¹Mjúklegt andsvar stöðvar bræði, en meiðandi orð vekur reiði.

¹柔かい答は憤りをとどめ、激しい言葉は怒りをひきおこす。

²Af tungu hinna vitru drýpur þekking, en munnur heimskingjanna eys úr sér vitleysu.

²知恵ある者の舌は知識をわかち与え、愚かな者の口は愚かを吐き出す。

³Augu Drottins eru alls staðar, vakandi yfir vondum og góðum.

³主の目はどこにでもあって、悪人と善人とを見張っている。

⁴Hógværð tungunnar er lífstré, en fals hennar veldur hugarkvöl.

⁴優しい舌は命の木である、乱暴な言葉は魂を傷つける。

⁵Afglapinn smáir aga föður síns, en sá sem tekur umvöndun, verður hygginn.

⁵愚かな者は父の教訓を軽んじる、戒めを守る者は賢い者である。

⁶Í húsi hins réttláta er mikill auður, en glundroði er í gróðafé hins óguðlega.

⁶正しい者の家には多くの宝がある、悪しき者の所得には煩いがある。

⁷Varir hinna vitru dreifa út þekkingu, en hjarta heimskingjanna er rangsnúið.

⁷知恵ある者のくちびるは知識をひろめる、愚かな者の心はそうでない。

⁸Fórn óguðlegra er Drottni andstyggð, en bæn hreinskilinna er honum þóknanleg.

⁸悪しき者の供え物は主に憎まれ、正しい者の祈は彼に喜ばれる。

⁹Vegur hins óguðlega er Drottni andstyggilegur, en þann sem stundar réttlæti, elskar hann.

⁹悪しき者の道は主に憎まれ、正義を求める者は彼に愛せられる。

¹⁰Slæm hirting bíður þess, sem yfirgefur rétta leið, sá sem hatar umvöndun, hlýtur að deyja.

¹⁰道を捨てる者には、きびしい懲しめがあり、戒めを憎む者は死に至る。

¹¹Dánarheimur og undirdjúpin eru opin fyrir Drottni, hversu miklu fremur hjörtu mannanna barna!

¹¹陰府と滅びとは主の目の前にあり、人の心はなおさらである。

¹²Spottaranum er ekki vel við, að vandað sé um við hann, til viturra manna fer hann ekki.

¹²あざける者は戒められることを好まない、また知恵ある者に近づかない。

¹³Glatt hjarta gjörir andlitið hýrlegt, en sé hryggð í hjarta, er hugurinn dapur.

¹³心に楽しみがあれば顔色も喜ばしい、心に憂いがあれば気はふさぐ。

¹⁴Hjarta hins vitra leitar að þekking, en munnur heimskingjanna gæðir sér á fíflsku.

¹⁴さとき者の心は知識をたずね、愚かな者の口は愚かさを食物とする。

¹⁵Hinn volaði sér aldrei glaðan dag, en sá sem vel liggur á, er sífellt í veislu.

¹⁵悩んでいる者の日々はことごとくつらく、心の楽しい人は常に宴会をもつ。

¹⁶Betra er lítið í ótta Drottins en mikill fjársjóður með áhyggjum.

¹⁶少しの物を所有して主を恐れるのは、多くの宝をもって苦労するのにまさる。

¹⁷Betri er einn skammtur kálmetis með kærleika en alinn uxi með hatri.

¹⁷野菜を食べて互に愛するのは、肥えた牛を食べて互に憎むのにまさる。

¹⁸Bráðlyndur maður vekur deilur, en sá sem seinn er til reiði, stillir þrætu.

¹⁸憤りやすい者は争いをおこし、怒りをおそくする者は争いをとどめる。

¹⁹Vegur letingjans er eins og þyrnigerði, en gata hreinskilinna er brautarvegur.

¹⁹なまけ者の道には、いばらがはえしげり、正しい者の道は平らかである。

²⁰Vitur sonur gleður föður sinn, en heimskur maður fyrirlítur móður sína.

²⁰知恵ある子は父を喜ばせる、愚かな人はその母を軽んじる。

²¹Óvitrum manni er fíflskan gleði, en skynsamur maður gengur beint áfram.

²¹無知な者は愚かなことを喜び、さとき者はまっすぐに歩む。

²²Áformin verða að engu, þar sem engin er ráðagerðin, en ef margir leggja á ráðin, fá þau framgang.

²²相はかることがなければ、計画は破れる、はかる者が多ければ、それは必ず成る。

²³Gleði hlýtur maðurinn af svari munns síns, og hversu fagurt er orð í tíma talað!

²³人は口から出る好ましい答によって喜びを得る、時にかなった言葉は、いかにも良いものだ。

²⁴Lífsins vegur liggur upp á við fyrir hinn hyggna, til þess að hann lendi ekki niður í Helju.

²⁴知恵ある人の道は上って命に至る、こうしてその人は下にある陰府を離れる。

²⁵Drottinn rífur niður hús dramblátra, en setur föst landamerki ekkjunnar.

²⁵主は高ぶる者の家を滅ぼし、やもめの地境を定められる。

²⁶Ill áform eru Drottni andstyggð, en hrein eru vingjarnleg orð.

²⁶悪人の計りごとは主に憎まれ、潔白な人の言葉は彼に喜ばれる。

²⁷Sá kemur ólagi á heimilishag sinn, sem fíkinn er í rangfenginn gróða, en sá sem hatar mútugjafir, mun lifa.

²⁷不正な利をむさぼる者はその家を煩らわせる、まいないを憎む者は生きながらえる。

²⁸Hjarta hins réttláta íhugar, hverju svara skuli, en munnur óguðlegra eys úr sér illsku.

²⁸正しい者の心は答えるべきことを考える、悪しき者の口は悪を吐き出す。

²⁹Drottinn er fjarlægur óguðlegum, en bæn réttlátra heyrir hann.

²⁹主は悪しき者に遠ざかり、正しい者の祈を聞かれる。

³⁰Vingjarnlegt augnaráð gleður hjartað, góðar fréttir feita beinin.

³⁰目の光は心を喜ばせ、よい知らせは骨を潤す。

³¹Eyra sem hlýðir á holla umvöndun, mun búa meðal hinna vitru.

³¹ためになる戒めを聞く耳をもつ者は、知恵ある者の中にとどまる。

³²Sá sem aga hafnar, fyrirlítur sjálfan sig, en sá sem hlýðir á umvöndun, aflar sér hygginda.Ótti Drottins er ögun til visku, og auðmýkt er undanfari virðingar.

³²教訓を捨てる者はおのれの命を軽んじ、戒めを重んじる者は悟りを得る。主を恐れることは知恵の教訓である、謙遜は、栄誉に先だつ。

³³Ótti Drottins er ögun til visku, og auðmýkt er undanfari virðingar.

³³主を恐れることは知恵の教訓である、謙遜は、栄誉に先だつ。