1Fyrirætlanir hjartans eru á mannsins valdi, en svar tungunnar kemur frá Drottni.
1心にはかることは人に属し、舌の答は主から出る。
2Manninum þykja allir sínir vegir hreinir, en Drottinn prófar hugarþelið.
2人の道は自分の目にことごとく潔しと見える、しかし主は人の魂をはかられる。
3Fel þú Drottni verk þín, þá mun áformum þínum framgengt verða.
3あなたのなすべき事を主にゆだねよ、そうすれば、あなたの計るところは必ず成る。
4Allt hefir Drottinn skapað til síns ákveðna marks, svo og guðleysingjann til óheilladagsins.
4主はすべての物をおのおのその用のために造り、悪しき人をも災の日のために造られた。
5Sérhver hrokafullur maður er Drottni andstyggð, hér er höndin upp á það: hann sleppur ekki óhegndur!
5すべて心に高ぶる者は主に憎まれる、確かに、彼は罰を免れない。
6Með elsku og trúfesti er friðþægt fyrir misgjörð, og fyrir ótta Drottins forðast menn hið illa.
6いつくしみとまことによって、とがはあがなわれる、主を恐れることによって、人は悪を免れる。
7Þegar Drottinn hefir þóknun á breytni einhvers manns, þá sættir hann og óvini hans við hann.
7人の道が主を喜ばせる時、主はその人の敵をもその人と和らがせられる。
8Betra er lítið með réttu en miklar tekjur með röngu.
8正義によって得たわずかなものは、不義によって得た多くの宝にまさる。
9Hjarta mannsins upphugsar veg hans, en Drottinn stýrir gangi hans.
9人は心に自分の道を考え計る、しかし、その歩みを導く者は主である。
10Goðsvar er á vörum konungsins, í dómi mun munni hans ekki skeika.
10王のくちびるには神の決定がある、さばきをするとき、その口に誤りがない。
11Rétt vog og reisla koma frá Drottni, lóðin á vogarskálunum eru hans verk.
11正しいはかりと天びんとは主のものである、袋にあるふんどうもすべて彼の造られたものである。
12Að fremja ranglæti er konungum andstyggð, því að hásætið staðfestist fyrir réttlæti.
12悪を行うことは王の憎むところである、その位が正義によって堅く立っているからである。
13Réttlátar varir eru yndi konunga, og þeir elska þann, er talar hreinskilni.
13正しいくちびるは王に喜ばれる、彼は正しい事を言う者を愛する。
14Konungsreiði er sem sendiboði dauðans, en vitur maður sefar hana.
14王の怒りは死の使者である、知恵ある人はこれをなだめる。
15Í mildilegu augnaráði konungs er líf, og hylli hans er sem vorregns-ský.
15王の顔の光には命がある、彼の恵みは春雨をもたらす雲のようだ。
16Hversu miklu betra er að afla sér visku en gulls og ákjósanlegra að afla sér hygginda en silfurs.
16知恵を得るのは金を得るのにまさる、悟りを得るのは銀を得るよりも望ましい。
17Braut hreinskilinna er að forðast illt, að varðveita sálu sína er að gæta breytni sinnar.
17悪を離れることは正しい人の道である、自分の道を守る者はその魂を守る。
18Drambsemi er undanfari tortímingar, og oflæti veit á fall.
18高ぶりは滅びにさきだち、誇る心は倒れにさきだつ。
19Betra er að vera lítillátur með auðmjúkum en að skipta herfangi með dramblátum.
19へりくだって貧しい人々と共におるのは、高ぶる者と共にいて、獲物を分けるにまさる。
20Sá sem gefur gætur að orðinu, hreppir hamingju, og sæll er sá, sem treystir Drottni.
20慎んで、み言葉をおこなう者は栄える、主に寄り頼む者はさいわいである。
21Sá sem er vitur í hjarta, verður hygginn kallaður, og sætleiki varanna eykur fræðslu.
21心に知恵ある者はさとき者ととなえられる、くちびるが甘ければ、その教に人を説きつける力を増す。
22Lífslind er hyggnin þeim, sem hana á, en ögun afglapanna er þeirra eigin flónska.
22知恵はこれを持つ者に命の泉となる、しかし、愚かさは愚かな者の受ける懲しめである。
23Hjarta spekingsins gjörir munn hans hygginn og eykur fræðsluna á vörum hans.
23知恵ある者の心はその言うところを賢くし、またそのくちびるに人を説きつける力を増す。
24Vingjarnleg orð eru hunangsseimur, sæt fyrir sálina, lækning fyrir beinin.
24ここちよい言葉は蜂蜜のように、魂に甘く、からだを健やかにする。
25Margur vegurinn virðist greiðfær, en endar þó á helslóðum.
25人が見て自分で正しいとする道があり、その終りはついに死にいたる道となるものがある。
26Hungur erfiðismannsins erfiðar með honum, því að munnur hans rekur á eftir honum.
26ほねおる者は飲食のためにほねおる、その口が自分に迫るからである。
27Varmennið grefur óheillagröf, og á vörum hans er sem brennandi eldur.
27よこしまな人は悪を企てる、そのくちびるには激しい火のようなものがある。
28Vélráður maður kveikir illdeilur, og rógberinn veldur vinaskilnaði.
28偽る者は争いを起し、つげ口する者は親しい友を離れさせる。
29Ofbeldismaðurinn ginnir náunga sinn og leiðir hann á vondan veg.
29しえたげる者はその隣り人をいざない、これを良くない道に導く。
30Sá sem lokar augunum, upphugsar vélræði, sá sem kreistir saman varirnar, er albúinn til ills.
30めくばせする者は悪を計り、くちびるを縮める者は悪事をなし遂げる。
31Gráar hærur eru heiðurskóróna, á vegi réttlætis öðlast menn hana.
31しらがは栄えの冠である、正しく生きることによってそれが得られる。
32Sá sem seinn er til reiði, er betri en kappi, og sá sem stjórnar geði sínu, er meiri en sá sem vinnur borgir.Í skikkjufellingum eru teningarnir hristir, en Drottinn ræður, hvað upp kemur.
32怒りをおそくする者は勇士にまさり、自分の心を治める者は城を攻め取る者にまさる。人はくじをひく、しかし事を定めるのは全く主のことである。
33Í skikkjufellingum eru teningarnir hristir, en Drottinn ræður, hvað upp kemur.
33人はくじをひく、しかし事を定めるのは全く主のことである。