1Mjúklegt andsvar stöðvar bræði, en meiðandi orð vekur reiði.
1柔かい答は憤りをとどめ、激しい言葉は怒りをひきおこす。
2Af tungu hinna vitru drýpur þekking, en munnur heimskingjanna eys úr sér vitleysu.
2知恵ある者の舌は知識をわかち与え、愚かな者の口は愚かを吐き出す。
3Augu Drottins eru alls staðar, vakandi yfir vondum og góðum.
3主の目はどこにでもあって、悪人と善人とを見張っている。
4Hógværð tungunnar er lífstré, en fals hennar veldur hugarkvöl.
4優しい舌は命の木である、乱暴な言葉は魂を傷つける。
5Afglapinn smáir aga föður síns, en sá sem tekur umvöndun, verður hygginn.
5愚かな者は父の教訓を軽んじる、戒めを守る者は賢い者である。
6Í húsi hins réttláta er mikill auður, en glundroði er í gróðafé hins óguðlega.
6正しい者の家には多くの宝がある、悪しき者の所得には煩いがある。
7Varir hinna vitru dreifa út þekkingu, en hjarta heimskingjanna er rangsnúið.
7知恵ある者のくちびるは知識をひろめる、愚かな者の心はそうでない。
8Fórn óguðlegra er Drottni andstyggð, en bæn hreinskilinna er honum þóknanleg.
8悪しき者の供え物は主に憎まれ、正しい者の祈は彼に喜ばれる。
9Vegur hins óguðlega er Drottni andstyggilegur, en þann sem stundar réttlæti, elskar hann.
9悪しき者の道は主に憎まれ、正義を求める者は彼に愛せられる。
10Slæm hirting bíður þess, sem yfirgefur rétta leið, sá sem hatar umvöndun, hlýtur að deyja.
10道を捨てる者には、きびしい懲しめがあり、戒めを憎む者は死に至る。
11Dánarheimur og undirdjúpin eru opin fyrir Drottni, hversu miklu fremur hjörtu mannanna barna!
11陰府と滅びとは主の目の前にあり、人の心はなおさらである。
12Spottaranum er ekki vel við, að vandað sé um við hann, til viturra manna fer hann ekki.
12あざける者は戒められることを好まない、また知恵ある者に近づかない。
13Glatt hjarta gjörir andlitið hýrlegt, en sé hryggð í hjarta, er hugurinn dapur.
13心に楽しみがあれば顔色も喜ばしい、心に憂いがあれば気はふさぐ。
14Hjarta hins vitra leitar að þekking, en munnur heimskingjanna gæðir sér á fíflsku.
14さとき者の心は知識をたずね、愚かな者の口は愚かさを食物とする。
15Hinn volaði sér aldrei glaðan dag, en sá sem vel liggur á, er sífellt í veislu.
15悩んでいる者の日々はことごとくつらく、心の楽しい人は常に宴会をもつ。
16Betra er lítið í ótta Drottins en mikill fjársjóður með áhyggjum.
16少しの物を所有して主を恐れるのは、多くの宝をもって苦労するのにまさる。
17Betri er einn skammtur kálmetis með kærleika en alinn uxi með hatri.
17野菜を食べて互に愛するのは、肥えた牛を食べて互に憎むのにまさる。
18Bráðlyndur maður vekur deilur, en sá sem seinn er til reiði, stillir þrætu.
18憤りやすい者は争いをおこし、怒りをおそくする者は争いをとどめる。
19Vegur letingjans er eins og þyrnigerði, en gata hreinskilinna er brautarvegur.
19なまけ者の道には、いばらがはえしげり、正しい者の道は平らかである。
20Vitur sonur gleður föður sinn, en heimskur maður fyrirlítur móður sína.
20知恵ある子は父を喜ばせる、愚かな人はその母を軽んじる。
21Óvitrum manni er fíflskan gleði, en skynsamur maður gengur beint áfram.
21無知な者は愚かなことを喜び、さとき者はまっすぐに歩む。
22Áformin verða að engu, þar sem engin er ráðagerðin, en ef margir leggja á ráðin, fá þau framgang.
22相はかることがなければ、計画は破れる、はかる者が多ければ、それは必ず成る。
23Gleði hlýtur maðurinn af svari munns síns, og hversu fagurt er orð í tíma talað!
23人は口から出る好ましい答によって喜びを得る、時にかなった言葉は、いかにも良いものだ。
24Lífsins vegur liggur upp á við fyrir hinn hyggna, til þess að hann lendi ekki niður í Helju.
24知恵ある人の道は上って命に至る、こうしてその人は下にある陰府を離れる。
25Drottinn rífur niður hús dramblátra, en setur föst landamerki ekkjunnar.
25主は高ぶる者の家を滅ぼし、やもめの地境を定められる。
26Ill áform eru Drottni andstyggð, en hrein eru vingjarnleg orð.
26悪人の計りごとは主に憎まれ、潔白な人の言葉は彼に喜ばれる。
27Sá kemur ólagi á heimilishag sinn, sem fíkinn er í rangfenginn gróða, en sá sem hatar mútugjafir, mun lifa.
27不正な利をむさぼる者はその家を煩らわせる、まいないを憎む者は生きながらえる。
28Hjarta hins réttláta íhugar, hverju svara skuli, en munnur óguðlegra eys úr sér illsku.
28正しい者の心は答えるべきことを考える、悪しき者の口は悪を吐き出す。
29Drottinn er fjarlægur óguðlegum, en bæn réttlátra heyrir hann.
29主は悪しき者に遠ざかり、正しい者の祈を聞かれる。
30Vingjarnlegt augnaráð gleður hjartað, góðar fréttir feita beinin.
30目の光は心を喜ばせ、よい知らせは骨を潤す。
31Eyra sem hlýðir á holla umvöndun, mun búa meðal hinna vitru.
31ためになる戒めを聞く耳をもつ者は、知恵ある者の中にとどまる。
32Sá sem aga hafnar, fyrirlítur sjálfan sig, en sá sem hlýðir á umvöndun, aflar sér hygginda.Ótti Drottins er ögun til visku, og auðmýkt er undanfari virðingar.
32教訓を捨てる者はおのれの命を軽んじ、戒めを重んじる者は悟りを得る。主を恐れることは知恵の教訓である、謙遜は、栄誉に先だつ。
33Ótti Drottins er ögun til visku, og auðmýkt er undanfari virðingar.
33主を恐れることは知恵の教訓である、謙遜は、栄誉に先だつ。