1Hví geisa heiðingjarnir og hví hyggja þjóðirnar á fánýt ráð?
1Perché tumultuano le nazioni, e meditano i popoli cose vane?
2Konungar jarðarinnar ganga fram, og höfðingjarnir bera ráð sín saman gegn Drottni og hans smurða:
2I re della terra si ritrovano e i principi si consigliano assieme contro l’Eterno e contro il suo Unto, dicendo:
3,,Vér skulum brjóta sundur fjötra þeirra, vér skulum varpa af oss viðjum þeirra.``
3Rompiamo i loro legami e gettiamo via da noi le loro funi.
4Hann sem situr á himni hlær. Drottinn gjörir gys að þeim.
4Colui che siede ne’ cieli ne riderà; il Signore si befferà di loro.
5Því næst talar hann til þeirra í reiði sinni, skelfir þá í bræði sinni:
5Allora parlerà loro nella sua ira, e nel suo furore li renderà smarriti:
6,,Ég hefi skipað konung minn á Síon, fjallið mitt helga.``
6Eppure, dirà, io ho stabilito il mio re sopra Sion, monte della mia santità.
7Ég vil kunngjöra ályktun Drottins: Hann mælti við mig: ,,Þú ert sonur minn. Í dag gat ég þig.
7Io spiegherò il decreto: L’Eterno mi disse: Tu sei il mio figliuolo, oggi io t’ho generato.
8Bið þú mig, og ég mun gefa þér þjóðirnar að erfð og endimörk jarðar að óðali.
8Chiedimi, io ti darò le nazioni per tua eredità e le estremità della terra per tuo possesso.
9Þú skalt mola þá með járnsprota, mölva þá sem leirsmiðs ker.``
9Tu le fiaccherai con uno scettro di ferro; tu le spezzerai come un vaso di vasellaio.
10Verið því hyggnir, þér konungar, látið yður segjast, þér dómarar á jörðu.
10Ora dunque, o re, siate savi; lasciatevi correggere, o giudici della terra.
11Þjónið Drottni með ótta og fagnið með lotningu.Hyllið soninn, að hann reiðist eigi og vegur yðar endi í vegleysu, [ (Psalms 2:13) því að skjótt bálast upp reiði hans. Sæll er hver sá er leitar hælis hjá honum. ]
11Servite l’Eterno con timore, e gioite con tremore.
12Hyllið soninn, að hann reiðist eigi og vegur yðar endi í vegleysu, [ (Psalms 2:13) því að skjótt bálast upp reiði hans. Sæll er hver sá er leitar hælis hjá honum. ]
12Rendete omaggio al figlio, che talora l’Eterno non si adiri e voi non periate nella vostra via, perché d’un tratto l’ira sua può divampare. Beati tutti quelli che confidano in lui!