1Til söngstjórans. Davíðssálmur. Drottinn, þú rannsakar og þekkir mig.
1主よ、あなたはわたしを探り、わたしを知りつくされました。
2Hvort sem ég sit eða stend, þá veist þú það, þú skynjar hugrenningar mínar álengdar.
2あなたはわがすわるをも、立つをも知り、遠くからわが思いをわきまえられます。
3Hvort sem ég geng eða ligg, þá athugar þú það, og alla vegu mína gjörþekkir þú.
3あなたはわが歩むをも、伏すをも探り出し、わがもろもろの道をことごとく知っておられます。
4Því að eigi er það orð á tungu minni, að þú, Drottinn, þekkir það eigi til fulls.
4わたしの舌に一言もないのに、主よ、あなたはことごとくそれを知られます。
5Þú umlykur mig á bak og brjóst, og hönd þína hefir þú lagt á mig.
5あなたは後から、前からわたしを囲み、わたしの上にみ手をおかれます。
6Þekking þín er undursamlegri en svo, að ég fái skilið, of háleit, ég er henni eigi vaxinn.
6このような知識はあまりに不思議で、わたしには思いも及びません。これは高くて達することはできません。
7Hvert get ég farið frá anda þínum og hvert flúið frá augliti þínu?
7わたしはどこへ行って、あなたのみたまを離れましょうか。わたしはどこへ行って、あなたのみ前をのがれましょうか。
8Þótt ég stigi upp í himininn, þá ertu þar, þótt ég gjörði undirheima að hvílu minni, sjá, þú ert þar.
8わたしが天にのぼっても、あなたはそこにおられます。わたしが陰府に床を設けても、あなたはそこにおられます。
9Þótt ég lyfti mér á vængi morgunroðans og settist við hið ysta haf,
9わたしがあけぼのの翼をかって海のはてに住んでも、
10einnig þar mundi hönd þín leiða mig og hægri hönd þín halda mér.
10あなたのみ手はその所でわたしを導き、あなたの右のみ手はわたしをささえられます。
11Og þótt ég segði: ,,Myrkrið hylji mig og ljósið í kringum mig verði nótt,``
11「やみはわたしをおおい、わたしを囲む光は夜となれ」とわたしが言っても、
12þá myndi þó myrkrið eigi verða þér of myrkt og nóttin lýsa eins og dagur, myrkur og ljós eru jöfn fyrir þér.
12あなたには、やみも暗くはなく、夜も昼のように輝きます。あなたには、やみも光も異なることはありません。
13Því að þú hefir myndað nýru mín, ofið mig í móðurlífi.
13あなたはわが内臓をつくり、わが母の胎内でわたしを組み立てられました。
14Ég lofa þig fyrir það, að ég er undursamlega skapaður, undursamleg eru verk þín, það veit ég næsta vel.
14わたしはあなたをほめたたえます。あなたは恐るべく、くすしき方だからです。あなたのみわざはくすしく、あなたは最もよくわたしを知っておられます。
15Beinin í mér voru þér eigi hulin, þegar ég var gjörður í leyni, myndaður í djúpum jarðar.
15わたしが隠れた所で造られ、地の深い所でつづり合されたとき、わたしの骨はあなたに隠れることがなかった。
16Augu þín sáu mig, er ég enn var ómyndað efni, ævidagar voru ákveðnir og allir skráðir í bók þína, áður en nokkur þeirra var til orðinn.
16あなたの目は、まだできあがらないわたしのからだを見られた。わたしのためにつくられたわがよわいの日のまだ一日もなかったとき、その日はことごとくあなたの書にしるされた。
17En hversu torskildar eru mér hugsanir þínar, ó Guð, hversu stórkostlegar eru þær allar samanlagðar.
17神よ、あなたのもろもろのみ思いは、なんとわたしに尊いことでしょう。その全体はなんと広大なことでしょう。
18Ef ég vildi telja þær, væru þær fleiri en sandkornin, ég mundi vakna og vera enn með hugann hjá þér.
18わたしがこれを数えようとすれば、その数は砂よりも多い。わたしが目ざめるとき、わたしはなおあなたと共にいます。
19Ó að þú, Guð, vildir fella níðingana. Morðingjar! Víkið frá mér.
19神よ、どうか悪しき者を殺してください。血を流す者をわたしから離れ去らせてください。
20Þeir þrjóskast gegn þér með svikum og leggja nafn þitt við hégóma.
20彼らは敵意をもってあなたをあなどり、あなたに逆らって高ぶり、悪を行う人々です。
21Ætti ég eigi, Drottinn, að hata þá, er hata þig, og hafa viðbjóð á þeim, er rísa gegn þér?
21主よ、わたしはあなたを憎む者を憎み、あなたに逆らって起り立つ者をいとうではありませんか。
22Ég hata þá fullu hatri, þeir eru orðnir óvinir mínir.
22わたしは全く彼らを憎み、彼らをわたしの敵と思います。
23Prófa mig, Guð, og þekktu hjarta mitt, rannsaka mig og þekktu hugsanir mínar,og sjá þú, hvort ég geng á glötunarvegi, og leið mig hinn eilífa veg.
23神よ、どうか、わたしを探って、わが心を知り、わたしを試みて、わがもろもろの思いを知ってください。わたしに悪しき道のあるかないかを見て、わたしをとこしえの道に導いてください。
24og sjá þú, hvort ég geng á glötunarvegi, og leið mig hinn eilífa veg.
24わたしに悪しき道のあるかないかを見て、わたしをとこしえの道に導いてください。