¹Nú bar svo til einn dag, að synir Guðs komu til þess að ganga fyrir Drottin, og kom Satan og meðal þeirra.

¹约伯第二次受试炼

²Mælti þá Drottinn til Satans: ,,Hvaðan kemur þú?`` Og Satan svaraði Drottni og sagði: ,,Ég hefi verið að reika um jörðina og arka fram og aftur um hana.``

²耶和华问撒但：“你从哪里来？”撒但回答说：“我在地上徘徊，走来走去。”

³Og Drottinn mælti til Satans: ,,Veittir þú athygli þjóni mínum Job? því að enginn er hans líki á jörðu, maður ráðvandur og réttlátur, guðhræddur og grandvar. Og enn þá er hann staðfastur í ráðvendni sinni, og þó hefir þú egnt mig gegn honum til að vinna honum tjón án saka.``

³耶和华问撒但：“你有没有注意到我的仆人约伯？世上再也没有一个人像他那样完全、正直，敬畏　神，远离罪恶。虽然你挑拨我与他作对，无缘无故使他倾家荡产，他还是坚守自己的纯全。”

⁴Og Satan svaraði Drottni og sagði: ,,Nær er skinnið en skyrtan, og fyrir líf sitt gefur maðurinn allt sem hann á.

⁴撒但回答耶和华说：“人以皮换皮，宁可付出他所有的一切去保命。

⁵En rétt þú út hönd þína og snert þú bein hans og hold, og þá mun hann formæla þér upp í opið geðið.``

⁵只要你伸手伤害他的骨和肉，他一定当面亵渎你。”

⁶Þá mælti Drottinn til Satans: ,,Sjá, veri hann á þínu valdi, en þyrma skalt þú lífi hans.``

⁶耶和华对撒但说：“好吧，他在你手中，不过，要留存他的命。”

⁷Þá gekk Satan burt frá augliti Drottins og sló Job illkynjuðum kaunum frá hvirfli til ilja.

⁷于是撒但从耶和华面前退去，击打约伯，使他从脚掌到头顶都生了毒疮。

⁸Og Job tók sér leirbrot til að skafa sig með, þar sem hann sat í öskunni.

⁸约伯坐在灰烬中，拿瓦片刮自己。

⁹Þá sagði kona hans við hann: ,,Heldur þú enn fast við ráðvendni þína? Formæltu Guði og farðu að deyja!``

⁹他妻子对他说：“难道你还要坚守自己的纯全吗？你不如放弃　神，死掉算了。”

¹⁰En hann sagði við hana: ,,Þú talar svo sem heimskar konur tala. Fyrst vér höfum þegið hið góða af Guði, ættum vér þá ekki einnig að taka hinu vonda?`` Í öllu þessu syndgaði Job ekki með vörum sínum.

¹⁰可是约伯对她说：“你说话像个愚妄的女人。难道我们从　神得福，也不应当受祸吗？”在这一切事上，约伯并没有用口犯罪。

¹¹Þegar vinir Jobs þrír fréttu, að öll þessi ógæfa væri yfir hann komin, þá komu þeir hver frá sínum stað, þeir Elífas Temaníti, Bildad Súíti og Sófar Naamíti, og töluðu sig saman um að fara og votta honum samhryggð sína og hugga hann.

¹¹三友的慰问约伯的三个朋友，提幔人以利法、书亚人比勒达、拿玛人琐法，听到这一切降在他身上的灾祸，就各从自己的地方出发，相约而来对他表同情，安慰他。

¹²En er þeir hófu upp augu sín álengdar, þekktu þeir hann ekki. Tóku þeir þá að gráta hástöfum, rifu skikkjur sínar og jusu mold yfir höfuð sér hátt í loft upp.Og þannig sátu þeir hjá honum á jörðu sjö daga og sjö nætur, og enginn þeirra yrti á hann, því að þeir sáu, hversu mikil kvöl hans var.

¹²他们从远处举目观望，竟认不出他来，就放声大哭，各自撕裂外袍，向天扬起尘土，落在自己头上。

¹³Og þannig sátu þeir hjá honum á jörðu sjö daga og sjö nætur, og enginn þeirra yrti á hann, því að þeir sáu, hversu mikil kvöl hans var.

¹³他们就七天七夜与他一起坐在地上，没有人向他说一句话，因为他们看出他极其痛苦。