¹Til söngstjórans. Lag: Spill eigi. Miktam eftir Davíð, þá er Sál sendi menn og þeir héldu vörð um húsið til þess að drepa hann.

¹Per il Capo de’ musici. "Non distruggere". Inno di Davide, quando Saul mandò a guardargli la casa per ucciderlo. Liberami dai miei nemici, o mio Dio; ponimi in luogo alto al sicuro dai miei aggressori.

²Frelsa mig frá óvinum mínum, Guð minn, bjarga mér frá fjendum mínum.

²Liberami dagli operatori d’iniquità, e salvami dagli uomini di sangue.

³Frelsa mig frá illgjörðamönnunum og hjálpa mér gegn morðingjunum,

³Perché, ecco essi pongono agguati all’anima mia; uomini potenti si radunano contro a me, senza che in me vi sia misfatto né peccato, o Eterno!

⁴því sjá, þeir sitja um líf mitt, hinir sterku áreita mig, þótt ég hafi ekki brotið eða syndgað, Drottinn.

⁴Senza che in me vi sia iniquità, essi corrono e si preparano. Dèstati, vieni a me, e vedi!

⁵Þótt ég hafi eigi misgjört, hlaupa þeir að og búast til áhlaups. Vakna þú mér til liðveislu og lít á!

⁵Tu, o Eterno, che sei l’Iddio degli eserciti, l’Iddio d’Israele, lèvati a visitare tutte le genti! Non far grazia ad alcuno dei perfidi malfattori! Sela.

⁶En þú, Drottinn, Guð hersveitanna, Ísraels Guð, vakna þú til þess að vitja allra þjóðanna, þyrm eigi neinum fráhverfum syndara. [Sela]

⁶Tornan la sera, urlano come cani e vanno attorno per la città.

⁷Á hverju kvöldi koma þeir aftur, ýlfra eins og hundar og sveima um borgina.

⁷Ecco, vomitano ingiurie dalla lor bocca; hanno delle spade sulle labbra. Tanto, dicono essi, chi ci ode?

⁸Sjá, það freyðir úr munni þeirra, sverð eru á vörum þeirra, því að _ ,,Hver heyrir?``

⁸Ma tu, o Eterno, ti riderai di loro; ti farai beffe di tutte le genti.

⁹En þú, Drottinn, hlærð að þeim, þú gjörir gys að öllum þjóðunum.

⁹O mia forza, a te io riguarderò, perché Dio è il mio alto ricetto.

¹⁰Vígi mitt, um þig vil ég kveða, því að Guð er háborg mín.

¹⁰L’Iddio mio mi verrà incontro colla sua benignità, Iddio mi farà veder sui miei nemici quel che desidero.

¹¹Guð kemur í móti mér með náð sinni, Guð lætur mig sjá óvini mína auðmýkta.

¹¹Non li uccidere, che talora il mio popolo non lo dimentichi: falli, per la tua potenza, andar vagando ed abbattili, o Signore, nostro scudo.

¹²Drep þá eigi, svo að lýður minn gleymi eigi, lát þá reika fyrir veldi þínu og steyp þeim af stóli, þú Drottinn, skjöldur vor,

¹²Ogni parola delle loro labbra è peccato della lor bocca; siano dunque presi nei laccio della lor superbia; siano presi per le maledizioni e le menzogne che proferiscono.

¹³sakir syndar munns þeirra, orðsins af vörum þeirra, og lát þá verða veidda í hroka þeirra, og sakir formælinga þeirra og lygi, er þeir tala.

¹³Distruggili nel tuo furore, distruggili sì che non siano più: e si conoscerà fino alle estremità della terra che Dio signoreggia su Giacobbe. Sela.

¹⁴Afmá þá í reiði, afmá þá, uns þeir eru eigi framar til, og lát þá kenna á því, að Guð ríkir yfir Jakobsætt, allt til endimarka jarðar. [Sela]

¹⁴Tornino pure la sera, urlino come cani e vadano attorno per la città.

¹⁵Á hverju kveldi koma þeir aftur, ýlfra eins og hundar og sveima um borgina.

¹⁵Vadano vagando per trovar da mangiare, e se non trovano da saziarsi, passino così la notte.

¹⁶Þeir reika um eftir æti og urra, ef þeir verða eigi saddir.En ég vil kveða um mátt þinn og fagna yfir náð þinni á hverjum morgni, því að þú hefir gjörst háborg mín og athvarf á degi neyðar minnar. [ (Psalms 59:18) Vígi mitt, um þig vil ég kveða, því að Guð er háborg mín, minn miskunnsami Guð. ]

¹⁶Ma io canterò la tua potenza, e al mattino loderò ad alta voce la tua benignità, perché tu sei stato per me un alto ricetto, un rifugio nel giorno della mia distretta.

¹⁷En ég vil kveða um mátt þinn og fagna yfir náð þinni á hverjum morgni, því að þú hefir gjörst háborg mín og athvarf á degi neyðar minnar. [ (Psalms 59:18) Vígi mitt, um þig vil ég kveða, því að Guð er háborg mín, minn miskunnsami Guð. ]

¹⁷O mia forza, a te salmeggerò, perché Dio è il mio alto ricetto, l’Iddio benigno per me.