人。難道我們從　神得福，也不應當受禍嗎？”在這一切事上，約伯並沒有用口犯罪。

¹¹Þegar vinir Jobs þrír fréttu, að öll þessi ógæfa væri yfir hann komin, þá komu þeir hver frá sínum stað, þeir Elífas Temaníti, Bildad Súíti og Sófar Naamíti, og töluðu sig saman um að fara og votta honum samhryggð sína og hugga hann.

¹¹三友的慰問約伯的三個朋友，提幔人以利法、書亞人比勒達、拿瑪人瑣法，聽到這一切降在他身上的災禍，就各從自己的地方出發，相約而來對他表同情，安慰他。

¹²En er þeir hófu upp augu sín álengdar, þekktu þeir hann ekki. Tóku þeir þá að gráta hástöfum, rifu skikkjur sínar og jusu mold yfir höfuð sér hátt í loft upp.Og þannig sátu þeir hjá honum á jörðu sjö daga og sjö nætur, og enginn þeirra yrti á hann, því að þeir sáu, hversu mikil kvöl hans var.

¹²他們從遠處舉目觀望，竟認不出他來，就放聲大哭，各自撕裂外袍，向天揚起塵土，落在自己頭上。

¹³Og þannig sátu þeir hjá honum á jörðu sjö daga og sjö nætur, og enginn þeirra yrti á hann, því að þeir sáu, hversu mikil kvöl hans var.

¹³他們就七天七夜與他一起坐在地上，沒有人向他說一句話，因為他們看出他極其痛苦。