1Davíðssálmur. Minningarljóð.
1Salmo di Davide. Per far ricordare. O Eterno, non mi correggere nella tua ira, e non castigarmi nel tuo cruccio!
2Drottinn, refsa mér ekki í reiði þinni og tyfta mig ekki í gremi þinni.
2Poiché le tue saette si sono confitte in me, e la tua mano m’è calata addosso.
3Örvar þínar standa fastar í mér, og hönd þín liggur þungt á mér.
3Non v’è nulla d’intatto nella mia carne a cagion della tua ira; non v’è requie per le mie ossa a cagion del mio peccato.
4Enginn heilbrigður blettur er á líkama mínum sakir reiði þinnar, ekkert heilt í beinum mínum sakir syndar minnar.
4Poiché le mie iniquità sorpassano il mio capo; son come un grave carico, troppo pesante per me.
5Misgjörðir mínar ganga mér yfir höfuð, sem þung byrði eru þær mér of þungar orðnar.
5Le mie piaghe son fetide e purulenti per la mia follia.
6Ódaun leggur af sárum mínum, rotnun er í þeim sakir heimsku minnar.
6Io son tutto curvo e abbattuto, vo attorno tuttodì vestito a bruno.
7Ég er beygður og mjög bugaður, ráfa um harmandi daginn langan.
7Poiché i miei fianchi son pieni d’infiammazione, e non v’è nulla d’intatto nella mia carne.
8Lendar mínar eru fullar bruna, og enginn heilbrigður blettur er á líkama mínum.
8Son tutto fiacco e rotto; io ruggisco per il fremito del mio cuore.
9Ég er lémagna og kraminn mjög, kveina af angist hjartans.
9Signore, ogni mio desiderio è nel tuo cospetto, e i miei sospiri non ti son nascosti.
10Drottinn, öll mín þrá er þér kunn og andvörp mín eru eigi hulin þér.
10Il mio cuore palpita, la mia forza mi lascia, ed anche la luce de’ miei occhi m’è venuta meno.
11Hjarta mitt berst ákaft, kraftur minn er þrotinn, jafnvel ljós augna minna er horfið mér.
11I miei amici, i miei compagni stan lontani dalla mia piaga, e i miei prossimi si fermano da lungi.
12Ástvinir mínir og kunningjar hörfa burt fyrir kröm minni, og frændur mínir standa fjarri.
12Quelli che cercan la mia vita mi tendono reti, e quelli che procurano il mio male proferiscon cose maligne e tutto il giorno meditano frodi.
13Þeir er sitja um líf mitt, leggja snörur fyrir mig, þeir er leita mér meins, mæla skaðræði og hyggja á svik allan liðlangan daginn.
13Ma io, come un sordo, non odo: son come un muto che non apre la bocca.
14En ég er sem daufur, ég heyri það ekki, og sem dumbur, er eigi opnar munninn,
14Son come un uomo che non ascolta, e nella cui bocca non è replica di sorta.
15ég er sem maður er eigi heyrir og engin andmæli eru í munni hans.
15Poiché, in te io spero, o Eterno; tu risponderai, o Signore, Iddio mio!
16Því að á þig, Drottinn, vona ég, þú munt svara mér, Drottinn minn og Guð minn,
16Io ho detto: Non si rallegrino di me; e quando il mio piè vacilla, non s’innalzino superbi contro a me.
17því að ég segi: ,,Lát þá eigi hlakka yfir mér, eigi hælast um af því, að mér skriðni fótur.``
17Perché io sto per cadere, e il mio dolore è del continuo davanti a me.
18Því að ég er að falli kominn, og þjáningar mínar eru mér æ fyrir augum.
18Io confesso la mia iniquità, e sono angosciato per il mio peccato.
19Ég játa misgjörð mína, harma synd mína,
19Ma quelli che senza motivo mi sono nemici sono forti, quelli che m’odiano a torto son moltiplicati.
20og þeir sem án saka eru óvinir mínir, eru margir, fjölmargir þeir er hata mig að ástæðulausu.
20Anche quelli che mi rendon male per bene sono miei avversari, perché seguo il bene.
21Þeir gjalda mér gott með illu, sýna mér fjandskap, af því ég legg stund á það sem gott er.Yfirgef mig ekki, Drottinn, Guð minn, ver ekki fjarri mér, [ (Psalms 38:23) skunda til liðs við mig, Drottinn, þú hjálp mín. ]
21O Eterno, non abbandonarmi; Dio mio, non allontanarti da me;
22Yfirgef mig ekki, Drottinn, Guð minn, ver ekki fjarri mér, [ (Psalms 38:23) skunda til liðs við mig, Drottinn, þú hjálp mín. ]
22affrettati in mio aiuto, o Signore, mia salvezza!