¹Þá svaraði Elífas frá Teman og sagði:

¹Toen antwoordde Elifaz, de Themaniet, en zeide:

²Vinnur maðurinn Guði gagn? Nei, sjálfum sér vinnur vitur maður gagn.

²Zal ook een man Gode voordelig zijn? Maar voor zichzelven zal de verstandige voordelig zijn.

³Er það ábati fyrir hinn Almáttka, að þú ert réttlátur, eða ávinningur, að þú lifir grandvöru lífi?

³Is het voor den Almachtige nuttigheid, dat gij rechtvaardig zijt; of gewin, dat gij uw wegen volmaakt?

⁴Er það vegna guðsótta þíns, að hann refsar þér, að hann dregur þig fyrir dóm?

⁴Is het om uw vreze, dat Hij u bestraft, dat Hij met u in het gericht komt?

⁵Er ekki vonska þín mikil og misgjörðir þínar óþrjótandi?

⁵Is niet uw boosheid groot, en uwer ongerechtigheden geen einde?

⁶Því að þú tókst veð af bræðrum þínum að ástæðulausu og færðir fáklædda menn úr flíkum þeirra.

⁶Want gij hebt uw broederen zonder oorzaak pand afgenomen, en de klederen der naakten hebt gij uitgetogen.

⁷Þú gafst ekki hinum örmagna vatn að drekka, og hinum hungraða synjaðir þú brauðs.

⁷Den moede hebt gij geen water te drinken gegeven, en van den hongerige hebt gij het brood onthouden.

⁸En hinn voldugi átti landið, og virðingarmaðurinn bjó í því.

⁸Maar was er een man van geweld, voor dien was het land, en een aanzienlijk persoon woonde daarin.

⁹Ekkjur lést þú fara burt tómhentar, og armleggir munaðarleysingjanna voru brotnir sundur.

⁹De weduwen hebt gij ledig weggezonden, en de armen der wezen zijn verbrijzeld.

¹⁰Fyrir því eru snörur allt í kringum þig, og fyrir því skelfir ótti þig skyndilega!

¹⁰Daarom zijn strikken rondom u, en vervaardheid heeft u haastelijk beroerd.

¹¹Eða sér þú ekki myrkrið og vatnaflauminn, sem hylur þig?

¹¹Of gij ziet de duisternis niet, en des water overvloed bedekt u.

¹²Er ekki Guð himinhár? og lít þú á hvirfil stjarnanna, hve hátt þær gnæfa!

¹²Is niet God in de hoogte der hemelen? Zie toch het opperste der sterren aan, dat zij verheven zijn.

¹³Og þú segir: ,,Hvað veit Guð? Getur hann dæmt gegnum skýsortann?

¹³Daarom zegt gij: Wat weet er God van? Zal Hij door de donkerheid oordelen?

¹⁴Skýin skyggja á hann, svo að hann sér ekki, og hann gengur á himinhvelfingunni.``

¹⁴De wolken zijn Hem een verberging, dat Hij niet ziet; en Hij bewandelt den omgang der hemelen.

¹⁵Ætlar þú að halda fortíðar leið, þá er ranglátir menn hafa farið?

¹⁵Hebt gij het pad der eeuw waargenomen, dat de ongerechtige lieden betreden hebben?

¹⁶Þeir er kippt var burt fyrir tímann og grundvöllur þeirra skolaðist burt sem straumur,

¹⁶Die rimpelachtig gemaakt zijn, als het de tijd niet was; een vloed is over hun grond uitgestort;

¹⁷þeir er sögðu við Guð: ,,Vík frá oss! og hvað gæti hinn Almáttki gjört fyrir oss?``

¹⁷Die zeiden tot God: Wijk van ons! En wat had de Almachtige hun gedaan?

¹⁸og það þó hann fyllti hús þeirra blessun. _ Hugarfar óguðlegra sé fjarri mér!

¹⁸Hij had immers hun huizen met goed gevuld; daarom is de raad der goddelozen verre van mij.

¹⁹Hinir réttlátu sjá það og gleðjast, og hinn saklausi gjörir gys að þeim:

¹⁹De rechtvaardigen zagen het, en waren blijde, en de onschuldige bespotte hen;

²⁰,,Vissulega er andstæðingur vor að engu orðinn, og eldurinn hefir eytt leifum þeirra.``

²⁰Dewijl onze stand niet verdelgd is, maar het vuur hun overblijfsel verteerd heeft.

²¹Vingast þú við Guð, þá muntu vera í friði, við það mun blessun yfir þig koma.

²¹Gewen u toch aan Hem, en heb vrede; daardoor zal u het goede overkomen.

²²Tak á móti kenning af munni hans, og fest þér orð hans í hjarta.

²²Ontvang toch de wet uit Zijn mond, en leg Zijn redenen in uw hart.

²³Ef þú snýr þér til hins Almáttka, auðmýkir þig, ef þú rekur ranglætið langt burt frá tjaldi þínu _

²³Zo gij u bekeert tot den Almachtige, gij zult gebouwd worden; doe het onrecht verre van uw tenten.

²⁴já, varpaðu gullinu í duftið og skíragullinu ofan í lækjamölina! _

²⁴Dan zult gij het goud op het stof leggen, en het goud van Ofir bij den rotssteen der beken;

²⁵þá skal hinn Almáttki vera gull þitt, vera þér hið skærasta silfur.

²⁵Ja, de Almachtige zal uw overvloedig goud zijn, en uw krachtig zilver zijn;

²⁶Já, þá munt þú hafa yndi af hinum Almáttka og lyfta augliti þínu til Guðs.

²⁶Want dan zult gij u over den Almachtige verlustigen, en gij zult tot God uw aangezicht opheffen.

²⁷Biðjir þú til hans, bænheyrir hann þig, og heit þín munt þú greiða.

²⁷Gij zult tot Hem ernstiglijk bidden, en Hij zal u verhoren; en gij zult uw geloften betalen.

²⁸Og áformir þú eitthvað, mun þér heppnast það, og birta skína yfir vegu þína.

²⁸Als gij een zaak besluit, zo zal zij u bestendig zijn; en op uw wegen zal het licht schijnen.

²⁹Þegar þeir liggja niður á við, þá kallar þú ,,Upp á við!`` og hinum auðmjúka hjálpar hann.Hann bjargar jafnvel þeim, sem ekki er saklaus, já, hann bjargast fyrir hreinleik handa þinna.

²⁹Als men iemand vernederen zal, en gij zeggen zult: Het zij verhoging; dan zal God den nederige van ogen behouden.

³⁰Hann bjargar jafnvel þeim, sem ekki er saklaus, já, hann bjargast fyrir hreinleik handa þinna.

³⁰Ja, Hij zal dien bevrijden, die niet onschuldig is, want hij wordt bevrijd door de zuiverheid uwer handen.