1Drottinn Guð lét þessa sýn bera fyrir mig: Það voru komnar engisprettulirfur, þá er háin tók til að spretta eftir konungsslátt.
1Herra Jumala näytti minulle tämän näyn: Hän loi heinäsirkkoja juuri kun niityille oli nousemassa uutta ruohoa kuninkaan niittojen jäljiltä.
2En er þær höfðu gjöretið grasið af jörðinni, sagði ég: ,,Drottinn Guð, æ fyrirgef! Hversu má Jakob standast? Hann er svo vesall!``
2Kun heinäsirkat olivat syöneet maan lähes paljaaksi, minä sanoin: "Herra, Jumala, anna anteeksi! Kuinka Jaakobin suku voi kestää tämän, sehän on niin vähälukuinen."
3Þá iðraði Drottin þessa. ,,Það skal ekki verða!`` sagði Drottinn.
3Silloin Herra katui ja sanoi: "Tämä ei tapahdu."
4Drottinn Guð lét þessa sýn bera fyrir mig: Drottinn Guð kom til þess að hegna með eldi, og hann svalg hið mikla djúp og eyddi landið.
4Herra Jumala näytti minulle tämän näyn: Hän kutsui tulen panemaan toimeen tuomion. Tuli nieli syvyyden vedet ja uhkasi niellä myös viljelysmaan.
5Þá sagði ég: ,,Æ, Drottinn Guð, lát af! Hversu má Jakob standast? Hann er svo vesall!``
5Silloin minä sanoin: "Herra, Jumala, lakkaa jo! Kuinka Jaakobin suku voi kestää tämän, sehän on niin vähälukuinen."
6Þá iðraði Drottin þessa. ,,Þetta skal ekki heldur verða!`` sagði Drottinn.
6Niin Herra katui ja sanoi: "Tämäkään ei tapahdu."
7Hann lét þessa sýn bera fyrir mig: Sjá, Drottinn stóð uppi á lóðréttum múrvegg og hélt á lóði.
7Herra Jumala näytti minulle tämän näyn: Hän seisoi muurin harjalla luotilanka kädessään.
8Og Drottinn sagði við mig: ,,Hvað sér þú, Amos?`` Ég svaraði: ,,Lóð.`` Þá sagði Drottinn: ,,Sjá, ég mun lóð nota mitt á meðal lýðs míns Ísraels, ég vil eigi lengur umbera hann.
8Herra sanoi minulle: "Mitä näet, Aamos?" Minä vastasin: "Luotilangan." Hän sanoi: "Katso, minä tutkin luotilangalla kansani Israelin enkä enää kulje armahtaen sen ohitse."
9Hæðir Ísaks skulu í eyði lagðar verða og helgidómar Ísraels eyddir verða, og ég vil rísa gegn Jeróbóams ætt með reiddu sverði.``
9-- Iisakin uhrikukkulat hävitetään, Israelin pyhäköt jäävät autioiksi, ja Jerobeamin sukua vastaan minä käyn miekka kädessä.
10Amasía prestur í Betel sendi boð til Jeróbóams Ísraelskonungs og lét segja: ,,Amos kveikir uppreisn gegn þér mitt í Ísraelsríki. Landið fær eigi þolað öll orð hans.
10Betelin pappi Amasja lähetti Jerobeamille, Israelin kuninkaalle, sanan: "Aamos lietsoo israelilaisten keskuudessa kapinaa sinua vastaan. Maa ei kestä hänen puheitaan.
11Því að svo hefir Amos sagt: ,Jeróbóam mun fyrir sverði falla og Ísrael mun herleiddur verða burt úr landi sínu.```
11Hän on jopa sanonut, että Jerobeam kuolee miekkaan ja Israelin kansa viedään pakkosiirtolaisuuteen, pois omasta maastaan."
12Síðan sagði Amasía við Amos: ,,Haf þig á burt, vitranamaður, flý til Júdalands! Afla þér þar viðurværis og spá þú þar!
12Aamokselle Amasja sanoi: "Näkijä, mene tiehesi ja palaa Juudaan! Profetoi siellä ja hanki leipäsi siellä!
13En í Betel mátt þú eigi framar koma fram sem spámaður, því að hér er konunglegur helgidómur og ríkismusteri.``
13Betelissä et enää profetoi. Tämä on kuninkaan pyhäkkö ja valtakunnan temppeli!"
14Þá svaraði Amos og sagði við Amasía: ,,Ég er enginn spámaður, og ég er ekki af spámannaflokki, heldur er ég hjarðmaður og rækta mórber.
14Aamos vastasi hänelle: "En ole profeetta enkä profeetan oppilas, vaan karjankasvattaja ja metsäviikunoiden viljelijä.
15En Drottinn tók mig frá hjarðmennskunni og sagði við mig: ,Far þú og spá þú hjá lýð mínum Ísrael.`
15Herra otti minut laumojeni keskeltä ja sanoi minulle: 'Mene ja julista kansaani Israelia vastaan!'
16Og heyr því orð Drottins: Þú segir: ,Þú mátt eigi spá gegn Ísrael né láta orð þín streyma yfir Ísaks niðja.`Fyrir því segir Drottinn svo: ,Konan þín skal verða skækja hér í borginni, og synir þínir og dætur skulu fyrir sverði falla. Jörð þinni skal sundur skipt verða með mælivað, og þú sjálfur skalt deyja í óhreinu landi. Og Ísraelsmenn skulu fara herleiddir af landi sínu.```
16Kuule nyt Herran sana, sinä joka sanot: 'Älä profetoi Israelia vastaan äläkä pauhaa Iisakin suvulle!'
17Fyrir því segir Drottinn svo: ,Konan þín skal verða skækja hér í borginni, og synir þínir og dætur skulu fyrir sverði falla. Jörð þinni skal sundur skipt verða með mælivað, og þú sjálfur skalt deyja í óhreinu landi. Og Ísraelsmenn skulu fara herleiddir af landi sínu.```
17Herra sanoo näin: -- Vaimostasi tulee portto tässä kaupungissa, ja miekka surmaa poikasi ja tyttäresi. Sinun maasi jaetaan vieraille. Sinä itse kuolet saastaisella maalla, ja Israelin kansa viedään pois, pois omasta maastaan."