1Hjá þér, Drottinn, leita ég hælis, lát mig aldrei verða til skammar.
1主よ、わたしはあなたに寄り頼む。とこしえにわたしをはずかしめないでください。
2Frelsa mig og bjarga mér eftir réttlæti þínu, hneig eyru þín til mín og hjálpa mér.
2あなたの義をもってわたしを助け、わたしを救い出してください。あなたの耳を傾けて、わたしをお救いください。
3Ver mér verndarbjarg, vígi mér til hjálpar, því að þú ert bjarg mitt og vígi.
3わたしのためにのがれの岩となり、わたしを救う堅固な城となってください。あなたはわが岩、わが城だからです。
4Guð minn, bjarga mér úr hendi illgjarnra, undan valdi illvirkja og harðstjóra.
4わが神よ、悪しき者の手からわたしを救い、不義、残忍な人の支配から、わたしを救い出してください。
5Því að þú ert von mín, þú, Drottinn, ert athvarf mitt frá æsku.
5主なる神よ、あなたはわたしの若い時からのわたしの望み、わたしの頼みです。
6Við þig hefi ég stuðst frá móðurlífi, frá móðurskauti hefir þú verið skjól mitt, um þig hljómar ætíð lofsöngur minn.
6わたしは生れるときからあなたに寄り頼みました。あなたはわたしを母の胎から取り出されたかたです。わたしは常にあなたをほめたたえます。
7Ég er mörgum orðinn sem undur, en þú ert mér öruggt hæli.
7わたしは多くの人に怪しまれるような者となりました。しかしあなたはわたしの堅固な避け所です。
8Munnur minn er fullur af lofstír þínum, af dýrð þinni daginn allan.
8わたしの口はひねもす、あなたをたたえるさんびと、頌栄とをもって満たされています。
9Útskúfa mér eigi í elli minni, yfirgef mig eigi, þá er þróttur minn þverrar.
9わたしが年老いた時、わたしを見離さないでください。わたしが力衰えた時、わたしを見捨てないでください。
10Því að óvinir mínir tala um mig, þeir er sitja um líf mitt, bera ráð sín saman:
10わたしの敵はわたしについて語り、わたしのいのちをうかがう者は共にはかって、
11,,Guð hefir yfirgefið hann. Eltið hann og grípið hann, því að enginn bjargar.``
11「神は彼を見捨てた。彼を助ける者がないから彼を追って捕えよ」と言います。
12Guð, ver eigi fjarri mér, Guð minn, skunda til liðs við mig.
12神よ、わたしに遠ざからないでください。わが神よ、すみやかに来てわたしを助けてください。
13Lát þá er sýna mér fjandskap farast með skömm, lát þá íklæðast háðung og svívirðing, er óska mér ógæfu.
13わたしにあだする者を恥じさせ、滅ぼしてください。わたしをそこなわんとする者を、そしりと、はずかしめとをもっておおってください。
14En ég vil sífellt vona og auka enn á allan lofstír þinn.
14しかしわたしは絶えず望みをいだいて、いよいよあなたをほめたたえるでしょう。
15Munnur minn skal segja frá réttlæti þínu, frá hjálpsemdum þínum allan daginn, því að ég veit eigi tölu á þeim.
15わたしの口はひねもすあなたの義と、あなたの救とを語るでしょう。わたしはその数を知らないからです。
16Ég vil segja frá máttarverkum Drottins, ég vil boða réttlæti þitt, það eitt.
16わたしは主なる神の大能のみわざを携えゆき、ただあなたの義のみを、ほめたたえるでしょう。
17Guð, þú hefir kennt mér frá æsku, og allt til þessa kunngjöri ég dásemdarverk þín.
17神よ、あなたはわたしを若い時から教えられました。わたしはなお、あなたのくすしきみわざを宣べ伝えます。
18Yfirgef mig eigi, ó Guð, þegar ég er gamall orðinn og grár fyrir hærum, að ég megi kunngjöra styrkleik þinn komandi kynslóð.
18神よ、わたしが年老いて、しらがとなるとも、あなたの力をきたらんとするすべての代に宣べ伝えるまで、わたしを見捨てないでください。
19Máttur þinn og réttlæti þitt, ó Guð, nær til himins, þú sem hefir framið stórvirki, Guð, hver er sem þú?
19神よ、あなたの大能と義とは高い天にまで及ぶ。あなたは大いなる事をなされました。神よ、だれかあなたに等しい者があるでしょうか。
20Þú sem hefir látið oss horfa upp á miklar nauðir og ógæfu, þú munt láta oss lifna við að nýju og láta oss aftur stíga upp úr undirdjúpum jarðar.
20あなたはわたしを多くの重い悩みにあわされましたが、再びわたしを生かし、地の深い所から引きあげられるでしょう。
21Þú munt auka við tign mína og aftur veita mér huggun.
21あなたはわたしの誉を増し、再びわたしを慰められるでしょう。
22Þá vil ég lofa trúfesti þína með hörpuleik, Guð minn, leika á gígju fyrir þér, þú Hinn heilagi í Ísrael.
22わが神よ、わたしはまた立琴をもってあなたと、あなたのまこととをほめたたえます。イスラエルの聖者よ、わたしは琴をもってあなたをほめ歌います。
23Varir mínar skulu fagna, er ég leik fyrir þér, og sál mín er þú hefir leyst.Þá skal og tunga mín tala um réttlæti þitt liðlangan daginn, því að þeir urðu til skammar, já hlutu kinnroða, er óskuðu mér ógæfu.
23わたしがあなたにむかってほめ歌うとき、わがくちびるは喜び呼ばわり、あなたがあがなわれたわが魂もまた喜び呼ばわるでしょう。わたしの舌もまたひねもすあなたの義を語るでしょう。わたしをそこなわんとした者が恥じあわてたからです。
24Þá skal og tunga mín tala um réttlæti þitt liðlangan daginn, því að þeir urðu til skammar, já hlutu kinnroða, er óskuðu mér ógæfu.
24わたしの舌もまたひねもすあなたの義を語るでしょう。わたしをそこなわんとした者が恥じあわてたからです。