1Vitur sonur hlýðir umvöndun föður síns, en spottarinn sinnir engum átölum.
1知恵ある子は父の教訓をきく、あざける者は、懲しめをきかない。
2Maðurinn nýtur góðs af ávexti munnsins, en svikarana þyrstir í ofbeldi.
2善良な人はその口の実によって、幸福を得る、不信実な者の願いは、暴虐である。
3Sá sem gætir munns síns, varðveitir líf sitt, en glötun er búin þeim, er ginið glennir.
3口を守る者はその命を守る、くちびるを大きく開く者には滅びが来る。
4Sál letingjans girnist og fær ekki, en sál hinna iðnu mettast ríkulega.
4なまけ者の心は、願い求めても、何も得ない、しかし勤め働く者の心は豊かに満たされる。
5Réttlátur maður hatar fals, en hinn óguðlegi fremur skömm og svívirðu.
5正しい人は偽りを憎む、しかし悪しき人は恥ずべく、忌まわしくふるまう。
6Réttlætið verndar grandvara breytni, en guðleysið steypir syndaranum.
6正義は道をまっすぐ歩む者を守り、罪は悪しき者を倒す。
7Einn þykist ríkur, en á þó ekkert, annar læst vera fátækur, en á þó mikinn auð.
7富んでいると偽って、何も持たない者がいる、貧しいと偽って、多くの富を持つ者がいる。
8Auðæfi mannsins eru lausnargjald fyrir líf hans, en hinn fátæki hlýðir ekki á neinar ávítur.
8人の富はその命をあがなう、しかし貧しい者にはあがなうべき富がない。
9Ljós réttlátra logar skært, en á lampa óguðlegra slokknar.
9正しい者の光は輝き、悪しき者のともしびは消される。
10Með hroka vekja menn aðeins þrætur, en hjá ráðþægnum mönnum er viska.
10高ぶりはただ争いを生じる、勧告をきく者は知恵がある。
11Skjótfenginn auður minnkar, en sá sem safnar smátt og smátt, verður ríkur.
11急いで得た富は減る、少しずつたくわえる者はそれを増すことができる。
12Langdregin eftirvænting gjörir hjartað sjúkt, en uppfyllt ósk er lífstré.
12望みを得ることが長びくときは、心を悩ます、願いがかなうときは、命の木を得たようだ。
13Sá sem fyrirlítur áminningarorð, býr sér glötun, en sá sem óttast boðorðið, hlýtur umbun.
13み言葉を軽んじる者は滅ぼされ、戒めを重んじる者は報いを得る。
14Kenning hins vitra er lífslind til þess að forðast snöru dauðans.
14知恵ある人の教は命の泉である、これによって死のわなをのがれることができる。
15Góðir vitsmunir veita hylli, en vegur svikaranna leiðir í glötun.
15善良な賢い者は恵みを得る、しかし、不信実な者の道は滅びである。
16Kænn maður gjörir allt með skynsemd, en heimskinginn breiðir út vitleysu.
16おおよそ、さとき者は知識によって事をおこない、愚かな者は自分の愚を見せびらかす。
17Óguðlegur sendiboði steypir í ógæfu, en trúr sendimaður er meinabót.
17悪しき使者は人を災におとしいれる、しかし忠実な使者は人を救う。
18Fátækt og smán hlýtur sá, er lætur áminning sem vind um eyrun þjóta, en sá sem tekur umvöndun, verður heiðraður.
18貧乏と、はずかしめとは教訓を捨てる者に来る、しかし戒めを守る者は尊ばれる。
19Uppfyllt ósk er sálunni sæt, en að forðast illt er heimskingjunum andstyggð.
19願いがかなえば、心は楽しい、愚かな者は悪を捨てることをきらう。
20Haf umgengni við vitra menn, þá verður þú vitur, en illa fer þeim, sem leggur lag sitt við heimskingja.
20知恵ある者とともに歩む者は知恵を得る。愚かな者の友となる者は害をうける。
21Óhamingjan eltir syndarana, en gæfan nær hinum réttlátu.
21災は罪びとを追い、正しい者は良い報いを受ける。
22Góður maður lætur eftir sig arf handa barnabörnunum, en eigur syndarans eru geymdar hinum réttláta.
22善良な人はその嗣業を子孫にのこす、しかし罪びとの富は正しい人のためにたくわえられる。
23Nýbrotið land fátæklinganna gefur mikla fæðu, en mörgum er burtu kippt fyrir ranglæti sitt.
23貧しい人の新田は多くの食糧を産する、しかし不正によれば押し流される。
24Sá sem sparar vöndinn, hatar son sinn, en sá sem elskar hann, agar hann snemma.Hinn réttláti etur nægju sína, en kviður óguðlegra líður skort.
24むちを加えない者はその子を憎むのである、子を愛する者は、つとめてこれを懲らしめる。正しい者は食べてその食欲を満たす、しかし悪しき者の腹は満たされない。
25Hinn réttláti etur nægju sína, en kviður óguðlegra líður skort.
25正しい者は食べてその食欲を満たす、しかし悪しき者の腹は満たされない。