¹Davíðssálmur. Ver eigi of bráður vegna illvirkjanna, öfunda eigi þá er ranglæti fremja,

¹Di Davide. Non ti crucciare a cagion de’ malvagi; non portare invidia a quelli che operano perversamente;

²því að þeir fölna skjótt sem grasið, visna sem grænar jurtir.

²perché saran di subito falciati come il fieno, e appassiranno come l’erba verde.

³Treyst Drottni og gjör gott, bú þú í landinu og iðka ráðvendni,

³Confidati nell’Eterno e fa’ il bene; abita il paese e coltiva la fedeltà.

⁴þá munt þú gleðjast yfir Drottni, og hann mun veita þér það sem hjarta þitt girnist.

⁴Prendi il tuo diletto nell’Eterno, ed egli ti darà quel che il tuo cuore domanda.

⁵Fel Drottni vegu þína og treyst honum, hann mun vel fyrir sjá.

⁵Rimetti la tua sorte nell’Eterno; confidati in lui, ed egli opererà

⁶Hann mun láta réttlæti þitt renna upp sem ljós og rétt þinn sem hábjartan dag.

⁶Egli farà risplendere la tua giustizia come la luce, e il tuo diritto come il mezzodì.

⁷Ver hljóður fyrir Drottni og vona á hann. Ver eigi of bráður vegna þeirra er vel gengur, vegna þess manns er svik fremur.

⁷Sta’ in silenzio dinanzi all’Eterno, e aspettalo; non ti crucciare per colui che prospera nella sua via, per l’uomo che riesce ne’ suoi malvagi disegni.

⁸Lát af reiði og slepp heiftinni, ver eigi of bráður, það leiðir til ills eins.

⁸Cessa dall’ira e lascia lo sdegno; non crucciarti; ciò non conduce che al mal fare.

⁹Illvirkjarnir verða afmáðir, en þeir er vona á Drottin, fá landið til eignar.

⁹Poiché i malvagi saranno sterminati; ma quelli che sperano nell’Eterno possederanno la terra.

¹⁰Innan stundar eru engir guðlausir til framar, þegar þú gefur gætur að stað þeirra, eru þeir horfnir.

¹⁰Ancora un poco e l’empio non sarà più; tu osserverai il suo luogo, ed egli non vi sarà più.

¹¹En hinir hógværu fá landið til eignar, gleðjast yfir ríkulegri gæfu.

¹¹Ma i mansueti erederanno la terra e godranno abbondanza di pace.

¹²Óguðlegur maður býr yfir illu gegn réttlátum, nístir tönnum gegn honum.

¹²L’empio macchina contro il giusto e digrigna i denti contro lui.

¹³Drottinn hlær að honum, því að hann sér að dagur hans kemur.

¹³Il Signore si ride di lui, perché vede che il suo giorno viene.

¹⁴Óguðlegir bregða sverðinu og benda boga sína til þess að fella hinn hrjáða og snauða, til þess að brytja niður hina ráðvöndu.

¹⁴Gli empi han tratto la spada e teso il loro arco per abbattere il misero e il bisognoso, per sgozzare quelli che vanno per la via diritta.

¹⁵En sverð þeirra lendir í þeirra eigin hjörtum, og bogar þeirra munu brotnir verða.

¹⁵La loro spada entrerà loro nel cuore, e gli archi loro saranno rotti.

¹⁶Betri er lítil eign réttláts manns en auðlegð margra illgjarnra,

¹⁶Meglio vale il poco del giusto che l’abbondanza di molti empi.

¹⁷því að armleggur illgjarnra verður brotinn, en réttláta styður Drottinn.

¹⁷Perché le braccia degli empi saranno rotte; ma l’Eterno sostiene i giusti.

¹⁸Drottinn þekkir daga ráðvandra, og arfleifð þeirra varir að eilífu.

¹⁸L’Eterno conosce i giorni degli uomini integri; e la loro eredità durerà in perpetuo.

¹⁹Á vondum tímum verða þeir eigi til skammar, á hallæristímum hljóta þeir saðning.

¹⁹Essi non saran confusi nel tempo dell’avversità, e saranno saziati nel tempo dalla fame.

²⁰En óguðlegir farast, og óvinir Drottins eru sem skraut vallarins: þeir hverfa _ sem reykur hverfa þeir.

²⁰Ma gli empi periranno; e i nemici dell’Eterno, come grasso d’agnelli, saran consumati e andranno in fumo.

²¹Guðlaus maður tekur lán og borgar eigi, en hinn réttláti er mildur og örlátur.

²¹L’empio prende a prestito e non rende; ma il giusto è pietoso e dona.

