¹Viska kvennanna reisir húsið, en fíflskan rífur það niður með höndum sínum.

¹知恵はその家を建て、愚かさは自分の手でそれをこわす。

²Sá sem framgengur í hreinskilni sinni, óttast Drottin, en sá sem fer krókaleiðir, fyrirlítur hann.

²まっすぐに歩む者は主を恐れる、曲って歩む者は主を侮る。

³Í munni afglapans er vöndur á hroka hans, en varir hinna vitru varðveita þá.

³愚かな者の言葉は自分の背にむちを当てる、知恵ある者のくちびるはその身を守る。

⁴Þar sem engin naut eru, þar er jatan tóm, en fyrir kraft uxans fæst mikill ágóði.

⁴牛がなければ穀物はない、牛の力によって農作物は多くなる。

⁵Sannorður vottur lýgur ekki, en falsvottur fer með lygar.

⁵真実な証人はうそをいわない、偽りの証人はうそをつく。

⁶Spottarinn leitar visku, en finnur ekki, en hyggnum manni er þekkingin auðfengin.

⁶あざける者は知恵を求めても得られない、さとき者は知識を得ることがたやすい。

⁷Gakk þú burt frá heimskum manni, og þú hefir ekki kynnst þekkingar-vörum.

⁷愚かな者の前を離れ去れ、そこには知識の言葉がないからである。

⁸Viska hins kæna er í því fólgin, að hann skilur veg sinn, en fíflska heimskingjanna er svik.

⁸さとき者の知恵は自分の道をわきまえることにあり、愚かな者の愚かは、欺くことにある。

⁹Afglaparnir gjöra gys að sektarfórnum, en meðal hreinskilinna er velþóknun.

⁹神は悪しき者をあざけられる、正しい者は、その恵みを受ける。

¹⁰Hjartað eitt þekkir kvöl sína, og jafnvel í gleði þess getur enginn annar blandað sér.

¹⁰心の苦しみは心みずからが知る、その喜びには他人はあずからない。

¹¹Hús óguðlegra mun eyðileggjast, en tjald hreinskilinna mun blómgast.

¹¹悪しき者の家は滅ぼされ、正しい者の幕屋は栄える。

¹²Margur vegurinn virðist greiðfær, en endar þó á helslóðum.

¹²人が見て自ら正しいとする道でも、その終りはついに死に至る道となるものがある。

¹³Jafnvel þótt hlegið sé, kennir hjartað til, og endir gleðinnar er tregi.

¹³笑う時にも心に悲しみがあり、喜びのはてに憂いがある。

¹⁴Rangsnúið hjarta mettast af vegum sínum svo og góður maður af verkum sínum.

¹⁴心のもとれる者はそのしわざの実を刈り取り、善良な人もまたその行いの実を刈り取る。

¹⁵Einfaldur maður trúir öllu, en kænn maður athugar fótmál sín.

¹⁵思慮のない者はすべてのことを信じる、さとき者は自分の歩みを慎む。

¹⁶Vitur maður óttast hið illa og forðast það, en heimskinginn er framhleypinn og ugglaus.

¹⁶知恵ある者は用心ぶかく、悪を離れる、愚かな者は高ぶって用心しない。

¹⁷Uppstökkur maður fremur fíflsku, en hrekkvís maður verður hataður.

¹⁷怒りやすい者は愚かなことを行い、賢い者は忍耐強い。

¹⁸Einfeldningarnir erfa fíflsku, en vitrir menn krýnast þekkingu.

¹⁸思慮のない者は愚かなことを自分のものとする、さとき者は知識をもって冠とする。

¹⁹Hinir vondu verða að lúta hinum góðu, og hinir óguðlegu að standa við dyr réttlátra.

¹⁹悪人は善人の前にひれ伏し、悪しき者は正しい者の門にひれ伏す。

²⁰Fátæklingurinn verður hvimleiður jafnvel vini sínum, en ríkismanninn elska margir.

²⁰貧しい者はその隣にさえも憎まれる、しかし富める者は多くの友をもつ。

²¹Sá sem fyrirlítur vin sinn, drýgir synd, en sæll er sá, sem miskunnar sig yfir hina voluðu.

²¹隣り人を卑しめる者は罪びとである、貧しい人をあわれむ者はさいわいである。

²²Vissulega villast þeir, er ástunda illt, en ást og trúfesti ávinna þeir sér, er gott stunda.

²²悪を計る者はおのれを誤るではないか、善を計る者にはいつくしみと、まこととがある。

²³Af öllu striti fæst ágóði, en munnfleiprið eitt leiðir aðeins til skorts.

²³すべての勤労には利益がある、しかし口先だけの言葉は貧乏をきたらせるだけだ。

²⁴Vitrum mönnum er auður þeirra kóróna, en fíflska heimskingjanna er og verður fíflska.

²⁴知恵ある者の冠はその知恵である、愚かな者の花の冠はただ愚かさである。

²⁵Sannorður vottur frelsar líf, en sá sem fer með lygar, er svikari.

²⁵まことの証人は人の命を救う、偽りを吐く者は裏切者である。

²⁶Í ótta Drottins er öruggt traust, og synir slíks manns munu athvarf eiga.

²⁶主を恐れることによって人は安心を得、その子らはのがれ場を得る。

²⁷Ótti Drottins er lífslind til þess að forðast snörur dauðans.

²⁷主を恐れることは命の泉である、人を死のわなからのがれさせる。

²⁸Fólksmergðin er prýði konungsins, en mannaskorturinn steypir höfðingjanum.

²⁸王の栄えは民の多いことにあり、君の滅びは民を失うことにある。

²⁹Sá sem er seinn til reiði, er ríkur að skynsemd, en hinn bráðlyndi sýnir mikla fíflsku.

²⁹怒りをおそくする者は大いなる悟りがあり、気の短い者は愚かさをあらわす。

³⁰Rósamt hjarta er líf líkamans, en ástríða er eitur í beinum.

³⁰穏やかな心は身の命である、しかし興奮は骨を腐らせる。

³¹Sá sem kúgar snauðan mann, óvirðir þann er skóp hann, en sá heiðrar hann, er miskunnar sig yfir fátækan.

³¹貧しい者をしえたげる者はその造り主を侮る、乏しい者をあわれむ者は、主をうやまう。

³²Hinn óguðlegi fellur á illsku sinni, en hinum réttláta er ráðvendnin athvarf.

³²悪しき者はその悪しき行いによって滅ぼされ、正しい者はその正しきによって、のがれ場を得る。

³³Í hjarta hyggins manns heldur viskan kyrru fyrir, en á meðal heimskingja gerir hún vart við sig.

³³知恵はさとき者の心にとどまり、愚かな者の心に知られない。

³⁴Réttlætið hefur upp lýðinn, en syndin er þjóðanna skömm.Vitur þjónn hlýtur hylli konungsins, en sá hefir reiði hans, sem skammarlega breytir.

³⁴正義は国を高くし、罪は民をはずかしめる。賢いしもべは王の恵みをうけ、恥をきたらす者はその怒りにあう。

³⁵Vitur þjónn hlýtur hylli konungsins, en sá hefir reiði hans, sem skammarlega breytir.

³⁵賢いしもべは王の恵みをうけ、恥をきたらす者はその怒りにあう。