¹Til söngstjórans. Almút labben. Davíðssálmur.

¹Al Capo dei musici. Su "Muori pel figlio". Salmo di Davide. Io celebrerò l’Eterno con tutto il mio cuore, io narrerò tutte le tue maraviglie.

²Ég vil lofa þig, Drottinn, af öllu hjarta, segja frá öllum þínum dásemdarverkum.

²Io mi rallegrerò e festeggerò in te, salmeggerò al tuo nome, o Altissimo,

³Ég vil gleðjast og kætast yfir þér, lofsyngja nafni þínu, þú Hinn hæsti.

³poiché i miei nemici voltan le spalle, cadono e periscono dinanzi al tuo cospetto.

⁴Óvinir mínir hörfuðu undan, hrösuðu og fórust fyrir augliti þínu.

⁴Poiché tu hai sostenuto il mio diritto e la mia causa; ti sei assiso sul trono come giusto giudice.

⁵Já, þú hefir látið mig ná rétti mínum og flutt mál mitt, setst í hásætið sem réttlátur dómari.

⁵Tu hai sgridate le nazioni, hai distrutto l’empio, hai cancellato il loro nome in sempiterno.

⁶Þú hefir hastað á þjóðirnar, tortímt hinum óguðlegu, afmáð nafn þeirra um aldur og ævi.

⁶E’ finita per il nemico! Son rovine perpetue! e delle città che tu hai distrutte perfin la memoria e perita.

⁷Óvinirnir eru liðnir undir lok _ rústir að eilífu _ og borgirnar hefir þú brotið, minning þeirra er horfin.

⁷Ma l’Eterno siede come re in eterno; egli ha preparato il suo trono per il giudizio.

⁸En Drottinn ríkir að eilífu, hann hefir reist hásæti sitt til dóms.

⁸Ed egli giudicherà il mondo con giustizia, giudicherà i popoli con rettitudine.

⁹Hann dæmir heiminn með réttvísi, heldur réttlátan dóm yfir þjóðunum.

⁹E l’Eterno sarà un alto ricetto all’oppresso, un alto ricetto in tempi di distretta;

¹⁰Og Drottinn er vígi orðinn hinum kúguðu, vígi á neyðartímum.

¹⁰e quelli che conoscono il tuo nome confideranno in te, perché, o Eterno, tu non abbandoni quelli che ti cercano.

¹¹Þeir er þekkja nafn þitt, treysta þér, því að þú, Drottinn, yfirgefur eigi þá, er þín leita.

¹¹Salmeggiate all’Eterno che abita in Sion, raccontate tra i popoli le sue gesta.

¹²Lofsyngið Drottni, þeim er býr á Síon, gjörið stórvirki hans kunn meðal þjóðanna.

¹²Perché colui che domanda ragion del sangue si ricorda dei miseri e non ne dimentica il grido.

¹³Því að hann sem blóðs hefnir hefir minnst þeirra, hann hefir eigi gleymt hrópi hinna hrjáðu:

¹³Abbi pietà di me, o Eterno! Vedi l’afflizione che soffro da quelli che m’odiano, o tu che mi trai su dalle porte della morte,

¹⁴,,Líkna mér, Drottinn, sjá þú eymd mína, er hatursmenn mínir baka mér, þú sem lyftir mér upp frá hliðum dauðans,

¹⁴acciocché io racconti tutte le tue lodi. Nelle porte della figliuola di Sion, io festeggerò per la tua salvazione.

¹⁵að ég megi segja frá öllum lofstír þínum, fagna yfir hjálp þinni í hliðum Síonardóttur.``

¹⁵Le nazioni sono sprofondate nella fossa che avean fatta; il loro piede è stato preso nella rete che aveano nascosta.

¹⁶Lýðirnir eru fallnir í gryfju þá, er þeir gjörðu, fætur þeirra festust í neti því, er þeir lögðu leynt.

¹⁶L’Eterno s’è fatto conoscere, ha fatto giustizia; l’empio è stato preso al laccio nell’opera delle proprie mani. Higgaion. Sela.

¹⁷Drottinn er kunnur orðinn: Hann hefir háð dóm, hinn óguðlegi festist í því, er hendur hans höfðu gjört. [Strengjaleikur. Sela]

¹⁷Gli empi se n’andranno al soggiorno de’ morti, sì, tutte le nazioni che dimenticano Iddio.

¹⁸Hinir óguðlegu hrapa til Heljar, allar þjóðir er gleyma Guði.

¹⁸Poiché il povero non sarà dimenticato per sempre, né la speranza de’ miseri perirà in perpetuo.

¹⁹Hinum snauða verður eigi ávallt gleymt, von hinna hrjáðu bregst eigi sífellt.Rís þú upp, Drottinn! Lát eigi dauðlega menn verða yfirsterkari, lát þjóðirnar hljóta dóm fyrir augliti þínu. [ (Psalms 9:21) Skjót lýðunum skelk í bringu, Drottinn! Lát þá komast að raun um, að þeir eru dauðlegir menn. [Sela] ]

¹⁹Lèvati, o Eterno! Non lasciar che prevalga il mortale; sian giudicate le nazioni in tua presenza.

²⁰Rís þú upp, Drottinn! Lát eigi dauðlega menn verða yfirsterkari, lát þjóðirnar hljóta dóm fyrir augliti þínu. [ (Psalms 9:21) Skjót lýðunum skelk í bringu, Drottinn! Lát þá komast að raun um, að þeir eru dauðlegir menn. [Sela] ]

²⁰O Eterno, infondi spavento in loro; sappian le nazioni che non son altro che mortali. Sela.