1Þannig algjörðist himinn og jörð og öll þeirra prýði.
1こうして天と地と、その万象とが完成した。
2Guð lauk á hinum sjöunda degi verki sínu, er hann hafði gjört, og hvíldist hinn sjöunda dag af öllu verki sínu, er hann hafði gjört.
2神は第七日にその作業を終えられた。すなわち、そのすべての作業を終って第七日に休まれた。
3Og Guð blessaði hinn sjöunda dag og helgaði hann, því að á honum hvíldist Guð af verki sínu, sem hann hafði skapað og gjört.
3神はその第七日を祝福して、これを聖別された。神がこの日に、そのすべての創造のわざを終って休まれたからである。
4Þetta er sagan um uppruna himins og jarðar, er þau voru sköpuð.
4これが天地創造の由来である。主なる神が地と天とを造られた時、
5Þegar Drottinn Guð gjörði jörðina og himininn, var enn alls enginn runnur merkurinnar til á jörðinni, og engar jurtir spruttu enn á mörkinni, því að Drottinn Guð hafði ekki enn látið rigna á jörðina og engir menn voru til þess að yrkja hana,
5地にはまだ野の木もなく、また野の草もはえていなかった。主なる神が地に雨を降らせず、また土を耕す人もなかったからである。
6en þoku lagði upp af jörðinni, og vökvaði hún allt yfirborð jarðarinnar.
6しかし地から泉がわきあがって土の全面を潤していた。
7Þá myndaði Drottinn Guð manninn af leiri jarðar og blés lífsanda í nasir hans, og þannig varð maðurinn lifandi sál.
7主なる神は土のちりで人を造り、命の息をその鼻に吹きいれられた。そこで人は生きた者となった。
8Drottinn Guð plantaði aldingarð í Eden langt austur frá og setti þar manninn, sem hann hafði myndað.
8主なる神は東のかた、エデンに一つの園を設けて、その造った人をそこに置かれた。
9Og Drottinn Guð lét upp vaxa af jörðinni alls konar tré, sem voru girnileg á að líta og góð að eta af, og lífsins tré í miðjum aldingarðinum og skilningstréð góðs og ills.
9また主なる神は、見て美しく、食べるに良いすべての木を土からはえさせ、更に園の中央に命の木と、善悪を知る木とをはえさせられた。
10Fljót rann frá Eden til að vökva aldingarðinn, og þaðan kvíslaðist það og varð að fjórum stórám.
10また一つの川がエデンから流れ出て園を潤し、そこから分れて四つの川となった。
11Hin fyrsta heitir Píson; hún fellur um allt landið Havíla, þar sem gullið fæst.
11その第一の名はピソンといい、金のあるハビラの全地をめぐるもので、
12Og gull lands þess er gott. Þar fæst bedolakharpeis og sjóamsteinar.
12その地の金は良く、またそこはブドラクと、しまめのうとを産した。
13Önnur stóráin heitir Gíhon. Hún fellur um allt Kúsland.
13第二の川の名はギホンといい、クシの全地をめぐるもの。
14Þriðja stóráin heitir Kíddekel. Hún fellur fyrir vestan Assýríu. Fjórða stóráin er Efrat.
14第三の川の名はヒデケルといい、アッスリヤの東を流れるもの。第四の川はユフラテである。
15Þá tók Drottinn Guð manninn og setti hann í aldingarðinn Eden til að yrkja hann og gæta hans.
15主なる神は人を連れて行ってエデンの園に置き、これを耕させ、これを守らせられた。
16Og Drottinn Guð bauð manninum og sagði: ,,Af öllum trjám í aldingarðinum máttu eta eftir vild,
16主なる神はその人に命じて言われた、「あなたは園のどの木からでも心のままに取って食べてよろしい。
17en af skilningstrénu góðs og ills mátt þú ekki eta, því að jafnskjótt og þú etur af því, skalt þú vissulega deyja.``
17しかし善悪を知る木からは取って食べてはならない。それを取って食べると、きっと死ぬであろう」。
18Drottinn Guð sagði: ,,Eigi er það gott, að maðurinn sé einsamall. Ég vil gjöra honum meðhjálp við hans hæfi.``
18また主なる神は言われた、「人がひとりでいるのは良くない。彼のために、ふさわしい助け手を造ろう」。
19Þá myndaði Drottinn Guð af jörðinni öll dýr merkurinnar og alla fugla loftsins og lét þau koma fyrir manninn til þess að sjá, hvað hann nefndi þau. Og hvert það heiti, sem maðurinn gæfi hinum lifandi skepnum, skyldi vera nafn þeirra.
19そして主なる神は野のすべての獣と、空のすべての鳥とを土で造り、人のところへ連れてきて、彼がそれにどんな名をつけるかを見られた。人がすべて生き物に与える名は、その名となるのであった。
20Og maðurinn gaf nafn öllum fénaðinum og fuglum loftsins og öllum dýrum merkurinnar. En meðhjálp fyrir mann fann hann enga við sitt hæfi.
20それで人は、すべての家畜と、空の鳥と、野のすべての獣とに名をつけたが、人にはふさわしい助け手が見つからなかった。
21Þá lét Drottinn Guð fastan svefn falla á manninn. Og er hann var sofnaður, tók hann eitt af rifjum hans og fyllti aftur með holdi.
21そこで主なる神は人を深く眠らせ、眠った時に、そのあばら骨の一つを取って、その所を肉でふさがれた。
22Og Drottinn Guð myndaði konu af rifinu, er hann hafði tekið úr manninum, og leiddi hana til mannsins.
22主なる神は人から取ったあばら骨でひとりの女を造り、人のところへ連れてこられた。
23Þá sagði maðurinn: ,,Þetta er loks bein af mínum beinum og hold af mínu holdi. Hún skal karlynja kallast, af því að hún er af karlmanni tekin.``
23そのとき、人は言った。「これこそ、ついにわたしの骨の骨、わたしの肉の肉。男から取ったものだから、これを女と名づけよう」。
24Þess vegna yfirgefur maður föður sinn og móður sína og býr við eiginkonu sína, svo að þau verði eitt hold.Og þau voru bæði nakin, maðurinn og kona hans, og blygðuðust sín ekki.
24それで人はその父と母を離れて、妻と結び合い、一体となるのである。人とその妻とは、ふたりとも裸であったが、恥ずかしいとは思わなかった。
25Og þau voru bæði nakin, maðurinn og kona hans, og blygðuðust sín ekki.
25人とその妻とは、ふたりとも裸であったが、恥ずかしいとは思わなかった。