²²Því að þeir sem Drottinn blessar, fá landið til eignar, en hinum bannfærðu verður útrýmt.

²²Poiché quelli che Dio benedice erederanno la terra, ma quelli ch’ei maledice saranno sterminati.

²³Frá Drottni kemur skrefum mannsins festa, þegar hann hefir þóknun á breytni hans.

²³I passi dell’uomo dabbene son diretti dall’Eterno ed egli gradisce le vie di lui.

²⁴Þótt hann falli, þá liggur hann ekki flatur, því að Drottinn heldur í hönd hans.

²⁴Se cade, non è però atterrato, perché l’Eterno lo sostiene per la mano.

²⁵Ungur var ég og gamall er ég orðinn, en aldrei sá ég réttlátan mann yfirgefinn né niðja hans biðja sér matar.

²⁵Io sono stato giovane e son anche divenuto vecchio, ma non ho visto il giusto abbandonato, né la sua progenie accattare il pane.

²⁶Ætíð er hann mildur og lánar, og niðjar hans verða öðrum til blessunar.

²⁶Egli tutti i giorni è pietoso e presta, e la sua progenie è in benedizione.

²⁷Forðastu illt og gjörðu gott, þá munt þú búa kyrr um aldur,

²⁷Ritraiti dal male e fa’ il bene, e dimorerai nel paese in perpetuo.

²⁸því að Drottinn hefir mætur á réttlæti og yfirgefur ekki sína trúuðu. Þeir verða eilíflega varðveittir, en niðjar óguðlegra upprætast.

²⁸Poiché l’Eterno ama la giustizia e non abbandona i suoi santi; essi son conservati in perpetuo; ma la progenie degli empi sarà sterminata.

²⁹Hinir réttlátu fá landið til eignar og búa í því um aldur.

²⁹I giusti erederanno la terra e l’abiteranno in perpetuo.

³⁰Munnur réttláts manns mælir speki og tunga hans talar það sem rétt er.

³⁰La bocca del giusto proferisce sapienza e la sua lingua pronunzia giustizia.

³¹Lögmál Guðs hans er í hjarta hans, eigi skriðnar honum fótur.

³¹La legge del suo Dio è nel suo cuore; i suoi passi non vacilleranno.

³²Hinn guðlausi skimar eftir hinum réttláta og situr um að drepa hann,

³²L’empio spia il giusto e cerca di farlo morire.

³³en Drottinn ofurselur hann honum ekki og lætur hann ekki ganga sekan frá dómi.

³³L’Eterno non l’abbandonerà nelle sue mani, e non lo condannerà quando verrà in giudicio.

³⁴Vona á Drottin og gef gætur að vegi hans, þá mun hann hefja þig upp, að þú erfir landið, og þú skalt horfa á, þegar illvirkjum verður útrýmt.

³⁴Aspetta l’Eterno e osserva la sua via; egli t’innalzerà perché tu eredi la terra; e quando gli empi saranno sterminati, tu lo vedrai.

³⁵Ég sá hinn óguðlega í ofstopa sínum og þenja sig út sem grænt tré á gróðrarstöðvum sínum,

³⁵Io ho veduto l’empio potente, e distendersi come albero verde sul suolo natìo;

³⁶og ég gekk fram hjá, og sjá, hann var þar ekki framar, ég leitaði hans, en hann fannst ekki.

³⁶ma è passato via, ed ecco, non è più; io l’ho cercato, ma non s’è più trovato.

³⁷Gef gætur að hinum ráðvanda og lít á hinn hreinskilna, því að friðsamir menn eiga framtíð fyrir höndum,

³⁷Osserva l’uomo integro e considera l’uomo retto; perché v’è una posterità per l’uomo di pace.

³⁸en afbrotamönnum verður útrýmt öllum samt, framtíðarvon óguðlegra bregst.

³⁸Mentre i trasgressori saranno tutti quanti distrutti; la posterità degli empi sarà sterminata.

³⁹Hjálp réttlátra kemur frá Drottni, hann er hæli þeirra á neyðartímum.Drottinn liðsinnir þeim og bjargar þeim, bjargar þeim undan hinum óguðlega og hjálpar þeim, af því að þeir leituðu hælis hjá honum.

³⁹Ma la salvezza dei giusti procede dall’Eterno; egli è la loro fortezza nel tempo della distretta.

⁴⁰Drottinn liðsinnir þeim og bjargar þeim, bjargar þeim undan hinum óguðlega og hjálpar þeim, af því að þeir leituðu hælis hjá honum.

⁴⁰L’Eterno li aiuta e li libera: li libera dagli empi e li salva, perché si sono rifugiati in lui.