¹Vitur sonur hlýðir umvöndun föður síns, en spottarinn sinnir engum átölum.

¹知恵ある子は父の教訓をきく、あざける者は、懲しめをきかない。

²Maðurinn nýtur góðs af ávexti munnsins, en svikarana þyrstir í ofbeldi.

²善良な人はその口の実によって、幸福を得る、不信実な者の願いは、暴虐である。

³Sá sem gætir munns síns, varðveitir líf sitt, en glötun er búin þeim, er ginið glennir.

³口を守る者はその命を守る、くちびるを大きく開く者には滅びが来る。

⁴Sál letingjans girnist og fær ekki, en sál hinna iðnu mettast ríkulega.

⁴なまけ者の心は、願い求めても、何も得ない、しかし勤め働く者の心は豊かに満たされる。

⁵Réttlátur maður hatar fals, en hinn óguðlegi fremur skömm og svívirðu.

⁵正しい人は偽りを憎む、しかし悪しき人は恥ずべく、忌まわしくふるまう。

⁶Réttlætið verndar grandvara breytni, en guðleysið steypir syndaranum.

⁶正義は道をまっすぐ歩む者を守り、罪は悪しき者を倒す。

⁷Einn þykist ríkur, en á þó ekkert, annar læst vera fátækur, en á þó mikinn auð.

⁷富んでいると偽って、何も持たない者がいる、貧しいと偽って、多くの富を持つ者がいる。

⁸Auðæfi mannsins eru lausnargjald fyrir líf hans, en hinn fátæki hlýðir ekki á neinar ávítur.

⁸人の富はその命をあがなう、しかし貧しい者にはあがなうべき富がない。

⁹Ljós réttlátra logar skært, en á lampa óguðlegra slokknar.

⁹正しい者の光は輝き、悪しき者のともしびは消される。

¹⁰Með hroka vekja menn aðeins þrætur, en hjá ráðþægnum mönnum er viska.

¹⁰高ぶりはただ争いを生じる、勧告をきく者は知恵がある。

¹¹Skjótfenginn auður minnkar, en sá sem safnar smátt og smátt, verður ríkur.

¹¹急いで得た富は減る、少しずつたくわえる者はそれを増すことができる。

¹²Langdregin eftirvænting gjörir hjartað sjúkt, en uppfyllt ósk er lífstré.

¹²望みを得ることが長びくときは、心を悩ます、願いがかなうときは、命の木を得たようだ。

¹³Sá sem fyrirlítur áminningarorð, býr sér glötun, en sá sem óttast boðorðið, hlýtur umbun.

¹³み言葉を軽んじる者は滅ぼされ、戒めを重んじる者は報いを得る。

¹⁴Kenning hins vitra er lífslind til þess að forðast snöru dauðans.

¹⁴知恵ある人の教は命の泉である、これによって死のわなをのがれることができる。

¹⁵Góðir vitsmunir veita hylli, en vegur svikaranna leiðir í glötun.

¹⁵善良な賢い者は恵みを得る、しかし、不信実な者の道は滅びである。

¹⁶Kænn maður gjörir allt með skynsemd, en heimskinginn breiðir út vitleysu.

¹⁶おおよそ、さとき者は知識によって事をおこない、愚かな者は自分の愚を見せびらかす。

¹⁷Óguðlegur sendiboði steypir í ógæfu, en trúr sendimaður er meinabót.

¹⁷悪しき使者は人を災におとしいれる、しかし忠実な使者は人を救う。

¹⁸Fátækt og smán hlýtur sá, er lætur áminning sem vind um eyrun þjóta, en sá sem tekur umvöndun, verður heiðraður.

¹⁸貧乏と、はずかしめとは教訓を捨てる者に来る、しかし戒めを守る者は尊ばれる。

¹⁹Uppfyllt ósk er sálunni sæt, en að forðast illt er heimskingjunum andstyggð.

¹⁹願いがかなえば、心は楽しい、愚かな者は悪を捨てることをきらう。

²⁰Haf umgengni við vitra menn, þá verður þú vitur, en illa fer þeim, sem leggur lag sitt við heimskingja.

²⁰知恵ある者とともに歩む者は知恵を得る。愚かな者の友となる者は害をうける。

²¹Óhamingjan eltir syndarana, en gæfan nær hinum réttlátu.

²¹災は罪びとを追い、正しい者は良い報いを受ける。

²²Góður maður lætur eftir sig arf handa barnabörnunum, en eigur syndarans eru geymdar hinum réttláta.

²²善良な人はその嗣業を子孫にのこす、しかし罪びとの富は正しい人のためにたくわえられる。

²³Nýbrotið land fátæklinganna gefur mikla fæðu, en mörgum er burtu kippt fyrir ranglæti sitt.

²³貧しい人の新田は多くの食糧を産する、しかし不正によれば押し流される。

²⁴Sá sem sparar vöndinn, hatar son sinn, en sá sem elskar hann, agar hann snemma.Hinn réttláti etur nægju sína, en kviður óguðlegra líður skort.

²⁴むちを加えない者はその子を憎むのである、子を愛する者は、つとめてこれを懲らしめる。正しい者は食べてその食欲を満たす、しかし悪しき者の腹は満たされない。

²⁵Hinn réttláti etur nægju sína, en kviður óguðlegra líður skort.

²⁵正しい者は食べてその食欲を満たす、しかし悪しき者の腹は満たされない。